Forbidden Love

Chapter 17 - Francis is going home! *^_^* [4 Years later]

Ella's POV

[8:00 am @My Room]

Hi ulit, readers! oo. Si Ella na ito, uhm, kung dati rati, 2nd year College palang ako, well. Ngayon, 4th year na. 1 year nalang ang kailangan para makagraduate na ako. Hahahahaha. *^__^* Uhm, kagigising ko nga lang pala. I'm here at my new room. Oo, simula nung umalis si Francis, nakapagbuilt na sina Mommy't Daddy ng new house here at Bicol. Good thing nga, nakumbinsi ko pa din sina Mommy na ipaghiwalay ang room namin ni Francis. Ayoko na kasing bumalik sa dati ang mga araw ko ngayon. 

Nagkakalikot lang ako sa cellphone ko. Tamad pa kasi akong bumuhat e. Hanggang ngayon nga, nakadapa ako sa kama ko habang nagkakalkot sa cellphone ko. Mahilig lang talaga akong kumalikot kapag wala akong masyadong ginagawa. Hahahahahaha. :'D

*tok*

*tok*

*tok*

Oops! may kumatok bigla sa pinto ko.

"Pasok.." tanging nasabi ko in a very lonely voice. Haay. Baka kasi announcement nanaman yan ni Mommy. I hate announcements! -_____-. Puro nalang lipat bahay, makikitira! >.< Ayoko! Ayoko! Ilang years na nga ang nakalipas, pero still, hindi pa din nagababgo ang hobby ni Daddy't Mommy. Ang hobby nila ay walang iba kundi mag announce! >//< nakakairita na sila!

"Anak? gising ka na pala. Magbihis ka na't kumain at may pupuntahan tayo." sagot ni Mommy. Hahahahahaha. Ano!? -____- Pupuntahan nanaman!? eh kahapon, may pinuntahan palang din kami. Ano?, parati nalang, parati nalang?! nakakasawa naman.

"Po? saan nanaman po ba? Ayoko pong suma--" sagot ko. Pero, pinutol ni Mommy. Ay naku naman eiih. Parati nalang napuputol ang sinasagot ko dahil lang sa nonsense na EXPLANATION!!!!!

"Today, Francis is going home. Kaya, magbihis ka na't bumaba. Kumain kana para maalis tayo agad."

*BLOGSH*

Whaat!? si Francis!? nga-ngayon uuwii!? bakit hindi manlang nila ako pinagsabihan? Nakakairita na talaga. Matapos ni Mommy yun sabihin, aga isinara ang pinto ng kwarto ko para hindi na ako makapagkontra sa desisyon nilang sumama AKO. -__-. Ayoko naman talaga e, wala pa din akong gana na makita at makausap ang Francis na yan. Hanggang ngayon, wala pa din akong nahahanap na gamot para maghilom ang sugat sa puso ko.

Ilang minuto, napag-isip-isip kong pupuntahan ko si Mommy para sabihang di ako sasama pero nung nasa harap na ako ng pinto, biglaang nagbago ang isip ko. 

"Ay! wag nalang siguro. Baka pagalitan ako ni Dad. Ayoko na ulit na mangyari ang pagsasagutan namin noong mga nakaraang taon. Ayoko na..." bulong ko sa sarili ko habang sinasapak-sapak ko ang mga pisngi ko. Gulong-gulo na din sng buhok ko sa kakadesisyon kung ano ang dapat kong idesisyon. Hahahaha. Sira-ulo lang!? :'D

Kumuha na ako ng bibihisan ko then..

*Ligo*

*Bihis*

*Suklay ng buhok*

*Bumaba para kumain ng breakfast*

Habang pababa ako ng stairs, nakita ko si Yaya Cecile..

"Yaya, asan po ba sina Mommy?" tanong ko habang kinikisi-kisi ang 2 kong mga mata. Wala eh. Bagong gising. Hahahahahaha. :D

"Ay, andun sa sasakyan. Naghihintay sayo." sagot naman ni Yaya Cecile. Mukhang badtrip siya eh. Pero, di naman po siguro. >//<

I just nooded after she answered my question then nagtanong ako if ready na ang breakfast..

"Yaya, is my breakfast ready?" seryoso kong itinanong kay Yaya. Remember!? I think badmood siya eiih.

"Ah, oo. Halina sa lamesa." yaya ni Yaya Cecile. Oh, how sweet! *^_______^*

"Sige po."

*Few minutes later..*

Done eating! pero.. teka, Ilang minuto nang nakatulala dyan si Yaya sa may hugasan a? At, mukhang nagluluha-luha. Teka, namatayan ba siya? iniwan ba siya ng asawa niya? Pinatay ba yung asawa niya? Or, baka mga anak niya!?

I'd better ask her..

"Yaya, okay lang po ba kayo?" concern kong itinanong kay Yaya.

"Tahan na po." I added habang kumuha ng isang pirasong tissue't ipinunas sa mga luha niya.

"Yaya, bakit po?" sagot ko ulit. Habang pinupunasan ang kaunting luha na tumutulo mula sa mga mata ko. Hahahahha. Wala eh. Affected lang. Hahahahaha.

"Kasi, makikita ko na ulit si Francis after ng ilang taon."

O_________________O

Nagulat ako nung marinig ko yun. Sobrang nag-alala pa naman ako kung ano yung dahilan kung bakit siya malungkot. Si Francis lang pala. Well, kauma-umaga, nawalhan na naman ako ng ganang igalaw ang katawan ko.

"Ah, talaga po? Sige po. Mauna na po ako." pagmamadaling isinagot ko kay Yaya tapos, tumakbo na ako papunta sa sasakyan. Ayoko na kasing marinig ulit ang pangalan ni Mr. Hambog! >//<

[9:00 am @Airport]

Haay. Ang ineet lang! >.< Bwiseet. Asan na ba kasi yung Francis na yun!? Sheet. Sinabi ko nanaman ang pangalan niya. Aay naakkku. -____- feeling tired na agad kahit wala pang ginagawa.

"Mommy, andyan na po ba?" I asked in a very lonely voice. Kasi naman eih. Ang ineet. Andito ako sa loob ng sasakyan, dahil kung sa labas ako, mahihimatay ako sa ineet. Promise! >.<

"Malapit na, Gab." sagot ni Mommy. Weeh? sumilip nga ako ng kaunti sa window ng sasakyan pero parang wala pa. Haay. Jusko pooo! =__=

"K."

Nagscroll nalang ako sa cellphone ko. Nagplay ng kung anu-anong music. At nag Facebook.

*Few hours later..*

"GAB! GAB! ANDYAN NA SI FRANCIS! GAB! LUMABAS KA'T YAKAPIN MO ANG KAPATID MO!" sigaw saakin malapit sa bintana. Haay. Di ko na alam ang mga nangyayari. Nakatulog kasi ako. And, whaat?!

ANDYAN NA SI FRANCIS!???! O.O

"Po?" malumbay at mahinhin kong sinagot.

Agad-agad namang pumasok si Mommy sa loob ng sasakyan at hinila ako palabas. Haay. Jusko poo.

Nang nasa labas na ako..

"Ui! Ella! kamusta na?" masayang itinanong saakin ni Francis.

Francis' POv

Tinanong ko nga si Ella, ako pa talaga ang nauna ha? pero, hindi niya sinasagot. Ay. Hanggang ngayong graduated na ako ng pagpapari, mahal ko pa nga ata eh. <3

Saklaap noh?

Abangan ang Chapter 18! ^__^ Hahahahaha. :D