Sanırsam döndüüüm. Ama bu bölümü telefondan yazıyorum ve ne kadar uzun olur bilemiyorum. Bu arada bölüm şarkısı One Direction-Perfect. Hikayede evet Zayn var , şarkıda Zayn yok. But I really don't care.
Uyumadım. Hiç uyumadım. Hayır 1 dakika bile uyumadım. Ve şimdi benden , ayağa kalkıp , hazırlanıp , prova salonuna inmemi istiyorlar. Bu kendi ayaklarımla darağacına yürümek gibi bir şey.
Tam anlamıyla 'sürünerek' yataktan çıktım ve inanın ne giydiğime bakmadım bile. Bu kadar kötümser olmamı garip bulabilirsiniz ama ben onu terkettim. Ciddi anlamıyla terkettim. Dışardan bakılınca tek suçlu benim , ama derinlerde beni buna iten o.
Ailelerimiz çok yakındı. Annelerimiz birlikte büyümüş , birlike evlenmiş , hatta nasıl denk getirdilerse ayı dönemde hamile kalmışlar. Tamam yakın olun da bu kadarı fazla değil mi ? Her neyse. Haliyle Harry ve ben de aynı duruma geldik. Lise dönemi de dahil , gördüğüm tek yüz onun yüzüydü. Arkadaşlarım vardı elbette ama o hep başkaydı. Gözümü açtığımda gördüğüm ilk yüz , ilk adımımda benimle olan , tuvalet eğitimimde bile bana eşlik eden kişi oydu. Özeldik. Özel hissederdik. Ama aramızda bir yakınlaşma hiç olmadı. Beni nasıl görüyordu bilmiyorum ama ben onun her hareketine tapardım. Kendime örnek aldığım insanı bu şekilde kaybetmek , kolay taşınır yük değil.
31.12.2009
"Els , lütfen onunla konuş lütfen." Bakışları ve sözleriyle bana yalvran Harry'ye artk sıkıldığımı belirten bir ses çıkardım.
"Bunu kendin de yapabilirsin Harry , lütfen yeter artık." İçim parçalanıyordu. Okulun yılbaşı partisi için eş seçimini hala yapamamıştı ve en yakın arkadaşlarımdan biri olan Spencer'a deli gibi aşıktı. Yani onu istiyordu. Bir kez daha beni değil. Onu. Paramparça oluyordum. Her zaman yanımdaydı ama son 3 yıldır yanımdayken de yanımda değildi. Aklı Spencer'daydı.
Spenc , hoş bir kızdı. Harry ona çoğu kez yaklaşmaya çalışmıştı ama reddedilmişti. Şimdi de benden partideki eşi olması için ikna etmemi istiyordu. Üstelik parti bu geceyken.
Ne diyebilirim ? Onu kırıyor olmak beni daha çok kırıyor. Ama bunu gururuma yediremiyorum."Onun için elimden gelen her şeyi yaptım ama beni istemiyor. Sen arkadaşısın seni kırmaz. "
"Harry , benim onunla konuşmam ne değiştirecek ki ? Kendi ağzınla söyledin seni istemiyor işte." Hayal kırıklığıyla kuyruğunu indirdiğini gördüm. Ve bir kez daha parçalandım. Tam 3 yıldır dilinden düşüremediği kızdan artık nefret etme sınırına gelmiştim. Bu daha ne kadar devam edecek bilmiyordum.
-
Sarsak adımlarla prova salonuna indiğimde ,ne yazık ki geç kalamadığımı , daha hazırlıkların yapıldığını gördüm.
Barbara'nın yorgun ve üzgün suratıyla yanıma doğru gelirken kendi kendine de söyleniyordu.
"Ne bu surat güzellik yine kim üzdü seni ?" Durduğu yerde yeniden sızlandı. Merak ediyordum."Annemle konuştum ve beni özlediğine dair büyük bir ağıt yaktı. Hiç bu kadar ayrı kalmamıştık Chels." Barbara duygusal bir kızdı. Benim göründüğümün aksine. Ama bu kızı seviyordum.
"1 hafta sonra kavuşacaksınız yüzünü ekşitme hemen."
Kaşları birden yukarı doğru kalktı. "Biliyor musun Chelsea ? Çok ilginç birisin. Yıllardır arkadaşız ama seni hala çözmekte zorlanıyorum. Mimiklerin olduğundan emin misin ?"Bu söylediği beni güldürmüştü. İçimden gelerek ona sarıldım.
"Korkutucu olmak hoşuma gidiyor."
"Bilmez miyim.""Günaydın bayanlar." Ve işte kaosun ta kendisi.
Tom enerjik bir şekilde salona girdi. Ardından de ekibin geri kalanı. One Direction'la birlikte.
"İlk olarak hepinizin podyumda 3 kez yürüyeceğini belirtmek isterim. 3 ayrı şarkıda. "
Tom sahne düzenini açıklarken , arkadaki konuşmalardan ilk şarkının Perfect olduğunu öğrendim. O şarkıya hayranlığım anlatılmaz yaşanır derecesindeydi. Bu beni gülümsetmişti.Yoğun geçen 1,5 saatlik sıra düzeninin sonunda , Perfect'te tam Harry'nin solosunda onun yanından geçmem gerekiyordu. 2. şarkı olan History'de Louis'nin hızlanan solosunda yolu yürüyordum. 3. şarkı da albümdeki favorilerimden birydi. Hızlı bir son isteniyordu sanırım. Finali Temporary Fix oluşturuyordu. Ve sanırsam final mankeni de bendim. Alın siz kötü haber. Kapanış mankeni odaya geri dönmüyordu. Diğerleri gelene kadar grupla kalmalıydım.
İlk olarak Temporary Fix'in provasını yapacaktık. Şarkı başladığında Candice de yola çıkmıştı. O mükemmel yürüyüşünü sergilerken grubun gözlerinin hunharca onu süzdüğünü gördüm. Hah , Niall hariç. O şarkıya odaklanmıştı. O çocuğu seviyorum.
Sırayla Taylor , Behati , Karlie , Cara , Erin , Adriana ve -diğerlerini izlemedim çünkü Harry'le meşguldüm.- podyumda yürüdüler.
Yürüme sırası bana geldiğinde Harry'nin çığlık attığı yeri duymayı bekledim . Geri dönmeyi tam o an düşündüm ama iş işten geçmişti.Gülümse Chels. 3 dakika sonra yeniden somurtabilirsin. Podyuma vardığımda her zamanki gibi etrafa dağılmış ve kendilerinden geçmişlerdi. Heyo , bu bir prova gençler sakin olun demek istedim. Bu halleri bana enerji vermişti. Bir an sonra yanımda Niall'ı buldum , şarkı söylerken bile kahkaha atma potansiyeline sahip bu çocuk beni tam anlamıyla yine çekiştiriyordu. Sıradaki Lou'ydu. Poposu çok fazla hoştu ve bu benim sinirimi bozdu. Sahnenin ucuna geldiğimde yanımda Harry vardı. Sexy bir ikili olmamız gerekiyordu. Bunu zevkle yapardım. Ama üzgünüm , her şeyin bir zamanı vardır.
Bir sonraki bölüm , defileyi kapsayacak ve inanılmaz güzel şeyler planlıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IMMEMORIAL|h.s
Fanfiction"Ufacık kalbime sığdırdığım ufak erkeğim,neden sığdıramadın beni o büyük kalbine?"