Aldığım sonuç elbette bir hüsrandı.Zaten ben de çok farklı bir sonuç beklemiyordum ama bu sonuca neyin sebep olduğu benim için çok önemliydi.Hem belki haksız ve mantıksız bir sebepse artık üzülmeyi bırakabilirdim.N'olursa olsun bunu öğrenecektim.
Kahve Gözlüm'ün en yakın arkadaşlarından biriyle samimiyetim vardı ve bu samimiyetin nedeni benim durumumu fark eden ilk ve tek kişi olmasıydı,beni hiç tanımamasına rağmen hislerimi bir şekilde anlamıştı.Onunla konuşmaya başladım.
Günlerdir aklımı kurcalayan sonuca neyin sebep olduğunu ona sordum.Yakın arkadaşlardı sonuçta cevabı o bilebilirdi,nitekim biliyordu da.
Öğrenmem çok zor olmadı.O bana ben de ona güveniyordum.Çünkü ikimiz de birbirimizin sırlarını biliyorduk.Anlatmaya önceki yıldan başladı.Ne olup bittiyse önceki yıl olmuştu.
