Απρόβλεπτο[✔️]

Κεφάλαιο 28ο

Οι πανελλήνιες πέρασαν...και μπορω να πω πως ειμαι εξουθενωμένη!

Θελω απλα να ξαπλώσω στο κρεβατι μου και να μην ξανασηκωθώ μεχρι να πεθανω.

Αυτες οι βδομάδες πέρασαν αργα και βασανίστηκα.Ευτυχως που τα βρήκαμε με τον Διονυση γιατι αλλιως δεν ξερω τι θα γινόταν...

Εχει πλεον γινει καθημερινότητα μου να πηγαινω σπίτι του και απλα να καθόμαστε και να μην κανουμε τιποτα.

Που τις περισσότερες φορες το τιποτα γινόταν κατι αλλο...Ναι,καλα καταλάβατε,σεξ.Πολυ σεξ.

Είχαμε συζητήσει για το θεμα των γονιων του πολλες φορες και ειχα προσπαθήσει να τον πεισω να τους παρει τηλέφωνο.

Και οταν τελικα τον έπεισα,οι γονεις του απλα τον αγνόησαν.

Οχι πως τα πραγματα με τους γονεις μου ειναι καλυτερα...Ο μπαμπας μου και η μαμά μου απο οτι φαινεται δεν ξέρουν τι θέλουν!

Μια θέλουν να χωρίσουν μια θέλουν να ειναι συνεχεια μαζι και την αλλη απλα θέλουν να σκοτώσουν ο ενας τον αλλο.Για αυτο αλλωστε τον περισσοτερο καιρο τον περνάω στο σπίτι του Διονυση.

Σημερα λοιπόν καθως καθόμαστε στον καναπε με τα λαπτοπ μας στα ποδια μας,περιμένουμε με ανυπομονησια να μάθουμε που περάσαμε.

Ειχα ψάξει παντού για να μαθω ωρα και μερα και καθως πλησίαζε η στιγμη αλλο τοσο αγχωνόμουν.Ετσι πηρα τηλέφωνο το πρωτο ατομο που μου ηρθε στο κεφαλι εφοσον ο Διονυσακος έπαιζε χαζολολ.

'Εμπρός;'ακούστηκε απο την αλλη γραμμή.

'Γεια σου,το ξερω πως δεν σου μιλαω πια και πως δεν μπορω να σε συγχωρήσω τοσο εύκολα,αλλα μπορουμε να μιλησουμε;'την ρωτησα γρηγορα καθως ηθελα να ξεχαστω για λιγο.

'Ναι,φυσικα.'μου απαντησε η Σοφία και ακουστηκε εκλπηκτη.

'Σε ποια σχολή θες να πας τελικα;'την ρωτησα μετα απο λιγο.

'Εμμ,σκέφτομαι Θεσσαλονίκη αλλα δεν ειμαι σιγουρη ακομη.'ειπε διστακτικά.

'Εσυ δεν ηθελες Αθηνα;'ρώτησα μπερδεμενη και αφησα το λαπτοπ πανω στο τραπεζάκι του σαλονιού.

'Ναι,αλλα ειδα πως δεν θα τα κατάφερνα ετσι εβαλα κατευθειαν για Θεσσαλονίκη ως πρωτη επιλογή.'μου απαντησε απλα και καταλαβα απο το σύρσιμο της καρέκλας πως σηκωθηκε.