Forbidden Love

Chapter 18 - Makakasama na siya sa bahay. Urgh! >.<

"Gab? Tinatanong ka ng kuya mo." sawsaw naman ni Mommy sa pagtatanong ko kay Gab. E, este, Ella. Hahahahahaha. O'nga naman eih, nagtatanong ako tapos siya, nagtataray-taray dyan sa gilid habang ako naghihintay ng sagot niya. Nuux. Lakas ng trip. Umasa pa naman ako ng 4 YEARS na magbabago din siya, yun pala, hindi naman. Aiiyyksss.

"ELLA? KAMUSTA NAA??!" tanong ko ulit kay Ella habang itinataas ang mga kilay ko. Hahahaha. Kunyare, nakalimutan ko na ang mga nakaraan saamin. -___- Pero, ewan ko ba, nakakamiss din kasi yung asaran namin noon. Yung sabunutan, kulitan at iba pa. Dati-rati nga nung nasa seminaryo pa ako, parati kong iniinmagine na kasama ko siya sa isang kwarto matulog eh. 

"Okay lang ako. Salamat. *fake smile*" sagot naman niya saakin habang nagfa-fake smile. Oh, akala mo di ko alam na fake smile mo lang yan. Naku, Ella, matagal na kitang kilala kaya't alam ko yang matinding galit na nakatago sa puso mo. >//<

"O, Anak, kamusta ka naman sa seminaryo mo?" curious namang itinanong ni Dad habang ginugulo ang buhok ko. Hahahahaha. Buti pa si Dad, kahit noon, nung napilitan lang siyang, payagan ako sa seminaryo, it's okay! Kasi, ngayon, narealize na din siguro niya na dapat niyang hayaan ang mga anak niya sa pagdesisyon kung anong course ang pipiliin. ^___^

"Oh, Dad. Okay lang po." sagot ko naman sa itinanong saakin ni Dad. Siyempre, masaya ako't makakasama ko nanaman ulit sila. Di tulad noon. Ganun pala kapag nagpapari noh? ilang taon kang maraming pagdaraanan? Haay. Pero, ^____^ goodthing, natapos ko din ang finish line ng seminaryo ni Father Anthony. 

Teka,, Father Anthony?!

Oo nga pala. Kasama siya sa pagsundo saakin. Urgh. Makakalimutin na ako. Biruin mo, hinayaan ko lang siyang nakatunganga sa likod at hindi ko siya pinapansin after ng mga itinulong niya saakin para maabot ang pangarap ko. Lol. Sorry Father A.

"Ah! Mommy, Daddy. Andito po pala si Father Anthony. Yung tumulong saaking maabot ang pangarap ko. Thank you, Father A." sagot ko naman kay Mommy, Daddy at Father. Tahimik lang pala si Father na nakikinig saamin. Mukhang naghihintay nga na ipakilala ko. Hihihi. Sorry po talaga. Makakalimutin na ako. Hehehehehehe. :')

"Hi, Father! ^_^ Kamusta naman po si Francis sa seminaryo, hindi po ba siya pasaway?" curious na itinanong ni Mommy kay Father. Oops! si Mommy talaga. >//< Alam na niyang masyado na akong matanda para magpasaway katulad ng ibang bata dyan e, tinatanong pa. Atsaka, behave lang ako don nuh!

"Hello din. Mabait naman dun si Francis at hindi siya nagpapasaway." sagot ni Father A. habang nagyayaya kay Mommy na magshake hands pati na din kay Daddy't Ella.

*Few minutes later..* 

Naging mahaba-haba din ang naging usapan nina Mommy, Daddy't Father kaya nung mga nakaraang minuto, pumasok na si Ella sa sasakyan. Siguro, dahil wala naman siyang ginagawa, puro alng CELLPHONE, CELLPHONE, CELLPHONE, kaya siguro, napagisip-isip din niyang pumasok na sa loob dahil sobrang inet dito sa Airport, pero hindi naman sa siksikan, talagang nakakasilaw lang ang araw ngayon.

