UMUT - Alsel-

7.Bölüm

Gözlerini açtı ' diye bir bağırış geldiğinde gözlerimi açtım. Dun gece selinin başından ayrılmamıştım ve hastanede uyumuştum. "Ya kalksana Selin gözlerini açtı diyorum" dedi. "Nerde?" dedim hemen. "Odada " dedi Nazli koşa koşa odaya gittim. Odaya girsem mi girmesem mi diye düşünmeye başladım .'Ya beni görmek istemezse' diye mirildandim. Arkamdan "isteyecek" diye ses geldiğinde arkamdaki Nazlı görüş Alanıma girdi. Bana moral veriyordu ve haklıydı. Görmek isteyecekti. İstemek zorundaydı...
İçeri girdiğimde gözleri kapalı olan Selin görüş Alanıma girdi.
"Selin. Ben. gerçekten. Çok. Üzgünüm" dedim ellerini tutarken. Gözlerini açtı..
"Ben gerçekten üzgünüm" dedim.
Ellerimden ellerini çekti. Hadi ama bu kadar kızgın olamaz...
"Sen kimsin?" dedi Selin.
"Nazlı!" diye bağırdım.
"Efendim" diye odaya daldı.
"Selin beni hatırlamıyor." dedim.
"Ne? Nasıl?" dedi Nazlı .
" Artık biri bana anlatsın Nazlı bu çocuk kim?!" dedi Selin.
Hızla odadan çıktım. Selinin doktorunu aramaya başladım. Sonunda buldum.
"Se-selin beni hatırlamıyor." dedim kekeleyerek.
"Hmm. Böyle bir şey olması olağandı. Çünkü bu tür kazalarda malesef ki hafıza kaybı olabiliyor."
"Ama o kardeşini hatırlıyor." dedim.
"Çünkü Selin hanım sadece 1 ayini hatırlamıyor." durdu. "Fakat hatırlatmak mümkün" diye devam ettirdi." "Ayrıca bugün öğleden sonra çıkabilirsiniz. " dedi.
"Teşekküler" diyip selinin odasına yöneldim. Odaya girdiğimde Nazlı ve Selin konuşuyorlardı.
" Nazlı ne işimiz var bizim İstanbul da?" durdu. "Neden İzmirde değiliz?" dedi.
"Kardeşim buraya okul için geldik."
"Koskoca İzmirde başka okul mu yoktu?" dedi. Eşyalarını toplarken.
"Selin ne yapıyorsun ?" dedim.
"Görmüyor musun eşya topluyorum" dedi. Ellerini tuttum.
"Neden?" diye sordum.
"Bak! Önce o elini çek " diyip elimi ittirdi.
"Öncelikle seni tanımıyorum yanıtlamak zorunda değilim. Fakat çok merak ettiysen İzmire döneceğim!" dedi.
"Hayır gidemezsin!" dedim.
"Öyle bir giderim ki izle ve gör!" dedi.

Yazar
Sizce Selin İzmire dönecek mi?
Gerçekten hafızasını kaybetti mi?