My player mate (voltooid)

Hoofdstuk 26

Mila
Nadat Brian naar me geknipoogd had keek ik even achterom naar Cameron hij was razend ik pakte snel zijn hand zodat ie kalmeerde en het werkte hij keek naar onze handen en keek eerst verbaasd ik gaf hem een geruststelt kneepjes en draaide me om maar hield alsnog zijn hand vast

Brian die nog steeds voor de klas stond pakte zijn zwarte rugzak en kwam aan de andere kant naast me zitten ook dat nog !
Ik ging rustig veder met me werk toen ik opeens een propje tegen me aan werd gegooid ik maakte het open

Heey wat is je naam schoonheid

Ik Rolde met me ogen en keek naast me waar Brian grijnzend aan zijn tafel zat

Hoef je niet te weten patser en ik zou maar uit kijken

Ik gooide het propje terug en Brian begon het te lezen en schreef er weer iets op
En natuurlijk kreeg ik het propje weer terug

Het enige waarvoor ik uit moet kijken is jouw oogverblindende schoonheid ;))

Wat een slijmbal gewoon vies zonder wat er op te schrijven gooi ik het propje tegen zijn hoofd aan en ga weer aan me werk
Telkens rollen er een paar propjes over mijn tafel maar ik besluit ze niet te lezen

***************
Cameron
In me ooghoek zie ik die Brian telkens propjes maar mila gooien opeens beland een propje voor mila op mijn tafel ik kijk trek een wenkbrauw op en kijk die Brian verbaast aan dan wijst ie naar mila als teken dat het voor haar is ik rol met me ogen en maak het propje open

Beauty waarom reageer je niet

Ik verscheurde het propje in tweeën niemand noemt mijn mila een beauty behalve ik ga in de pauze een hard woordje met hem spreken

**************

Na wat saaie les uren is het eindelijk pauze gelijk ga ik opzoek naar Brian ik vind hem bij mij groepje ik grijp hem gelijk bij zijn kraag en duw hem tegen de muur aan 'gooi nog een keer een propje naar haar en je bent dood' snauw ik hem toe grijnzend kijkt ie me aan 'wie bedoel je loverboy' 'je weet wie ik bedoel' hij grinnikt en kijkt me uitdagend aan nu kan ik het niet meer houden ik baal een vuist en wil hem op Brian zijn gezicht afvuren maar ik wordt tegen gehouden

******************
Mila
Ik kom samen met Alice de kantine in om wat te eten te halen als Alice op me schouder tikt 'volgens mij moet je even naar Cameron toe' mompelt ze ik zoek Cameron en vind hem bij zijn groepje daar staat hij en hij houd Brian met een hand omhoog bij zijn keel snel ren ik er naartoe en net voordat Cameron hem wil slaan pak ik zijn arm hij draait zich om en laat Brian vallen 'Cameron ik dacht dat je veranderd was' met tranen in me ogen ren ik de kantine uit en ga ergens in een hoekje zitten en laat mijn tranen de vrije loop gaan

Hoevaak had ik nu wel niet om die jongen gehuild 10 keer of 15 ik zou het niet meer weten 'mila' Camerons stem vult de gang maar ik reageer niet 'mila ik kan het uitleggen' ik kijk op en zie Cameron voor me staan 'ik kan het uitleggen' zegt ie en komt naast me zitten 'ik zag wat ie deed in de les dat ie naar je knipoogde en briefjes stuurde ik werd er zo boos om ik was bang dat voor hem zo vallen niet voor mij' was hij serieus hij dacht dat ik de lieve Cameron in ging ruilen voor zijn vieze gladjakker ik moest er niet aandenken

Ik keek hem aan 'dat zou nooit gebeuren' mompel ik Cameron strijkt met zijn duim wat tranen van me wangen en komt steeds dichterbij tot er maar een paar centimeter tussen ons in is dan druk ik in een keer me lippen op de zijne eerst lijkt hij verbaasd maar zoent me dan terug eerst rustig maar dan steeds vuriger

En nu weet ik het zeker ik ben verliefd op de lieve kant van Cameron