[7:00 pm @House]

Andito na pala kami, readers sa bagong bahay. Ooh. Ang ganda huh. Hahahahaha. I think si Dad ang nagdesign nito, if not, si Ella. 

Oo, si Ella. Magaling yan magdesign ng bahay. Also dresses. Pero, sabi niya saakin noon, gusto daw niyang maging Architect at ayaw niya maging Designer. Ewan ko kung bakit. Siguro dahil halos lahat ng designer ay mga BAKLA. Hahahahaha. XD

Andito na ako sa bago kong kwarto. Si Mommy't Daddy, nasa sala ata. May pinag-uusapan. Si Ella naman, nasa sarili din niyang kwarto. Yaaah. I think, masaya na din si Ella sa buhay niya ngayon. May boyfriend na nga ata siya eih. Kasi, parati niyang hawak ang cellphone niya, I.. guess? Papano kasi, dati, hawak na niya ang cellphone niya. Every second, every minute, every hour and everyday. Para nga'ng mas mahalaga yang cellphone niya keysa sa sarili niyang pamilya e. Pero, wag naman po sana! >//<

*tok*

*tok*

*tok*

Oh, may kumatok sa kwarto ko. Sino kaya yun? Baka si Ella! *^______^* Excited na ako sa gimik niyan ah? sana asarin niya ako. Hahahahahah. Namimiss ko na kasi ang boses niya. Isang beses ko lang narinig. Yung kaninang sumagot siya sa tanong ko nung nasa Airport kami.

Agad-agad kong binuksan ang pinto para sumalubong ng masayang mukha kay--

"Hi, Francis. *hug* *hug* *kiss on cheeks* *kiss on ckeeks* Nakahanda na pala ang dinner. Halina sa baba." sagot ni Yaya. Habang hinila niya ako pababa ng hagdan. Yaaay talaga. Akala ko pa naman si Ella na yun. Si Yaya lang pala. Pero di balee, atleast mabait si Yaya. Hahahahaha. At namiss ko din siya ha? Infairness, blooming siya ngayon. Hahahahaha. Kamsuta na kaya ang anak niyang si Andrea? Hmm... Yung asawa niya kaya? Haay. 

Pagbaba ko sa hagdan, agad akong umupo sa mesa't kumuha ng pagkain...

"O, Francis, kumain ka lang ng kumain ha? At pabababain ko na muna rito si Ella." biglang sinagot ni Yaya habang papuntang taas yayayain si Ella'ng kumain.

"Ah! Ako nalang po." sagot kohabang tumatakbog sa hagdan pataas. Oo, ako nalang. Hahahahahaha. ako nalang yung yumaya kay Ella. Para  naman marinig ko ulit ang boses niyang MAGANDA. Heeheehee. Wala eh, kapatid niya ako eh. DI maiiwasan. xD

"Sigurado ka, Francis?" curious na tanong ni Yaya habang nagkadikit ang mga eyebrows niya. Hahahaha. Curious? Curious? Ows? :D Masagot na nga lang toh. :P

"Ah, opo. Ako nalang po. Sige. *^___^*" sagot ko naman habang pumunta nang itaas. Hahahaha. Lumingon din ako ng kaunti't nasilip ko siyang mukhang nagtataka. Hahahaha. Sorry Yaya Cecile. Talagang gusto ko lang pong madinig ang boses ni Ella. Hahahaha. Namiss ko eh. Wala kang magagawa. :D ;)

Mga ilang minuto din ay nakarating na ako sa kwarto niya. Agad ko namang ikinatok ang pinto ng kwarto niya.

*tok*

*tok*

*tok*

Katok ko. Habang hinihintay kong magbukas ang pinto ng kwarto niya, nakita ko ang isang malaking picutre na nakadikit sa harsp ng pinto niya. Ang ganda niya dun! >.<

"Yes?" sagot naman niya. Oh, binuksan na pala niya eih, akala ko di na niya bubuksan. Hahahaha, sira talaga ulo ko. :3