Author's POV
Magkakasama ngayon sina Mika para ihatid si Aly sa dorm. Lahat ay tahimik lang at iniisip parin ang nangyari kanina.
Aly: Dito nyo nalang ako ihatid Kim. Pasenya na kayo samen, pinag alala namin kayo. *sad*
Kim: Hayaan mo nalang yun Aly, ganun talaga. Sana sa susunod ay wag nyo nalang uulitin kasi nag alala talaga kami sainyong dalawa. Baka kasi ano ang nangyari sainyo. Hindi naman namin mapipigilan ang sarili namin na wag mag aalala kasi mga kaibigan namin kayo.
Ara: Tsaka ang tagal nyong nawala Aly, hindi nyo sinasagot mga tawag at text namin. Huwag mo nalang masyadong alalahanin si Jessey, ganun lang talaga yun. Magiging okay rin ang lahat kaya huwag ka ng malungkot ok?
Aly: Ok, pasensya na talaga.. Sige, mag iingat kayo. Kahit ganun ang nangyari ay nag enjoy parin ako na kasama kayo. I hope this wouldn't be the last guyz. Sige..
Kim: Sige na.. gumagabi na rin..
Mika: Pasenya ka na Aly, kasalanan ko ang lahat. Huwag ka ng masyadong mag alala. Magiging okay din ang lahat. Kilala ko si Jessey. Alam kong hindi ako matitiis nun kaya smile na okay? :)
Aly: ok.. :)
Umalis na nga si Aly at ang tatlo naman ay on the way na sa dorm..
Mika: Sorry talaga Ate Kim, Ara.. kasalanan ko talaga ang nangyari.. promise hindi na mauulit.
Kim: Huwag mo na kaming alalahanin Mika, ayos na yun.. basta huwag mo nalang uulitin.
Ara: Tsaka mas intindihin mo si Jessey, mas grabe ang pag aalala nya kanina nung hindi pa namin kayo nakikita. Alam mo bang natorete sya ng husto?
Mika: Oo nga eh.. nakita ko yun, kaso hindi ko inaasahan na magiging ganun nalang ang reaksyon nya. Kanina ko lang sya nakita ng ganun, parang may mali parin. I don't think na hindi lang sya basta nag alala, naramdaman ko na higit pa dun.. ewanku ba?! Hindi ko alam kong ano ba dapat ang maramdaman ko.
Ara: Malalaman mo din Mika kung ano ba talaga yun, bakit nagkaganun nalang si Jessey.. see for yourself nalang.. Hindi mo pa kasi talaga nakikita ang kabuuan eh..
Mika: Haaay... Ano nga kaya ang gagawin ko para maging okay na kami ni BF..? Tulungan nyo naman ako.. ayokong ganito kami.. Ang hirap lang kasi talaga kapag hindi kami ok.. isa sya sa mga taong higit na nakakakilala saken.. Basta! Mahirap 'tong sitwasyon na 'to..
Kim: Ikaw lang din ang nakakaalam kung ano ba talaga ang dapat mong gawin Mika, ikaw ang mas nakakakilala kay Jessey. Hindi mo naman kailangan magprepare ng sobrang bongga para sa paghingi mo ng sorry eh.. Basta yung maramdaman nya na sincere ka talaga ayos na yun..
Ara: Tama! Mas appreciated kaya yun. Basta magpakatotoo ka lang at bukal sa loob mo yung paghingi mo ng sorry.. Alam mo naman yun diba?
Mika: Oo Ara.. Salamat senyo.. Kahit pala may mga saltik kayo kapag kailangan magpakaseryoso ay seryoso din kayong kausap. haha.. Thanks Guyz.. hindi na ganun kahirap ang nararamdaman ko ngayon..
Ara: Wlalang anuman Ye.. basta naandito lang kami para sayo.. :)
Kim: wew! ang sweet..! hahaha.. group hug na nga lang..
All: Hug..!!! =)))
Golden Tigresses Dormitory..
Tahimik ang lahat. Si mela at Dancel ay nag aabang sa kung ano man ang susunod na gagawin ni Jessey. Pansin nila na may problema ito at malalim ang iniisip. Habang pauwi sila kanina ay wala ng imik si Jessey hanggang sa makarating sila sa dorm.