Forbidden Love

Chapter 28 - This girl!

HOY! Readers! Pasensya na ngayon nanaman ako naka update! Ewan ko ba sa sarili ko at parang nawawalhan na ako ng gana! Pero, joke lang. :D Tamad lang talaga ako. XD So, here it goes.

******

Francis' POV

Geh, ma-open na nga lang ng message ng barkada ko. 

Text message: Hoy utol! Bilisan mo pagong ka talaga! Kadarating palang nung anak ni Principal dito! Kailangan ka ni Principal dali! 

Okay? Ano nanaman bang katangahan to? At ano naman kung kadarating palang nung anak ni Principal? Ikamamatay ko ba yun, ha? T__T At bakit ba ako pa ang kailangan? Ang daming estudyante dyan oh! Sus naman eh!

"Hoy unggoy! Bakit nakabusangot ka dyan? Wag ka ganyan, pumapanget ka lalo eh. Hahahahahahahahahaha!" and I was like --> =_=

"Nananadya ka ba babae ka ha!? Tumahimik ka na nga lang dyan bwiset ka, Manong! Paki-bilisan ho. Kailangan pa ako sa school ni Principal eh!"

"Opo, Sir." 

Ella's POV

Natahimik nalang ako nung sinagawan niya ako. Aba e malay ko ba! Rejected nanaman ata yan sa crush niya eh. O kaya talo nanaman sa pustahan. HAHAHAHAHAHAHA! Alam mo naman yan, pikunin at iyakin! Hahahahahahahahahahahaha!

"Natalo ka nanaman sa pustahan niyo no? Hahahahahahaha! Talunan ka raw kase. Hahahahahahahahahaha!"

"Tumahimik ka nga'ng babae ka. Letse!"

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAH!! AAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!''

At siya naman --> -_______________-'

Naku dre! Mukhang na-uto to eh! Hahahahahaha! :D

*few mins later..*

"Sir, Ma'am. Andito na po tayo."

Bumaba na kami ni panget sa sasakyan at inpernes ha! Ang daming tao sa loob ng campus. Tss, kalokohan. 

"Utol! Ikaw talaga, ang bagal mo kumilos! Bilisan mo na nga dyan at kailangan na kailangan ka na ng Principal!'' 

Nakita kong pasabi ng isa nyang kaklase. Sus, pinagti-tripan lang naman yan. Tumakbo na siya at yung kaklase niya sa mala-giyerang campus na ito. Dire-diretso sila sa office ng principal. 

"Excuse me," "Excuse ho." "Ate, kuya, excuse lang po."

Ang dami kong naabalang mga estudyante sa pagsilip dito sa office na ito. Ang iba pa ay talagang nagalit saakin. Paano, napakaliit ng espasyo. Milyones! I say to you! MILLIONS OF PEOPLE ARE IN HERE! Tsismisan ng tsismisan ateng!

I just rolled my eyes at pumunta na sa classroom ko.

Shrtud, again. (Sorry pooo!)