One Last Time {Wattys2016}

Good night baby..

"Ναι.. Κυρία McDawn.. Σας βρήκα καινούργια νταντά για την μικρή.. Δυστιχώς θα πρέπει να φύγω.." της είπα χαμηλόφωνα.
"Μα γιατί; Τι έγινε; Δεν σου φτάνει ο μισθο σου μήπως;" μου είπε παραπονεμένα.
"Όχι όχι! Απλά.. Πρέπει να φύγω.. Είναι.. Προσωπικό."
"Εντάξει καλή μου. Θα στείλω τα λεφτά σου στο διαμέρισμα σου.."ακούστηκε η φωνή της από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου.
"Ευχαριστώ πολύ.." είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.

"Θα φύγεις με αυτόν έτσι;" ακούστηκε μια φωνή από πίσω μου.
"Δεν θα σου κάνω την χάρη." είπα και προσπάθησα να φύγω. Μου έπιασε το χέρι και με τράβηξε πίσω.
"Τι θες;" τον ρώτησα.
"Συγνώμη για χθες.."
"Δεν λύνονται τα πάντα με μια συγνώμη ξέρεις.."
"Μην φύγεις.." είπε και με κοίταξε στα μάτια. Δεν του απάντησα. Απλά τράβηξα το χέρι μου και ανέβηκα πάνω.
Δεν είχα βγάλει τα ρούχα μου και απλά έκλεισα την βαλίτσα μου και κατέβηκα κάτω. Άφησα την βαλίτσα μου στο διάδρομο και πήγα να ανοίξω την πόρτα που χτύπησε δυο τρεις φορές.
"Γεια σας" μπροστά μου εμφανίστηκε ένα λεπτοκαμομένο κορίτσι γύρω στα εικοσιπέντε.
"Γεια σου. Είσαι η Tasha έτσι;" την ρώτησα ευγενικά.
"Ναι." είπε χαμογελόντας και πέρασε μέσα. Αφού τις εξήγησα τα βασικά την πήγα στην Anastasia. Τις άφησα μόνες και ανέβηκα πάνω να πάρω το κινητό μου που το είχα ξεχάσει. Άνοιξα την πόρτα και είδα τον Jason να κάθεται στο κρεβάτι μου και να χαιδεύει με τον αντίχειρα του το κινητό μου. Στάθηκα λίγο και τον παρατήρησα. Τον άκουσα που έλεγε "τι χαζή που είναι.. Να μην καταλαβαίνει πόσο.." και έπειτα αναστέναξε. Έβηξα για να καταλάβει ότι ήμουν εκεί. Με κοίταξε ξαφνιασνένος και άφησε το κινητό μου στην άκρη. Σηκώθηκε και προχώρησε προς εμένα.
"Συγνώμη.. απλά παρατηρούσα την φωτογραφία σου.." μου είπε και έφυγε. Πήρα το κινητό από το κρεβάτι και κατέβηκα κάτω. Λίγο πριν βγω με έπιασε και με κόλλησε στον τοίχο. Προσπάθησα να φύγω αλλά δεν με άφησε. Ένιωθα την ανάσα του να με μαστιγώνει.
"Τι κάνεις;" τον ρώτησα συνεχίζοντας να προσπαθώ να φύγω.
"Σε θέλω γαμώτο! Μην φύγεις! Θα μπορούσα να σου δώσω τα πάντα! Ότι θες.. Απλά.. Μείνε.." είπε και κοίταξε το πάτωμα.
"Άσε με να φύγω.." τον παρακάλεσα. Έσφηξε περισσότερο το χέρι μου.
"Με πονάς" κλαψούρισα. Χαλάρωσε τα χέρια του και με άφησε να φύγω.
"Δεν ήθελα να σε πονέσω.. Μην πας σε αυτόν. Δεν είναι για εσένα!"
"Ούτε που τον ξέρεις!" φώναξα.
"Θα σε καταστρέψει."
"Τότε νομίζω μου αρέσει η αυτοκαταστροφή. Δεν είσαι καλύτερος Jason. Έστω κι αν για μια στιγμή το πίστεψα.. Δεν είσαι.."

Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω. Έκλεισα το μπουφάν μου. Ο αέρας χτυπούσε το πρόσωπο μου. Χιόνιζε. Δεν το είχα προσέξει πιο πριν. Όλα ήταν άσπρα. Προχώρησα προς το πάρκο της γειτονιάς σέρνοντας την βαλίτσα μου. Και τον είδα ξανά εκεί. Κάθονταν σε ένα παγκάκι. Είχε τα χέρια του μαζί. Σαν να προσεύχονταν. Έκανα να φύγω αλλά το ξανασκέφτηκα. Τον πλησίασα και έκατσα κοντά του.
"Δεν ήξερα ότι προσευχόσουν." του είπα σιγανά.
"Πες μου ότι έκατσες εδώ για να μου πεις πως θα γυρήσεις.." είπε και ένιωσα την φωνή του να σπάει.
"Πρέπει να το σκεφτώ. Κοίτα Jackson.. Έχουμε περάσει πολλά μαζί και αυτό είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Το θέμα είναι πως δεν μπορώ να το κάνω αυτό άλλη μια φορά. Πρέπει να ξέρω ότι θα είναι η τελευταία. Σε είχα προηδοποιήσει για αυτό. Ίσως αν με είχες ακούσει να ήταν ζωντανή τώρα. Μου είχες υποσχεθεί. Μου είχες υποσχεθεί πως ότι σου έλεγα θα έμενε μεταξύ μας. Σε αγαπάω. Σε αγαπάω ακόμη. Και.." πήγα να συνεχίσω μα έβαλε το δάχτυλο του στο στόμα μου και με σταμάτησε. Τον κοίταξα στα μάτια. Πόσο τα λάτρευα αυτά τα μάτια. Αυτό το μαύρο τους το λάτρευα. Με ταξίδευε. Ήταν ο Παράδεισος μου. Τον λάτρευα όσο τίποτε άλλο. Θα μπορούσα να μείνω εκεί για πάντα. Να βυθιστώ μέσα τους. Τόσο ανθρώπινα μα τόσο μαγικά. Πλησίασε τα χείλη μου. Και με φίλισε απαλά. Αυτό ήταν. Δεν μπορούσα να το κρατήσω άλλο. Αφέθηκα. Το ήθελα. Ήθελα να ζήσω ξανά όλο αυτό το συναίσθημα. Ήθελα να μείνω στην αγκαλιά του. Για πάντα.

Μπήκαμε στο διαμέρισμα του. Δεν ανάψαμε τα φώτα. Με είχε στην αγκαλιά του από το πάρκο. Δεν με άφησε στιγμή. Με κόλλησε στον τοίχο ενώ τα πόδια μου τυλίχτηκαν γύρω του. Μύραζε υγρά φιλιά σε όλο μου το λαιμό. Ήμουν στα ουράνια. Θα μπορούσα να μείνω εκεί. Ξαφνικά άρχισε να προχωράει. Τον ένιωσα να με ξαπλώνει κάπου. Σταμάτησε να με φιλά. Με κοίταξε στα μάτια.
"Καληνύχτα μωρό μου." μου είπε και έφυγε από το δωμάτιο.
Δάγκωσα τα χείλη μου. Πάντα το έκανε αυτό. Όταν αισθάνονταν πως δεν ήμουν σίγουρη το άφηνε και μου έλεγε καληνύχτα. Ήταν καλός. Ο ύπνος με πήρε γρήγορα.
Ένιωσα ένα χέρι στη μέση μου. Τα χείλη του ήταν ξανά στον λαιμό μου. Με δάγκωσε ελαφρά.
"Σταμάτα να το κάνεις αυτό." του είπα σιγανά.
"Σ'αγαπάω."
"Και εγώ σε αγαπάω."
"Γύρνα σε εμένα" μου ψιθύρισε.
"Είμαι ήδη σε εσένα.. Ποτέ δεν έφυγα. Όχι πραγματικά.."

***
Ένα κομμάτι από το επόμενο.

"Σε μισώ! Με ακούς; Σε μισώ! Σε συχένομαι! Φύγε! Φύγε!" ούρλιαζα και τον σκουντιύσα για να φύγει και μετά συνέχισα "Αν πάθει κάτι.. Σου ορκίζομαι.. Σου ορκίζομαι θα σε σκοτώσω.. Ήθελες να μάθεις τι παραπάνω έχει αυτός από εσένα; Ε να λοιπόν.. Εσύ είσαι τέρας!"

Σε ποιον τα λεει; τι γινετεεε;
Vote&Comment babies
Καλά Χριστούγεννα!
Love ya all