Hoofdstuk 21

5.3K 271 27
                                    

Mila
Daar staat ie dan de jongen waarvan ik nooit had gedacht dat ie me kwam, halen stond hier voor mijn neus
Tranen van geluk vulde me ogen

'Cameron' zei ik zacht 'hallo mila leuk om jouw oom weer te zien maar ik had je liever gezien zonder die gladjakker waarmee je dansten' zei hij woedend nee razend
Wacht was hij nu boos omdat ik met Logan dansten
'Cameron doe is normaal hij is gewoon een vriend' 'net zoals die Taylor zeker, hoeveel vriendjes heb jij wel niet mila' siste hij geïrriteerd 'geen Logan en Taylor zijn gewoon vrienden dat jij nou gelijk je speeksel wisselt met elk meisje dat gewoon vrienden wil zijn'

Opeens wordt er een arm om me schouder geslagen. ik kijk naar de arm en van de gene waar die arm vandaan komt ik kijk Logan aan die me een geruststelde blik geeft 'weet je wat mila was ik je maar nooit komen zoeken' boos kijk ik Cameron aan 'wat is jouw probleem Maxwell jij deelt je speeksel met iedereen en ik mag niet eens dansen met een vriend' ik ging helemaal uit me plaat En ik stond letterlijk op het moment on dat veel te knappe gezicht van hem te verbouwen

Gelukkig hield Logan me tegen anders had Cameron een dokter nodig 'en wie ben je eigelijk' siste Cameron tegen Logan 'dus je herkent me niet meer das niet zo aardig he broertje' Camerons mond viel voor de tweede keer open 'Logan dat kan niet jij was dood' nu spuwde Logans ogen vuur 'nee jullie hebben gewoon nooit goed genoeg gezocht broertje ik was zeker niet zo belangrijk meer toen mam dood was'

Ik legde mijn hand op Logans borst zodat ie ontspande gelukkig werkte het
Ik richte me weer op Cameron hij zweeg tegen mij en tegen Logan nu wist ie hoe ik me voelde op het feest

**************
Cameron
Ik wist niks meer te zegen niet tegen Logan of mila ik wist dat die dans niets betekende maar het deed me wel pijn om haar met een ander te zien
Had zij dat ook gevoelt toen ik met dat meisje danste
En dan hadden we Logan nog waarnaar me vader blijkbaar niet zo goed naar gezocht had als ik dacht
Maar ik kwam hier voor een ding en dat is mila en ik ga niet weg zonder haar

'Mila ik kwam hier alleen voor jouw Rn ik wil dat je met me mee gaat' verbaasd keek ze me aan opeens kwam er een meisje aanlopen 'je kan onze Luna niet afnemen' zei ze
Luna ? Wat bedoelt ze 'wat bedoel ze mila' mila zuchtte 'ik ben verkocht aan Arthur hij is een mens en heb zijn eigen pack opgestart en daar ben ik de Luna van'

Ik was geschokt en verbaasd mila zou de Luna van mijn pack moeten zijn niet van een of ander mensje
'Maar mila je moet terug naar huis naar je familie en vrienden en mij' het laatste mompelde ik maar ze had het toch gehoord 'ik zou wel willen maar ik kan al deze mensen niet laten zitten Cameron het spijt me'

'Inderdaad Cameron ze blijft hier tot haar einde of de mijne' in draaide me om en zag een wat oudere man staan zijn ogen stonden gevaarlijk waardoor ik een ding zeker wist
Hij is Arthur
'U einde kan ik wel regel' zei ik en sprong op hem af

My player mate (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu