İki arada bir derede kalıverirsin. Ne zordur arada kalmak. Yukarı tükürsen bıyık, aşağı tükürsen sakal misali. Yutkunur durursun. Kabullenmek güçtür içinde bulunduğun durumu.
Canım yanıyor. Onu her gördüğümde dokunamamak sarılamamak öpememek kokusunu içime çekememek o kadar canımı yakıyor ki.
Her gece yan odada o uyurken ben burada hıçkırıklarımla boğuşuyorum. O kaldığı yerden devam ederken benim içim yanıyor. Kabullenemiyorum.
Acıyı kabullenen olgunlaşır derler. Hani ya. Nerde o olgun Zeynep. Hiç bir acı sonsuza dek sürmez derler. Elbette sürmez. Eninde sonunda bu acılarım gececek. Ama iş işten geçtikten sonra.
Ya kendimi yer bitiririm bu dertle acıyla. Ya da çekip giderim
Olmuyor. Yapamıyorum. Gözümün önünde o gülerken ben ağlıyorum. Hani tek damla yaş akar ama bedenin sanki çıkacakmış gibi titrerken ki ağlama var ya. İşte ben ona çok alıştım. Bedenim sarsıla sarsıla ağlamak ama tek bir damla yaş akmayarak.
Herkes susuyor. O hayatını yaşıyor. Hiç kimse birşey anlatmıyor. O yaptıklarını anlatıyor. Hic birşey bilmiyor. Eski hayatını tekrar yaşıyor.
Ben burada ölürken o yaşıyor. Nerede adalet. Nerede eşitlik.
Şimdi aşağıya ineceğim. Canımı yaka yaka ineceğim. Kahvaltı masasına oturacağım. Tam onun karşısına. Ama güçlü gibi görüneceğim.
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Z. Günaydın ve hoşçakalın
Masaya bakmayarak kapıya yürüdüm.
C. Nereye
Z. Yağmura
Çeketimi alıp giyindim.
K. Zeynep
Gelme Kerem. Gelmee.!
Z. E-efendim
K. Ben bırakıyım seni. Gel hadi.
Yapma Kerem yapma!!!
Z. Peki
Evden çıkıp arabaya bindik. Kendimi zor tutuyorum şuan.
Z. S-sen şirkete mi gideceksin
K. Yok eve gideceğim. Şirkette iş yok.
Tabi yok. O bir hafta boşuna mı çalıştın. Hatırlama Zeynep. Canını sıkma.
Z. Hmm.
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Yağmurlara gelince durduk. Gözlerim dolu dolu indim. Keremde yanıma geldi.
K. Beni ara ben alıyım seni.
Z. Tamam
Böyle davranma Kerem.
K. Geç kalma
Demesiyle yanağına öpücük kondurdum. Geri çekildim baktım gülümsüyor. Hep gülümse Kerem
K. Cadı seni. Hadi hadi.
Z. Tamam a-
Kahretsin aşkım diyecektim. Hızla yanından ayrılıp apartmana girdim. Ağlayarak yukarı çıktım. Kapıyı çaldım Yağmur açtı
Y. Zeyneeep! Ne oldu
Boynuna sarılıp hıçkırarak ağlamaya başladım
Z. Yağmur ben yapamıyorum. O öyle eskisi gibi davrandıkça ölüyorum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günahkâr Aşıklar
FanfictionYıllɑr vɑr ben onu hiç unutmɑdım. O beni sorɑr, hɑtırlɑr mı ki? Ben imkansız aşklar için yaratılmışım, Ne kavuşmayı bilirim ne unutmayı, Kayboldum kuytusunda yalnızlıkların,Yaşadım en karasını sevdaların.