Serdardan beklediğimiz adım gelmişti. '' Beraber takılalım mı ? '' Hepimiz böyle bir şeyi bekliyorduk ama Büşra ve benim için farklı bi anlamı vardı. Hem Büşra Serdarla yakınlaşacaktı hem de Aydınla ilgili bir şey öğrenebilirdik. Bi plan yapmadan doğaçlama takılacaktık. Ders bitiminde Ayşe ile sınıfın kapısına doğru ilerlerken her zaman olduğu gibi Büşra bizden önce çıkmıştı ve kapıda bizi bekliyordu. Büşra bize yönelerek bi hararetle,
-Ne uyuşuksunuz bee !
- Ne acelen var kızım ? (Ayşeden)
- Çabuk olun da kütüphaneye çantalarımızı koyalım.(Büşradan)
-Tamam Curee. (Ayşeyle aynı anda ) . (Cure, Büşra'nın lakabı)
Dershanenin dar koridorlarında insanları aşarak koşar adımlarla kütüphanenin yolunu tuttuk. Kütüphane ,çıkışa yakın olduğu için kalabalığı aşıp girmemiz zor oldu. Aydın ve arkadaşlarının her zaman oturduğu masanın hemen karşısındaki masa boştu şansımıza. Hemen oraya çantamızı koyduk. Kapının hemen girişindeki masa onlara aitti ve onlardan başka kimse oraya oturamazdı. Herkes orada kimin oturduğunu bilirdi ve bilmeyen çaylaklarda onlar gelince kalkmak zorunda kalırdı. Dersten yeni çıktığımız için kimsenin ders çalışası gelmiyordu.
'' Kızlar ben çok açım ya sizde açsanız hadi yemek yemeye gidelim '' dedim baygın bir şekilde. Kızlar da bana katıldıklarını söylemeleriyle cüzdanları alıp kütüphaneden çıktık. Dershane kantini kazık ve yemeği kötü olduğu için dışarda yemeye karar verdik. Demine göre dershane koridorları daha boş ve rahattı. Kolayca dershaneden çıkabildik.
Dershanenin çıkışında genellikle Aydın ve arkadaşlarını sigara içerken veya sohbet ederken görürdük. Bu sefer yoklardı. Derin bir iç çekerek dershaneden uzaklaştık. Tahmini 200m yürüdükten sonra bir de ne görelimmm ?! Aydın ve arkadaşları durakta otobüs bekliyorlardı. Onlar hemen yolun karşı geçitindeydi. Biz karşıya geçerken bizi görmüş de olabilirler görmemiş de.. Hiçbirimiz o tarafa bakmadık. Onların zıttı bi yoldan Burger'ın yoluna doğru ilerledik. Yol boyunca içimdeki merak beni yedi bitirdi. Benim sayemde kızları da.
- Kanka ya acaba nereye gittiler ? dedim.
-Maç yapmaya gitmişlerdir kanka ya (Büşradan)
-İnşallah kanka ya inşallah da.. Of bugün daha göremeyeceğim. Bu üzüyor beni.
-Kanka valla yapabileceğimiz hiçbir şey yok malesef .( Ayşeden )
-Kanka bugün çok sıkılıcam o olmadan dershanede. Zaman da geçmez şimdi ya.
-Serdarla yakınlaşıcaz kanka. En azından ondan bir şeyler öğreniriz . (Büşradan )
-Beni şuan tek mutlu eden şey de bu kanka, dedim içim acıyarak.
Tebessüm ederek Büşra bana sarıldı ve '' Sabret kanka '' dedi. Bu konuşmaların sonunda da BK'ye gelmiş olduk. Menü alarak masaya oturduk ve hemen yemeye başladık. O kadar çok acıkmışız ki kimse elindekini bırakıp da konuşmadı. Yedikçe mutlu oluyordum. Ben uykusuz kalır ama aç kalamazdım. En sevdiğim şey de yemek yemekti. Çok yememe rağmen de aşırı bi kilom yoktu. Boyumla orantılıydı. Ben klasik ilk hamburgerimi yerdim. Sonra patateslere gömülürdüm. O günde öyle oldu. Hamburgerimi yiyince doyduğumu fark ettim ve bi mutlu oldum. Kafamı kaldırıp kızlara baktım, onlar da bi iştahla hamburgerlere gömülmüşlerdi. Tebessüm ettim. Ayrı bi mutlu oldum. Çünkü ;
