Ik ren het ziekenhuis binnen. Ik vlucht de trap op, want de lift gaat me te langzaam. Kamer 34...35...36...37. Ik wacht even voor de deur totdat de artsen en de verpleegsters weg zijn. Ik loop de kamer in. 'Julia' zeg ik en ik ga naast haar zitten op het bed. Ik pak haar handen beet en streel haar armen. Haar ogen bewegen en haar handen geven een soort schokjes. Ik geef haar een kus en dan gaan haar ogen open. Ze kijkt me met vol bewondering aan en dan lacht ze.
