Sabahın köründe alarmımın sesiyle gözlerimi açtım. Telefonumu alarmı kapatmak için elime aldım. Alarmı kapatınca yedi tane mesajım olduğunu gördüm. Numaraya baktığımda bildiğim bir numara değildi yataktan huzursuzca kalkıp mesajlara baktım. Mesajlarda aynı şeyler yazıyordu AİLEN ÜVEY arkadaşlarımdan birinin şaka yaptığını düşündüm ama son zamanlarda bizimkilerde bi farklılık vardı. Beni umursamıyor yaptıklarımı kafaya takmıyorladı. Anneme gidip"anne tecavüze uğradım"dedim bi ara onu test etmek için verdiği tepki"oh oh çok iyi güzel olmuştur" anneme bön bön bakakalmıştım. "şaka yaptım anne korkma tamam"dedim. Ordan kalktım. Odama gidip 'dalgındı ondandır'demiştim. Offf bu mesajla içime bi kurt düşmedi desem yalan olurdu. Yatağımdan oflayarak kalkıp kendimi soğuk suyun altına attım. Soğuksu beni sakinleştiriyordu. Duş işi bitince bornozuma sarılıp banyodan çıktım. Okul serbes kıyfet olduğu için kot şort bustiyer yeşil gözlerimi ortaya çıkarıcak bir eyeliner çektim. Ayağıma beyaz sporlarımı geçirdim. Siyah sırt çantamı sırtıma alıp evden çıktım. Ev ile okul arasında biraz mesafe var ama yürümeyi seviyorum. Gözümün önüne gelen koyu kestene saçımı kulağımın arkasına attım. Çantamdan kulaklığımı çıkarıp telefona taktım ve rasgele bi müzik açtım ne müzik dinlediğimi söylemiyim zevkime sıçarsınız. Okulun önüne gelene kadar iki şarkı bitmişti bile. Okulun girişine gelince kulaklığımı çantama atıp telefonumu göt cebime koydum. Her zaman telefonumu oraya koyarım artık alışkanlık oldu. Okulun büyük kapısından içeri girince gözler bana döndü herzamanki gibi okulda sadis olarak adlandırılan ben. Herkes güzel ama sadis olduğumu söylüyor. Ama yanılıyorlar onlar bana bulaşmasın ben onlara zarar vermem. Okulun merdivenlerine varınca güzelce küfürler edip merdivenleri çıkmaya başladım. Hayır beş katlı okul yapıyonuz anladıkta insanbi asansör koyar sırf merdiven bide dördüncü katamı çıkcam ben ya offff. Merdivenleri yavaş yavaş çıktım. Kendi sınıfımın önüne gelince hala merdivenlere ve bu olulun şemasını çizene saydırıyordum. Sınıfa girince en arkadaki yerime çantamı koydum. Orayı kimse kapmazdı. Kapamazdı zaten. Cebimden telefonu çıkarıp baktığımda yine aynı numara mesaj atmıştı. Mesaja baktığımda Bana inanmıyorsan ailem dediğin kişilere sor senin gerçek ailen değiller. Yazıyordu sinirden kaşlarımı çattım. Telefonda babamın numarasını bulup tuşladım. Bu adama baba demeye utnıyorum. Annemi kaç kez aldattı dövdü benide kemerle dayak yediğim zamanı hiç unutmam. Sırf ağladım diye piç kemerle dövmüştü. Eğer ailem üvey çıkarsa bu piç yüzünden gidicem. Annemdesen dünyayı siklemiyor. Umrunda bile değilim neyse telefon bir kaç çalıştan sonra açıldı direk babama "ben özmüyüm üveymi"diye sordum. Babam "valla artık seni çekemicem sen üveysin yarın ailen geliyor. Onlarla defol git be"diyip telefonu suratıma kapattı. Benim suratıma telefonu kapattı piç. Gözlerimi kapatım kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Gözlerimi açtığımda daha sakindim. Zilin çalmasıyla yine sinirlenip"amına koduğumun zilini çalmasanız olmuyomu"diye söylendim. Herkes birer birer içeri girmeye başladı. Herkes yerine geçip oturdu. Biraz geçmesen Mehmet hoca içeri girdi. Ders matemetik. Ayy ne güzel diye geçirdim içimden alayla. Hoca dersi anlatıyordu ama bi bok anlamıyodum. Kafam öz ailemin kim olduğuna takıldı. Çok merak editorum acaba öz ailem kim?
Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz......
