Im Inlove With A Gangster?!

Chapter 1

Chapter 1 REVISED VERSION

****

Kath's POV

Kararating lang namin ni kuya from France. Wala, we just studied there for almost 2 years that's all.

Ano pabang aasahan ko diba? My mom and dad has a bussiness there so wala kaming magagawa ni kuya kundi doon mag-aral. Tin-train din kasi ni Papa si Kuya, ibibigay kasi ni dad kay Kuya ang business namin but I really don't care. Doon na sila sa business nila.

Dahil sa pagt-train ni Papa kay Kuya, we're on the same grade na tuloy. Wala eh, kailangan mag stop ni Kuya ng 1 year para lang sa kagustuhan ni Dad. Sht right?

"Princess?" napatingin agad ako sa pintuan

"Oh kuya? what are you doing here?" tanong ko at inayos ulit ang gamit ko

"I just want to remind you about tommorow, you have to wake up early tommorow. You have to rest now" I rolled my eyes at umupo sa kama ko

"Kuya nakakahiya, late enrolle tayo" instead of answering, he just smiled

"And about the school, I've researched about it yesterday and it's nice for us" he nodded at tinulungan na akong mag-ayos ng gamit.

"Keera, iba ang mga tao sa school na yun ha? Iba ang school na papasukan natin ngayon. You have to be careful sa inaasal mo. Be friendly" I just rolled my eyes

"Kuya you're not my dad! Stop it" ngumiti lang siya at ginulo buhok ko

"Hindi naman siguro kayo magkikita ni Sofia diba? Malaki ang Pilipinas and I'm sure she's not here" he stopped for a moment, then later on he sighed.

"I hope so Kath" nalungkot ako bigla para kay Kuya

"You still love her, don't you?" he didn't answered me.

"Damn kuya. After what she've done to you?! You still love her? stupid. Nakakainis" sabi ko na lamang at binato ang unan

"She's still Sofia, Kath.. ang tinuring mong ate" I rolled my eyes, tss

"I don't care. Kalimutan mo na siya kuya please? She's not really worth it" he just smiled and patted my head

"Shut up Princess. You should sleep, take a rest. Jetlag lang 'yan" sa sobrang inis ko binato ko siya ng unan na nasalo naman niya. He laughed.

"Ikaw ang may kailangan ng pahinga kuya. Ikaw!" but he just waved at me at tuluyan nang umalis sa room ko.

I sighed. I swear, If I'll see Sofia, I will hurt her badly. Damn her!

Julian's POV

I stared at her pictures, she's still beautiful like before. I really miss her..

I still love Sofia, after all hindi naman nawala ang pagmamahal ko sa kaniya. I hope she's better now at sa nakikita ko naman.. okay talaga siya.

Kailangan ko pang magsinungaling kay Kath na hindi doon nag-aaral si Sofia dahil alam kong magagalit siya at hindi siya papayag. I know Kath, ayaw na ayaw niyang nasasaktan ako. But still I have to do it, para narin makita ko kung sino ang bago niya..

Fck, I remember again the time she broke up with me

"Hey babe, kanina ka pa tahimik. Hindi ka naman ganyan" and I held her hand pero winakli niya lang 'yon

"Hey? Are you really okay? You want to go home? Ihahatid na kita" at hinila ko siya pero hindi siya nagpahila. She just stayed. She just stared directly to my eyes.. at may lungkot ang mga mata niya

"Hey, Sofia? What's wrong? Kinakabahan na ako" and I cupped her face but later on, lumuha na siya

"Babe, what happened? May ginawa ba akong mali?" nagpanic na ako pero nakasteady parin ako, maya maya hinawakan niya ang kamay ko

"Julian." sabi niya ng diretso, she's serious. Hindi niya na ako tinawag sa endearment namin

"Julian.. hindi ko na kaya, w-we really have to stop this" I didn't speak, I don't get her

"Julian, let's stop this. Let's break up" hindi ako nakapagsalita.. b-break?

"S-seryoso ka ba? Babe, joketime ba ngayon? You didn't informed me, nakapagbaon man lang sana ako" and I laughed fakely, this is joke. I know. This is only joke Julian. hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti

"No, Julian. You don't get me, I'm breaking up with you! Hindi na kita mahal!" Nabitawan ko agad ang mga kamay niya at nawala ang mga ngiti sa labi ko.. ipamukha ba naman sa'yo na hindi kana mahal ng mahal mo? tangina, ang sakit diba?

"I-i'm sorry. I didn't mean it--" I cut her off, konti konti nang pumapatak ang luha sa mata ko

"What's the reason Sofia? M-may nagawa ba akong mali?! tell me!" sabi ko sa kaniya pero humagulgol lang siya

"Anong nagawa ko? Tangina Sofia, pwede naman nating ayusin kung ano 'yon 'wag lang sa ganitong paraan. Puta, mahal na mahal kita eh. Don't do this to me... Sofia, you're my life" at tuluyan na akong umiyak kahit nakakabakla man. She stared straightly to my eyes. Hindi ko na siya medyo makita dahil napakalabo na ng paningin ko dahil sa mga luhang nagbabadyang tumulo

"I loved you Julian, you know that. I really do.. but--" hindi niya natuloy ang sasabihin niya dahil humagulgol na naman siya

"I loved you but I just really fell out of love.." dun na nadurog nang tuluyan ang puso ko, tangina? nabingi ata ako sa narinig ko o sana bingi nalang talaga ako

"B-bakit? P-paano?" tanging nasabi ko na lamang, parang nawala lahat ng lakas. I didn't expected this

"He came.. h-hindi ko alam. Nahulog ang loob ko sa kaniya Julian. I'm sorry, I'm really sorry" ito ang pinakamasakit sa lahat.

"So I'm not really enough Sofia? pero b-bakit? I gave you everything, almost everything Sofia pero nawala pa rin ang pagmamahal mo sa akin?! t-tangina.." hindi na siya sumagot at humagulgol lang. Pareho lang kaming umiiyak. I stared at her. I cupped her face

"Shhh, I'm sorry babe.. I'm sorry. Naiintindihan na kita Sofia" niyakap ko na lamang siya pero patuloy pa rin kami sa pag-iyak

"Maybe I'm not really the one. Maybe.. I didn't gave you what you want. Kung sino man yun, napakaswerte niya. But still remember Sofia, I'll be here. I'm only one call away, kapag sinaktan ka niya andito lang ako.. patuloy na minamahal ka. Hindi ko kayo guguluhin. Hindi ako manggugulo, mamahalin lang kita ng palihim at titingnan lang kita sa malayo. Hindi kita iiwan, hinding hindi kita iiwanan. I'm happy for you Sofia" at bumitaw ako sa yakap namin, I kissed her forehead, her nose, and lastly... her lips. This will be our last kiss. Agad na bumitaw ako

"Bibitawan na kita Sofia.." and I smiled at her, she just cried.

"Happy 2nd Anniversary Babe, I love you.. goodbye" at tuluyan na akong umalis

Masakit pa rin pala hanggang ngayon. Alam kong dapat hindi ko na siya iniiyakan pero wala eh, ito pa rin ako. Gabi-gabi umiiyak, kahit na nakakabakla na. Ewan!

Tangina, I have to sleep. Maaga pa ang pasok bukas. Sht.