K.R.E's 1st Book: Eight Rules To Be With Him

Chapter Twelve ~ Whole Gang To The Rescue

~ No One’s POV ~

Two guys with godly features was sitting comfortably across with each other while playing chess, trying to read what would the each other’s might be move. Yhowhan was still thinking of what the piece he should move. He moved his black pawn from G, 7 to G, 6.

“It’s your turn now.” He gestured to the man in front of him. The man analysed the situation. Zhean moved his white pawn from A, 3 to A, 4. Realizing the move that Zhean did, Yhowhan smirked and moved his black knight from E, 6 to G, 5, capturing the white pawn of Zhean.

“Well, gumagaling na ba ako sa paglalaro ko?” Yhowhan said in a boastful one but then , Zhean smiled at his friend, moving the white queen from G,1 to E, 1.

“And check.” Zhean said smilingly. Napatingin si Yhowhan sa chessboard to see kung bakit checkmate yung black king niya. Seeing the arrangement of the pieces made Yhowhan hissed.

“Psshh! Ayoko na ngang maglaro! Lagi naman akong natatalo sa iyo! Boring! Ayoko na!” Reklamo ni Yhowhan at sabay higa sa white couch na kinauupuan niya. Zhean chuckled habang kinukuha ang kanyang tarot cards, connecting the cards on what the scene might in the future.

“Nakailang panalo na ako, 120 out of 120, zero pa ang score mo laban sa akin.”

“Geez! Nakaka-asar.” Pero as Zhean scanned the chessboard and the tarot cards that he’s holding, napangiti sya. Mukhang nakikita na nya kung ano man ang pwedeng mangyari this whole week.

“Yhow, samahan mo kong bisitahin si Nica-san bukas.” Zhean said habang nakatitig sa arrangement ng chessboard at sa tarot cards. Napatingin naman si Yhowhan sa chessboard at sa tarot cards na hawak ng kaibigan na nakaupo sa itim na couch across him. Nakikita na naman niyang may binabalak na naman ang kaibigan, maybe siguro, ang mapalapit pa ng husto sina Rye at Aunica.

~ Aunica’s POV ~

Nandito ako ngayon sa loob ng kwarto ko, nakahiga habang tinititigan ang kisame. Wala lang, napagtripan ko lang titigan yung kisame. I sighed. Ano ba ang nangyari kanina? Biglang nag-hazy yung memory ko about sa scene namin ni Kumag kanina but it keeps on appearing in my head. Nahihilo na yung isip ko, nalilito na yung puso ko, hindi ko na alam kung ano yung ginagawa ko. Sobrang gustung-gusto ko na ang presence nya, yung time na magkasama kami tila isang scene sa isang anime. Yung mga ginagawa niya, kinikiliti na yung puso ko. I sighed ulit at kinuha yung blue stuffed toy na nasa may ulunan ko.

“Geez! Nakakainis ka na! Sadyang pinapatapilok mo ko para madapa ako sa puso mo! Geez!” Panggigigil ko sa blue stuffed toy. Napa-isip ako, repeat ng repeat sa isip ko yung mga sinasabi niya sa akin kanina.

“Regalo ko next week, sa birthday ko. Hindi kita mapapatawad kapag wala ka.”

“Gusto ko ng regalo mula sayo at gusto ko, ibibigay mo yun sa mismong araw ng birthday ko, August 1.”

“Hindi ko kailangan ng expensive gift mula sayo kaya kung ano na lang yung magkasya sa budget mo.”

“I want a surprise from you on that day.” And he kissed me again for the last time this night. “Aasahan ko yan.” And then slowly, he took steps from me.

Ano nga ba ang ibibigay kong regalo sa Kumag na yun? Nag-isip ulit ako habang yakap-yakap yung blue stuffed toy na bigay niya sa akin kanina lang. Umupo ako sa kama and cuddled the stuffed toy, pinaharap ko yung stuffed toy sa akin and poke the cheek. Mukhang gusto kong bigyan ng pangalan ang stuffed toy na ito. Hmm...ahh!

“You’ll be Mothy! Yep! Mothy!” Tuwang-tuwa ako sa naisip kong pangalan para sa blue stuffed toy and cuddled it again. “Kyaahh! You’ll be my Mothy!” Pero napahinto ako, tama ba yung iniisip ko? You’ll be my Mothy?