De Oudsten

54 2 1
                                    

Hoi  allemaal, door een storing in mijn Wattpad account stond het vorige hoofdstuk  er maar voor de helft op én met de verkeerde titel. Oeps!
Maar geen zorgen, het is alweer in orde. Ik heb de titel veranderd en het ontbrekende deel in dit hoofdstuk gezet. Dus hier een lekker lang hoofdstuk. Enjoy ; )   x'jes- Izzydrop

                                                                                                ***

'WAT?!' Mijn moeder ziet eruit alsof ze ter plekke kan flauwvallen. Ze pakt me bij mijn schouders en kijkt me ernstig aan. 'Lieg niet.' Ik kijk haar boos aan. 'Ik lieg niet. Ik zweer het.' Langzaam laat mijn moeder me los. Haar gezicht is lijkbleek. 'Is er iets?' vraag ik bezorgd. Mam antwoordt niet maar loopt met grote stappen naar de keuken. Mijn vader loopt haar haastig achter haar aan. In de deuropening draait hij zich nog even om. 'Sterre, blijf!'

Hallo, ben ik nu een hond of zo? Ik wil weten wat hier aan de hand is! Boos sta ik op en sluip naar de keuken. Ik leg mijn oor tegen de deur en probeer te luisteren. Ik hoor mijn moeder zeggen: 'Ik wist dat het ging gebeuren! Ik wist het!' Dan hoor ik mijn vader: 'Schat, overdrijf je niet een beetje? Ze kunnen vast wel nieuwe armbanden regelen. Tenslotte is de afspraak toch bijna afgelopen.' Wat? Welke afspraak? 'Overdrijven?' hoor ik mijn moeder zeggen. 'Snap je het dan nog niet? Sterre heeft haar armbanden niet open gemaakt. Dat heeft iemand anders gedaan.' Ik hoor mijn vader naar adem happen. 'Denk je dat? Dat ZIJ het gedaan heeft?' vraagt hij angstig. Alweer die "ZIJ". Wie is dat toch? Ik heb het vage gevoel dat ik het weet. Dan hoor ik het geluid van een dichtslaand keukenkastje. 'Hebbes!' hoor ik mam zeggen. Ik doe de deur een stukje open en kijk naar binnen.

Mijn moeder staat in het midden van de kamer. In haar handen heeft ze een klein gouden fluitje met een koortje eraan. Mijn vader staat nerveus achter haar. 'Lieverd,' zegt hij onzeker 'wat als ZIJ het nou helemaal niet gedaan heeft?' 'Dan gaan we alsnog doen.' zegt mijn moeder vastbesloten. 'Het gaat hier om onze dochter.' Ze zet het fluitje aan haar mond en blaast. Dan hoor ik een schelle harde pieptoon. Het geluid is zo hard dat ik mijn handen tegen mijn oren druk, maar het helpt niet. Gelukkig houdt mijn moeder op met blazen. 'Hoorde jij iets?' vraagt ze aan mijn vader. 'Nee, niets.' antwoordt mijn vader.

Maken ze een grapje? Dat was het hardste geluid dat ik ooit heb gehoord! 'Ik probeer het nog een keer.' zegt mijn moeder. Dan kan ik me niet inhouden. Ik gooi de keukendeur open en schreeuw: 'STOP!'

Als ik de keuken binnen storm laat mijn moeder van schrik bijna het fluitje uit haar handen vallen.
'Sterre, wat doe jij hier?' vraagt mijn vader verbaasd. Ik hijg. Dat schreeuwen heeft me bijna al mijn energie gekost. 'Niet... op dat ... fluitje blazen...' weet ik met moeite uit te brengen. 'Welk fluitje?' zegt mijn moeder die snel het fluitje achter haar rug heeft verstopt. 'Mam, doe niet zo kinderachtig. Ik weet best dat je een fluitje hebt.' zeg ik geïrriteerd. Mijn moeder bloost.  'Sterre, wat doe je hier? Ik had je gezegd dat je op de bank moest blijven!' roept mijn vader boos. 'Ik ben geen hond! Ik wil weten wat er hier aan de hand is!' 'Eh, Sterre, ik denk dat het een goed idee is als jij je gaat aankleden.' onderbreekt mijn moeder ons geruzie. Ik staar haar ongelovig aan. 'Maar het is midden in de nacht!' roep ik ongelovig. 'We krijgen straks belangrijke gasten.' zeg mijn moeder. 'Maar- het- is - midden- in- de- nacht!' roep ik, bang dat ze gek is geworden. 'Dat weet ik,' antwoordt mijn moeder 'Maar toch komen ze.' 'Hoe?! Hebben jullie ze gebeld?!' vraag ik. 'Nee.' 'Wat dan?!'  Mijn moeder haalt het fluitje achter haar rug vandaan. 'Hiermee. Jij hebt dat fluitje gehoord?' 'Ja,' antwoord ik. 'Het was het hardste geluid dat ik ooit had gehoord.' Mijn vader kijkt me ongelovig aan. 'Wat?' vraag ik verbaasd. 'Hebben jullie dan niets gehoord?' ' Mijn moeder kijkt me strak aan. 'Ga je boven aankleden.' 'Ik ga al!' roep ik kwaad. Ik draai me om en stap de trap op naar boven.

Het sterrenkindWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu