Canım Kocam Mafya [Düzenlenecek]

6

Multide poyrazın gamzeli hatunu
İyi okumalar
Poyraz'dan
Denizle holdingten çıkıp eve doğru gidiyorduk ki denize bir anda birşeyler olmaya başladı. Morardı ve öksürmeye başladı. Arabayı hızla hastaneye sürerek ona baktım. Gittikçe morarıyordu. Ölüyormuydu lan. Hastaneye geldiğimizde arabadan hızlıca inerek onunda inmesine yardımcı oldum ve bağırmaya başladım.

"Doktor koşun nefes alamıyor koşun lan"

İçeriden bir sedye doktorlar çıktı. Onu hemen sedyeyle içeri aldılar. Telefonumdan gamzeli hatunumu bulup onu aradım.

Elif'ten
Telefonda gülüşüne öldüğüm adam yazınca heyecanlanarak telefonu elime aldım.

"Efendim"

"Elif kötü bir şey oldu hastanedeyim bana birşey olmadı deniz rahatsız"

"O o kim?"

"Kardeşim gel buraya gamzeli hatunum anlatacağım"

"Hemen geliyorum"

Diyerek telefonu kapattım. Ve hızla evden çıkarak arabaya atladım. Hastaneye geldiğimde poyrazın arabasını ve bir kaç tane adamını gördüm. İçeri girdiğimde koltuklarda oturan adamımı gördüm. Kara kara bir şeyler düşünüyordu. Yanına giderek ona sarıldım. Sarılmamla irkilsede hiç bozuntuya vermedi.

"Ne düşünüyorsun birtanem"

"Denizi düşünüyorum çocuğunu düşünüyorum"

Ahh çocuğu mu vardı evliydi değil mi o zaman.

"Eşi nerede o zaman canım"

Bana kısa bir bakış atarak anlatmaya başladı.

"Onun eski sevgilisinden çocuğu varmış çocuk onun ona kaldı. Eğer o da ölürse durumu ciddi diyorlar doruk ne yapar küçük o daha"

Diyerek içini döktü. Çocuklara kıyamazdım ben olmassa ben ona annelik yapmaya çalışırdım.

"Eğer deniz ölürse birtanem doruka biz bakarız ben ona annesi gibi yaklaşırım sen merak etme"

Diyerek içimden gelenleri söyledim. Hızla bana dönerek şaşkınlık içinde sordu.

"Gerçekten bunu yaparmısın hatunum"

"Yaparım aşkım sen merak etme"

"İşte benim güçlü kadınım"

Diyerek zorakiden bir gülümseme attı bana. O sırada doktor yoğun bakımdan çıktı.

"Siz deniz beyin yakınlarımısınız"

"Evet hadi söyle kardeşimin neyi var"

Ben sadece onları dinliyordum.

"Zehirlenmiş bu zehir ciğerlerini baya etkilemiş durumu çok ağırdı elimizden geleni yapmamıza rağmen kurtaramadık başınız sağolsun"

Diyerek doktor gitti. Yoğun bakımın camından ona baktığımda onunda poyraz gibi yakışıklı olduğunu gördüm. Sonra tekrardan poyraza döndüm. Ağlıyordu. Poyraz Soydan ağlıyordu!! Hızlıca yanına giderek ona sıkıca sarıldim.

"Ağlamam aşkım lütfen ağlama sen ağladıkça benimde ağlayasım geliyor ağlama sana birşey söyliyim mi ? Birbirinize çok benziyorsunuz adeta ikiz gibisiniz"

Diyerek ona daha da sarıldım... Cenazeyi poyraz 'ben kaldıramam onun cenazesini' deyince korumalar cenazeyi gömdü. Şu an eve gidiyoruz. Dorukta evdeymiş. Ona bizim çocuğumuz gibi davranacağız. Poyraza baktığımda dalgındı. Ana yoldan başka yola saparak ıssız bir yerde durdu. Ve ağlamaya başladı.

"Ben üveyim elif benim kabullendiğim tek kişi kardeşim. Onu çok seviyordum. O da öldü. Seni de çok seviyorum elif sakın ölme tamam mı dayanamam hatunum ben seni ölümüne çok seviyorken sakın gitme"

"Poyrazım gitmem gidemem sen hayatımsın acını anlıyorum ama yapma lütfen kendini yıpratma bunu çevreye gösterme herkes seni hala güçlü poyraz soydan olarak bilsin yıkılma"

"Peki birtanem dediğini yapacağım hadi şimdi eve gidelim kardeşim emaneti bizi bekliyor"

Diyerek acıyla gülümsedi. Ona içten bir gülümse atarak yolu izlemeye başladım. Eve geldiğimizde poyraz kapıyı açarak içeri girmeme yardım etti. Ve onu gördüm doruku. Aynı deniz gibiydi. Saçlarının şekili bile benziyordu ya. Poyrazı beklemeden hızla doruğunn yanına ilerledim. Herşeyden habersiz masum masum oynuyordu.

"Nasılsın aşkım?"

"İyiyim annejim sen?"

Bana annecim demesiyle ben olduğum yere çivilenirken poyrazda benden farklı sayılmazdı.