Counting Stars

Tanya

"Ang ganda nila mama,"

"Tanya naman, anak. Matulog ka na may pasok ka pa sa school bukas," suway sa akin ni mama pero hindi ko ito pinansin. Naeenjoy ko kasi ang pagtingin sa mga bituin. Hindi ko kasi akalaing ganito pala ito kaganda.

Para syang mga diamonds na nasa langit. Tapos ang liwanag pa. Madilim na pero parang umaga pa rin. Punong-puno kasi ang kalangitan ngayon at sa loob ng napakaraming panahon ngayon ko lang napagmasdan ang kagandahan nito.

"Mama alam nyo po ba kung ilan ang mga bituin?" tanong ko ng hindi tumitingin sa aking likuran.

Wala akong narinig na kahit na anong sagot pero naghintay pa rin ako kaso wala pa rin. Hindi na lang ako nagabalang lumingon. Siguro natutulog na sila.

"Tanya!!!"

Nilingon ko si mama pero agad akong natigilan nang makitang bumagsak sya sa aking harapan. Punong-puno sya ng dugo.

Wala akong magawa kundi ang umiyak ng umiyak habang nakaratay ang bangkay ng aking ina sa aking harapan. Lumapit sa akin yung lalaking sumaksak kay mama. Gusto kong tumakbo pero hindi ko magawa.

Papalapit sya ng papalapit hanggang sa mapuno na ng dugo ang buong paligid. Kahit ang kaninang magagandang bituin nagkulay pula na sa aking paningin.

Sittie

"Stars can't shine without darkness,"

I love stars especially when it lights up the dark sky. The way it shines, it gets me addicted.

"What are you doing princess?" Dad ask.

"I'm just counting the stars daddy but they're so many. I couldn't think how many they are," I answered still looking at the sky.

Daddy laugh at my side but I wouldn't mind. My eyes fix only on them.

How I wish I could get one of them and put it beside my bed so that everytime I go in bed, I would not be afraid anymore because it will light up my whole room.

But that was a long time ago. A long, long time that I could not exactly remember.

I close my eyes to feel the cold wind embracing my body. Everything has changed. In just a snap of his fingers the bright light turned into darkness.

I gently open my eyes and then I stare above where they're lying- the stars.

Just like the old times, they're still beautiful. They're still shining and lighting up the dark sky.

But not like the stars, I can't light up the darkness in my world. No one can't light up this cruel world of mine anymore.

Aria

"Nakita mo ba yung mga stars kagabi? Grabe ang ganda," someone said.

"Stars," I whisper.

I never saw them. Ang alam ko maganda sila. Yun ang naririnig ko sa mga ngkukwento sa akin tungkol sa mga stars at shooting stars. Para bang sila yung nagiging ilaw tuwing gabi well except the moon. They lights up the whole world with they brightness.

I can't imagine how many are them. Sabi kasi millions daw sila at kapag binilang mo malilito ka. That sounds great and amazing.

Those stories makes me crave to see them pero hindi ko magawa. Kahit kailan hindi ko na magagawa pa.

Siguro kung mabibigyan ako ng kahilingan yun ay ang makita ang mga bituin. Ang tsansang mabilang sila at mapagmasdan gabi-gabi.

Kaso hindi ko na magagawa pa ang bagay na yun. Kahit kailan hindi na liliwanag pa ang mundo ko.