Günahkâr Aşıklar

32

**Zeynep**

Alıştım artık.

Sarılmamana öpmemene sevdiğini söylememene alıştım.

Olsun. Sen yanımdasın ya o bana yeter. Yine eskisi gibi olduk. Seni kendimden çok seven ben ve hic bir şeyden haberi olmayan sen.

Yine eskileri yaşar oldum. Yine acı çeker oldu. O dışarıya gülücükler saçan ama içinde fırtınalar kopan Zeynep oldum.

O lanet aşkı bir türlü yenemeyen eski ben oldum yine!!!

Tek fark. Karnımdaki bebeğimle bebeğimizle. İşte o bana destek oluyor dik tutuyor beni.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Aşağıya indiğimde herkes masadaydı. Gidip Keremin yanına oturdum.

Z. Günaydın

Baktım babam dik dik bakıyor. Keremin yanına oturduğum icin

+Günaydın

Herkes kahvaltısına dönerken Kerem elini karnıma koyup kulağıma eğildi

K. İyi misin bugün

Z. İyiyim

Hafif çıkan karnımı okşayıp önüne döndü.

Ah Kerem. Şimdi bu kadar çok cana yakınsın bebeğe karşı,ya birde kendi bebeğin olduğunu duysan ne yaparsın.

D. Yesene kızım

Z. Yiyorum

Deyip tabağıma doldurmaya başladım.

K. O tabak bitecek

Kulağıma fısıldamasıyla yüzüne baktım. Ağlamak yok Zeynep.

C. Kerem bugün şirkete gidecek misin

K. Gerek yok ama yine de bir uğrarım.

C. Zeynep sen ne yapacaksın bugün.

Z. Evdeyim

D. Gez dolaş kızım.

Sabrım taşıyor. Dertlerini anladım ben. Keremle birlikte kalmamak

Z. İşinize geldi dimi bu olaylar. Çocuk yok karşınızda. Anlamayacak kadar da salak değilim. Bir lafıma bakar tamam mı ama yapmam yapamam. Dahada beter olmasın diye.

Kereme baktım. Hızla masadan kalkıp evden çıktım. Kaç gündür ağlamıyordum biraz olsun mutluydum ama içine ettiler.

Resmen Keremin bu durumundan kendilerine pay çıkardılar. Lanet olsun.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Keremle yaşadığımız eve geldim. Her şey o gün ki gibi. Elimle ağzımı kapatıp ağlamamı dindirmeye çalıştım ama olmadı. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Odamıza çıktım. O günden kalan dağınık yatağımız Keremın çıkardığı tşört yerdeydi. Alıp burnuma dayadım. O özlediğim kokusunu içime çektim. Bu yatak. Bu ev,salon,mutfak. Her bir yerinde ayrı ayrı anılarımız var. Dış kapının orada bile. Her eve gelişinde her evden gidişinde hasret giderip öyle gönderirdim evden.

Neden geldim buraya. Daha çok acı çekmek için mi. Daha çok ağlamak için mi.

Yatağa Keremin tarafına yatıp yastığa burnumu bastırıp kokusunu içime çektim. Üzerimi örtüp ağlayarak uykuya daldım.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

**Kerem**

Neredesin Zeynep. Neredesin.