Kız karşısında gördüğü kömür gözleriyle kendisine beklentiyle bakan uzun saçlı siyahlı küçük kıza baktı anlamsızca. Anlaşılan yine o peşini bırakmayan karanlık kâbusundaydı. Küçüklüğü idi o kömür gözlü, kızın. Kız yine onu göklere uzanan siyah duvarlar içine davet ediyordu. Usulca yanına ilerledi ve elini tutması için uzatılan minik bembeyaz narin eli tuttu. Küçük kız onun iri ve 'kirli' ellerini kavrarken o etrafı incelemeye başladı. Simsiyah ürkütücü duvarlar göklere uzanırken, küçük küçük süzülen ay ışığı hüzmesinde ilerliyor, ayağının altında ezilen yaprakların hoş tınısının kulağına dolmasına izin veriyordu. Yürüdüler bir süre daha sessizlik içinde. Bir süre sonra küçük kız durmuş, kız küçüğün gözünde parlayan korku ve endişe parıltılarına anlam vermemişti, ta ki karşındaki heybetiyle iç ürküten siyah ağacı görene kadar. Ağacın her dalında farklı bir sayfa olduğunu farketti. Usulca yanına ilerleyip ne olduğunu anlamaya çalıştı. Baktı, baktıkça daraldı, hatırlayamadığı geçmişin yüzüne ağır bir tokat indirmesine tekrar tekrar içi parçalanarak tanık oldu. Nezaman yazdığını bilmediği günlüğünün sayfalarıydı bunlar ,kaybettiği küçüklüğü. Yine ve yine sessiz feryatlar içinde karanlığa uyanmış ve kâbusunda gördüğü son şey yine o dipsiz çikolata kahveler olmuştu. Acımasız geçmişi her gece olduğu gibi görünmez ellerle ruhunu daraltmış, zihninde bir yere koyamadığı kopuk olaylar gittikçe onu karanlığa alıştırmıştı.
Merhaba gençlik. Wattpad üzerinden yayınlayacağım ilk kitabım. Yazım kurallarında hatam varsa af ola.Uzun zamandır kurguladığım bir kitap. Kızımızın adı Yazel.Umarım beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum☺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZEL
General FictionBaşım önde durağa doğru yol alırken sert bir bedene çarpıp sendelemedim. Ah hayır ben o aşk hikayelerindeki kötü çocuğunu arayan iyi kız değilim. Ben gerçek hayatı acı ve anlamsız boyutlarıyla yaşayan zavallının hikayesiyim.
