Winter 2009. Het is kerstavond, ik ben onderweg naar mijn ouders om samen met ze te gaan eten. Voor mijn idee is het nog nooit zo donker geweest. Ik had deze avond graag met jou willen zijn, samen op de bank onder een dekentje met warme chocolademelk. Of samen dansen tot diep in de nacht op goede muziek. Jammer genoeg gaat dat niet. Gisteravond ben ik weer de hele avond bij haar geweest. Volgens de dokter moest ik tegen haar gaan praten, de kans dat ze wakker wordt is dan groter. Ik heb van alles verteld en voorgelezen uit haar lievelingsboek. Volgens mij vond ze het wel fijn dat ik dat deed.
