İMKANSIZ

8 BÖLÜM

Medyada Murat 'ın ölen kardeşi Buse ile abisi Fırat

~Murat~
Sabah erkenden kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Dün çok güzeldi. Hüsna nın çocuklarla oynayışı onlarla ilgilenmesi muhteşemdi.
Hüsna dan iyi anne olurdu. O salak Berk ne kaybettiğini bilmiyordu. Neyse o artık benimdi. Ne kadar inat uğruna olsada Hüsna benim.
Aşağıya indim kahvaltımı yapıp hemen evden çıktım.
Bu gün erken çıkmıştım. Hüsna mıza gül buketi alıcaktım. Siz şimdi benim Berk le olan arkadaşlığımızı bilmiyorsunuz dimi. Kısaca özet geçiyim.
Biz normalde 3 kardeşiz aslında kardeştik. En büyük abimiz Fırat abi sonra ben ve en küçüğümüzde Buse.
Buse Berk'i seviyordu sevmek ne kelime odasında her yerde onun resimleri vardı. Takıntılık haline getirmisti. Neyse Berk Hüsna' la çıkmaya başlayınca çıldırdı bir kaç kez intihara kalkıştı. En sonunda odasında kendini astı. Ben o zamanlar yurt dışındaydım. Olanları bana Fırat abim anlatmıştı. Hemen İstanbul a döndüm Berk i öldürmek için.
Fırat abim engel oldu. Zaten yapacağını yapmış. Ben tam anlamam ama kalbinde bir hastalık bulaştırmış ihtihap gibi. Ameliyat olması lazım mış hastalıktan kurtulmak için. Tesadüfe bakın ki o ameliyatı yapıcak doktor yok.
Neyse iste sonra Berk e kendimi yakın tuttum. Salak benim Fırat ın kardeşi olduğumu anlamadı. Hani bir söz vardır ya dostunu yakın düşmanını daha yakın tut diye işte benimkide o hesap. En sonunda Berk in en sevdiği kişiyi elinden aldım ve artık o bana ait.
Konu bu.
Tam arabaya binicekken aniden kafama bir şeyle vuruldu tam arkamı dönmüstüm ki. İşte gerisini hatırlamıyorum.
Gözlerimi açtığımda depo gibi bir yerdeydim. Başım çatlıycak mış gibi ağrıyordu. Kollarım ayaklarım bağlıydı. Bir anda büyük bir gürültüyle kapı açıldı. Kapıya baktığımda...
İşte sonunda ödeşme vakti gelmişti.
~Berk~
Sinirden deliye dönmüştüm hızlıca depoya girdim.
İste hesaplaşma başlıyordu.
Hızlı adımlarla yanına gidip hemen yumruğu çaktım yüzüne. Sandalye ile yere düştü ama umrumda degildi. Bu gün öldürcektim onu.
Karnına ayağımla durmadan tekme atıyordum.
"Naptın lan sen? Ben sana onu emanet ettim sen naptın"
Birden gülmeye başladı.
"Ona sahip oldum o artık benim bana ait. " dedi. Olduğum yerde dona kaldım böyle bir şey olamazdı. Ona sahip olamazdı.
"Görmen lazım dı Berk altımda o kadar mutluydu ki" serefsiz. Yere eğilip yüzüne ard arda yumruklar atıyorumdum agzından kanlar fışkıyordu. Umrumda değildi ölmeliydi.
Aniden kapının açılmasıyla tabikide durmadım dövmeye devam ettim. Arkamdan biri bana bağıyordu ama aldırmıyordum.
"Berk Bey durun artık öldürceksiniz" bu Selim in sesiydi ama dikkate almadım.
Murat ın yüzü kanlar içinde kalmıştı.
Sinirimi hala atamamıştım. Öldürmek istiyordum.
~Hüsna~
Okul nerdeyse biticek ve ben Murat'a hala ulaşamadım. Çok merak ediyordum bir şey mi oldu ki diye. İnşallah kötü bir şey olmamıştır.
~Selim~
Berk bey Murat beyi çok kötü dövmüştü.
Hemen Murat bey i arabaya koyup en yakın hastaneye sürdüm. Hastaneye bi yarım saate gelmiştik.
Ben arabadan inmeden Murat bey in kapisini acıp hızlıca yere atıp kapıyı hızlıca sürdüm.
Allah tan önceden plakayı sökmüştüm. Arabayı tanıdığım bir araba hurdacısına verip parçalamasını istedim. Bu olayda böyle bitmişti. Tabi Fırat beyin kulağına gitmesse.
~Fırat~(MURAT'IN ABİSİ)
1.5 saat süren toplantıdan çıkıp kendimi odama attım. Tam kafayı dinliycem derken odaya sekreter girdi.
"Fırat bey çok önemli bir sey oldu" dedi. Allah bilir yine ne oldu.
"Ne oldu Sema ? "
"Şey Fırat bey nasıl diycem bilemiyorum"
"Sema zaten bunaldım sinirliyim hemen söyle diye bağırdım"
"Murat bey.." dedi.
Murat ın ismini duyunca birden şok oldum. Nolmuştuki kardeşime.
"Noldu Murat'a. Sema noldu dedim" resmen kaplan gibi kükremiştim.
"Has-taneye kaldırmışlar" dedi
Beynime kan gitmiyordu. Resmen ayakta duramıyordum. Bir daha aynı acıyı kaldıramazdım. Busemin minik kuzumun acısı daha yeni yeni geçti.
"Hangi hastane " dedim Sema'ya hemen elime kagıt uzattı. Kağıdı alır almaz hemen asansöre bindim. Allah tan bana özel asansördü kimseyi beklemek zorunda değilim.
Hızlıca holdingten cıkıp arabama atladım. Asansöre bindiğimden beri elimde tuttuğum kağıda baktım.
Hemen elimdeki kağıtta yazan adrese sürdüm.
İstanbul trafiğiyle 1 saate anca hastaneye vardım.
Hastaneden içeri girdim hemen acil bölümüne gidip önüme ilk gelen kişiye
"Murat URAL hangi odada "
Karşımdaki hemşire elimdeki bir kac kagıda bakıp.
"Şu an ameliyatta" dedi ikinci darbe.
"Peki durumu nasıl. Ne oldu"
"Şu anki durumundan haberim yok. Hastanenin önüne bir arabadan atılarak geldi." demesiyle üçüncü darbe. Bunu kardeşime yapan kişi ölümlerden ölüm beyensin. Hemşireye teşekkür edip kaç numaralı ameliyat odasında olduğunu sordum. Ondan sonra hemen telefonumu alıp sağ kolum Mustafa yı aradım. Tek çalışta açtı.
"Efendim abi"
"Mustafa ------- hastanesine gel hemen" diyip kapattım.
Ameliyat kapısından doktor çıkınca hemen yanına gittim.
"Murat nasıl " dedim
"Murat beyin nesi oluyorsunuz? "
"Ağabeyi durumu nasıl dedim"
"İsterseniz odama geçelim" dedi ve yürümeye başladı.
Mustafaya kısaca olayı anlatıp o adamları bulması bulamassa olayları yazan bir mesaj atıp doktorun peşinden gittim.
Odasına girince eliyle oturmamı istedi bende oturdum. Başka napim.
"İsminiz neydi" dedi
"Fırat. Fırat URAL " dedim
"Fırat bey sizle açık konuşcam gevelemiycem lafı. Murat bey buraya gelince çok kötü durumdaydı kafasına çok büyük darbeler almış iç kanaması vardı bu yüzden hemen ameliyata aldık. Ameliyat başaralıydı fakat şu anlık yaşıcak yada ölücek bir şey diyemeyiz." doktor nasıl tepki vercem diye yüzüme baktı. Sonra devam etti.
"Şu an komada yani demek istediğim komadan ne zaman çıkar bilemeyiz." dedi
"Başka hastaneye götürcem kardeşimi " dedim
"İstediği yere götürün her yer aynı şeyi söyliycek" dedi. Çok sinirliydim bunu yapanı bulmadan içim rahat etmiycekti. Doktora kafamı sallayıp odadan çıktım. Hemen Mustafayı aradım.
"Efendim abi"
"Buldun mu? " dedim ne demek istediğimi anlamıştı.
"Bulduk abi. Birazdan kaldırıp sarıyerdeki depoya götürcez"
"Bir kac adam yolla hastaneye Murat ' ı bizim hastaneye götürsünler ben şimdi çıkıp depoya geliyorum gelmemde o piç orda olsun" diyip telefonu kapattı. Bunu kardeşime kim yaptı bilmiyorum ama çok büyük bir belaya çarptı.
~Berk~
O sinirle arabayı eve sürüyordum.
Hüsna böyle bir şeyi yapmış olamaz dimi o şerefsizle... Kafayı yiycem.
O piçin söyledikleri hayla kulağımda çınlıyordu.
Yolda giderken bir anda önüm kesildi. Aniden frene bastım. Napıyordu bu dangalak şimdi.
Arabadan inen kişiyi görünce şok oldum. Bu Mustafa'ydı Fırat'ın sağ kolu. Siz şimdi Fırat kim diye sorcaksınız. Kısaca hayatımı bok eden kişi.
Mustafa geldi hemen kapımı açıp kolumdan tuttu. Kendimi korudum yumruğu çaktım surata tak bir tane daha çakıcakken arkadan birinin vurmasıyla işte gerisi bok kuyusu.
Basımın ağrısıyla uyandım ellerim kollarım bağlıydı gözlerimide bantlamışlardı.
Kendime gelince bağırmaya başladım.

"Bıraksanıza lan beni. Bırakın lan. Adam mısınız olum siz he açsana lan şerefsiz."

"Görmeyeli çok konuşur olmussunuz Berk BEY"

Fıratın alaylı sesini duyunca oldugum yerde çakılı kaldım.
"Şerefsiz bu davranış anca senden beklenirdi zaten" dedim. Birden kaşımda hissettiğim acıyla. Piç herif yumruk atmıştı.

"Lan adam mısın sen aç ellerimi bu kadarmı korkuyorsun" o anda yine aynı acı.
"Acın şunun gözlerini" Fıratın sözüyle orkadan biri gözümü açtı. Gözlerime vuran ışıkla kendime gelmem zordu.

"Buseye yaptıklarından sonra sana yaşattıklarım az geldi her halde" Ne diyordu bu dangalak herif
"Ne diyorsun lan" demem yine bir yumruk. Bu sefer sakin konuşmuyordu bağırmaya başladı.
"Murat dan bağsediyorum lan ne istedin kardesimden " demesiyle şok oldum. Ne demişti o kardeşim.
"Murat senin... "
"Evet lan kardesim o benim öz. Şimdi yaptıkların cezasını çek. Kalp hastalığın nasıl Berk dahada ilerle misini ister misin" hayır olamaz yine o acıları yaşıyamazdım. Hala Buse yüzünden yaptığı iğnenin etkisi geçmedi.
"Mustafa iğneyi getir" demesiyle dondum yine aynı acıları hissedemezdim hastalığımın ilerlemesine izin veremezdim. Bağırmaya başladım
"Hayır yapma her şeyi yap ama o iğneyi yapma. Ötekinin etkisi hala devam ediyor." dedim
"İste bu iğneyle geberir gidersin " dedi ve o an kalbimde hissettiğim acı. Gerisi karanlık.....