Parti çoktan bitmişti hepimiz gökçeyi öpüp hediyesini vermiştik ben hediyemi çoktan almıştım zaten ne aldığımı merak ediyorsanız söyliyim o melekleri çok sever bende melekli ne varsa aldım kolye,bileklik,küpe,ev süsü,melekli kazak gibi oda zaten görünce çok sevindi ve o bordo rujlarıyla kocaman öptü beni bende çıkarmak istemedim izi öyle kaldı.
Eve geldiğimde annem koltukta uyuya kalmıştı babam yani murat bey çoktan uyumuştu ona baba demeyi sevmiyorum ondan arada sırada bir böyle sesleniyorum. Siz şimdi diyeceksinizki babanı sevmiyorsun hoşlanmıyorsun diye ona böylemi hitap ediyorsun falan ama babam çok kötü şeyler yaptı anneme gerçekten kötü şeyler yaptı. Ama annem onu affetsede ben affetmem.
O zamanlar ben çok küçüktüm ilkokul bire falan gidiyodum tabiki oda içiyodu hemde çok ve doğal olarak annemi hep dövüyordu bir kaçkere benide dövdü bi gün çok zor yaptığım ödevimi yırtmıştı şimdi pek takmasamda ozaman çok sinirlenmişti ödevimi yapmadım diye ceza almıştım sadece bu kadar değil annemle bize bıçak doğrultmuştu az kalsında saplıyordu da ama amcam geldi onun sayesinde kurtulduk annemle. Annemi zar zor polise götürmüştü amcam annemde herşeyi anlatmıştı anlatırken çok ağlıyordu çok, sanki yeniden yaşıyormuş gibi işte bende ozaman yemin ettim onu bidaha sevmicektim daha doğrusu affetmicektim. Olay bu ama annem onu affetti ve eve aldı evet değişmişti ama yaptıkları bir türlü gözümün önünden gitmiyordu.
Annemi kaldırıp geldiğimi söyledim canım annem demekki beni beklerken uyuya kalmış. Odama geçtiğimde pijamalarımı giyip makyajımı çıkarmıştım hala o çocuğu düşündüğüm doğrudur.
Ama napiyim düşünmeden duramaıyorum yaşadıklarımız sizcede biraz film gibi değilmiydi neden acaba?
Ben onun görüntüsünü aklıma getirmeye çalışırken uyuya kalmıştım.
Sabah kaltığımda saat daha 7'iydi zor olsada kalmak zorunda kaldım ooff yyaa nneeddeen bu saaaattttee kkaallkkııyyorrum yaaa diye yakınırken çok bağırmışım ki annem hemen sesimi duyup "artık buna alışmalısın yakında okullar açılacak" neeeeğğğğ oookkkuullaarmmıı aaççıılaaccaak ??????(artık uzun yazmayı kes çünkü okunması zor oluyor) .
Duyduklarımı doğruydu ve ben hayal kırıklığıyla yatağın içinde debeleniyordum.
Aşağı hızlı ve sesli bir şekilde inmiştim. "Annecim çok yakın derken yani ne kadar yakın" "1 hafta canım kızım " neeeğğğ.. ne çabuk geçmişti koskoca 3 ay ne çabukkkk.
İsyanım dinmiş kahvaltımı ediyordum . kahvaltım bittikten sonra hemen dışarı çıktım okulun açılmasını ve o çocuğu düşünüyordum yani arsı. Telefonuma mesaj geldi gökçedendi "canım sıkılıyor bir yerlere gidelimmi hem konuşuruz"
Aslında çok iyi bir fikir "tamam olur. Nerede buluşalım?"
"Sence" ah tabiki buda sorumuydu "her zaman ki yer " onların evinin önünde küçük bir kafe vardı biz ne zaman buluşmak istesek konuşmak istesek oraya giderdik zaten gökçe meteyide orda gördü ama mete kafede çalışmayı bıraktı artık başka bir kafede çalışıyor.
Geldiğimde gökçe oturmuş kahvesini içiyordu kophek . koşarak boynuna sarıldım "seni çok özledim hayvan" dedim. Oda " dur kızım yavaş daha dün birlikteydik ". "Olsun yinede çok özledim" birlikte oturup okul hakkında konuştuk belliki oda biliyor gelir gelmez okul demişti. Okul için isyan ettikten sonra lavoboya gitmek için ayağı kalkıyordum ki biri çok hızlı bir şekilde çarptı. erkek olduğunu anlamıştım ve "ah yavaş ol öküz" demiştim. Bana doğru döndüğünde farkettim şansa bakın ki bana çarpan kişi aras beydi. Hiç tepki vermeden devam etti. Beni tanımıştı ama tanımamamzlıktan gelmişti yada ben öyle sanıyordum...
