KAYIP HAYATLAR

27. BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim. :)

Multi medya da yeni karakter Yüsra var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

Ertesi gün uyandığımda kalkıp etrafa baktım sonra hızlıca banyoya gidip ihtiyacımı gördüm. Banyodan çıkıp odama geçerek okul formamı giyinip hazırlandım. Mis gibi sucukla yumurta kokusuyla mutfağa ilerledim içeri girdiğimde sofra hazırlayan bir adet babam ile şaşkınca onu izleyen anneme bakıp çaktırmadan gülümsedim. Annem her ne kadar belli etmese de mutluydu ve fıldır fıldır gözleri babamı izliyordu.

''Günaydın'' dediğimde babam bana bakıp gülümsedi.

''Günaydın kızım'' dedi. Annem ise bana bakıp kaşlarını kaldırdı ve gülümsedi.

''Günaydın kızım şey ben babanın geldiğini bilmiyordum yani şey...'' açıklama yapmaya çalışan annemin lafını kestim.

''Biliyorum anne biz konuştuk o sana gerekli açıklamayı yapar.'' dediğimde annem şaşkınca bana baktı.

''Şey peki'' dedi. Bende meyve suyunu kafama dikip bardağı masaya koydum hızla annemi öptüm.

''Ben kaçar okula gidiyorum, annem kendine dikkat et.'' dediğimde annem hala benim bu tavırlarımı anlamaya çalışıyordu. Babam ise benim bu tavrıma ses çıkaramıyordu onu kolay kolay affetmeyecektim.

''Görüşürüz kızım.'' dediğinde bir şey demeden hızla evden çıktım. Berkay'ı duvara yaslanmış sigara içerken gördüğümde gülümseyip yanına gittim. Oda beni görünce gülümseyip sigarasını söndürdü.

''Günaydın'' dediğimde kollarımdan tutup beni kendine çekti ve alnımdan öptü.

''Günaydın bir tanem'' dedi. Bu haline gülümseyip geri çekildiğimde elimden tuttu ve birlikte okula doğru ilerledik.

Okuldan İçeri girdiğimizde Taşkıran Lisesinin öğrencilerini görmemle dudak büzdüm. Oldukça kalabalıktı, okulda birbirine düşman birçok insan vardı ve herkes gruplaşmış haldeydi, çoğu bakış Berkay ve bana dönünce bende dik dik onlara baktım. Karşıdan gelen Berat ve tayfasına baktığımda elleri cebinde oldukça kendinden emin duruyorlardı.

Tam o sırada arkamdan Büşra ve Samet'in seslerini duydum. Berkay'da ellerini cebine sokup dik bir şekilde karşılarında dikildi. Merve karşımda emin bir şekilde durduğunda ona gözlerimi kısarak güldüm kesinlikle ona olan öfkem geçmeyecekti. Sanırım olaylı günler bizi bekliyordu.

Ortamdaki gerilimden dolayı bakışlarım etrafta dolandı en sonunda Berat ve grubu bize yaklaşmaya başladı. Berat rahat bir şekilde Berkay'a laf attı.

''Hoş geldiniz demek yok mu Berkay'' deyince Berkay ona öldürecekmiş gibi bakış atıp ukalaca gülümsedi. En çokta Berkay'ın bu huyunu seviyordum. İnsanlara üstten bakmıyordu, hiçbir insanı ayrı kefeye koymuyordu sadece ona karşı nasıl adım atılırsa oda karşısındaki insanın yaklaşım şekliyle karşılık veriyordu. Sakinliğini koruyarak olaylara yaklaşması bir erkekte görülmesi zor bir özellikti ve en önemlisi duygularını saklayabilen bir insanken benim karşımda çözülmesini seviyordum ben bu çocuğun her şeyini seviyordum kısa ve net.

''Hoş geldiniz de umarım burada misafir olduğunuzu unutmazsınız.'' diye alttan bir uyarı yapan aşık olduğum çocuğa bakıp gülümsedim. Bakışlarım tekrar Merve'ye döndüğünde elleri saçlarında salına salına Berkay'a baktığını gördüğümde sinirlerime hakim olmaya çalıştım. Bu gerilmiş halimi hisseden Büşra gelip koluma girdi ve bir anda zilin çalmasıyla birlikte herkes okula girmeye başladı. Bende Büşra'nın çekiştirmesiyle okula girerken arkama bakma fırsatım bile bulamamıştım ve bu telaşlı haline anlam veremeyerek kaşlarımı çattım. '' Büşra ne oldu söyler misin lütfen'' dediğimde Büşra soluk soluğa beni kızlar tuvaletine yönlendirdi ve aceleyle herkesi dışarı çıkardı. Ben daha da meraklanıp Büşra'ya baktığımda derince nefes alıp bana baktı.