Six.

9 0 0
                                    

Via's.

I know what I am doing right now is really not so me. Kung hindi lang ako nakapangako kay Mama at Tito na makikipag date ako sa Steven na yon, I wouldn't bother clearing my entire day schedule for him. Simula kasi ng pumayag ako sa gusto nila at ng mag walk out yung magaling na Doctor na yon, hindi na nila ko tinantanan. Their hopes are really that high para i-pair up kami.

Tito Robert texts me endlessly about everything, kung ano ginagawa ng anak niya, kung ano favorite niyang ganyan, ganito, hay. Those informations I never even asked. True to what he said, they'll let me informed about everything but not to the extent naman na pati maliliit na bagay about Steven dapat kong malaman. At oo, si Tito din ang namilit na magdate nga kami ng anak niya. It's like he is the one courting me in behalf of his son. Halata naman din na ayaw niya ng ganito, I mean si Steven, but why did he even agreed on the first place?

So eto nga, after endless texts from tito and nags from Mama, I am here driving myself all the way to the hospital. Opo, babae na po ang umuuna sa date. Nakakainis! I texted him earlier, ako unang nag reach out para naman manahimik na yung mga yon pero what have I got? Nireplyan niya lang ako na ako daw ang pumunta sa workplace niya dahil hindi daw ako prinsesa. Nakakagigil diba?

After I parked my car, diretso ako sa office niya. Walang ano ano, pumasok na lang ako. Bakit ako kakatok? He doesn't deserve to be paid with respect either. Pagpasok ko nahuli kong nakatingin sakin yung mga nurses na nandon. Naramdaman ata nilang badtrip ako kaya iniwas nila ang tingin nila, well I just shrugged. I fitted in myself on the couch and will just wait for my oh-so-paimportanteng date today.


After 15 minutes, a girl, oh, a young nurse, went to me and gave me some coffee.

"Ms. Pascual, pasensya na po, may ginagawa lang po si Doc." Nahihiya nyang sabi.

Ngumiti ako sa kanya, why? Kase binigyan niya ko ng kape? No, joke. Kase ayoko naman maging mean sa iba kahit na sobrang inis na ko. Sinabi ng doctor na yon na exactly 3pm dapat nasa office na niya ko and we'll head our way in wherever place we will decide later pero almost 20 mins na and ni ha ni ho walang presence ni great Doctor Steven pakong nakikita. Did he just know may sarili din akong schedule na ginive up?


Pero sabi ko nga sa sarili ko, okay lang. May ginagawa kamong importante diba? Tsaka duty hours ngayon and he plays the most important role here at the hospital. Kapag walang doctor, pano na pasyente? Many people depend their cure and lives on great doctors, so I am not going to lose my temper and will just wait for him. Hindi ako hypocrite para sabihin sa kanyang unahin niya ko dahil alam kong mas madami pang taong dapat unahin. Naman! Hindi naman ako girlfriend, and we are not romantically involve so okay lang maghintay, just for this date to be done.

"Siya ba yon? Ang ganda niya naman pala e. Bakit kailangan siya paghintayin dito ni Doc Steven? Halos mag 1 hour na oh, e si Doc naman nakikipag usap lang sa mga nurses sa pantry kase nga diba kanina pa siya nag out?" Ang daldal nung nurse, well kahit itry pa niyang hinaan naririnig ko pa din naman.

"Ewan ko. Sabi nila date daw. E baka kaya ayaw pa umalis ni Doc at magpakita. Maganda nga pero siya pa unang nagyayaya ng date? Nakakahiya." Oh. Akala ko nurses nandito? Bakit bigla ata akong napunta sa kanto at may mga tsismosang nagtatago sa gilid ko?


Nagpipigil lang ako kanina pa. Isa pang hindi magandang salita susugurin ko na talaga tong dalawang to. Pwede ba? Wala ba silang trabaho at nagagawang magtsismisan? Naiinis ako! Akala ba nila ginusto ko? At ang pagkamalan akong ako ang naghahabol sa Doctor na yon? Oh please spare me from hell, makakasakit nako ng nurse. Never will it happen, not now, not ever.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 18, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Don't Ever ReturnTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon