BÖLÜM -3-

120 4 0
                                    

-IREM-

Sabah olduğunda ona sarılmış olarak buldum kendimi. Etraf biraz dağılmıştı nolmuştu burda. Alper hala uyuyordu ve elimi tutuyordu ah şu tatlılığa da bakın..

"Alper hadi kalk ya uykucuu:)"
Tepki bile vermedi çünkü uyuyor Irem yani ne olabirki başka kendi kendime konuşmayı bırakıp "Alper kalk hadi ya çok işimiz var hadi" hala tepki vermiyordu korkmaya başladım aklıma neler geldi neler..

Eğildim yanına NEFES ALMIYO Allahım nasıl gözyaşlarımı tutamadım ağlamaya başladım yerimden de kalkamıyordum kii ellerimiz kelepçeliydi ve telefon çekmiyordu. Yattım yanına hıçkırarak ağlıyorum bağıra bağıra "ALPER! KALK YA SENI SEVIYORUM APTAL! SENSIZ NAPARIM BEN YA BENIM HALİM NOLUR SEN BENİMSİN BENİİM!

Tutamıyordum kendimi elimden hiçbirşey gelmiyordu 2-3 dk sonra bir ses "Cidden mi?"

Hemen kalktım Alper bana bakıp gülüyo o kadar sinir oldum kii tokat attım o anda, o sinirle bu nasıl bir şakaydı şaka bile değildi.
"Gerizekalıı!"

"Yaw aşkm benim hani nefesimi tuttum anlamadın insan nabzıma da mı bakmaz:))" Yine o aptal gülüş..

"O anda aklıma gelmedi mal çok korktum sana bişey oldu sandım"

"Şşşt sakın ağlama bak ben burdayım senin yanında"

Daha da rahatlamıştım. Ama şimdi sıra bendeydi şimdi sen görürsün Alper Bey yanlış kişiyle dansa kalktın!

"Ellerimi çöz hava alıcam biraz"

Gözlerinin içine o kadar masum bakıyordum ki dayanamadı.

"Yeter ki sen iste bitanem."

Sonunda çözdü oyuun başlıyoor!
Arkama bakmadan ormana doğru koşmaya başladım nefes nefese kalmıştım arkamı döndüm geliyo mu diye ODUN! Arkamdan bile gelmemişti. Oturdum bir ağacın dibine ağlamaya başladım telefonumu çıkardım bir umutla çeker diye vee istediğim şey telefon çekiyo 42 tane cevapsız arama (12) annem (30) babam ahh hiç şaşırmadım zaten 2 gündür burdayım ve daha sabah kahvaltısı yapmadım aman ne iyi..

Baya dolaştım ormanda ve ortalarda kimse yok bide seviyorum diyo yalancı.. Seven insan böyle mi yapar sevdiğini böyle yarı yolda mı bırakır?

Yeniden ağlamaya başladım ve olabildiğince hızlı koştum nereye gittiğimi de bilmiyordum ayrıca.. Arkamı döndüm yeniden bir umutla amanın ALPER!! Bana koşarak geliyo töbe Irem koş koş!

"Aşkımm! Dur kaçma gel burayaa!!"

Dediklerine aldırış etmeden koştum bana biraz daha yaklaşmıştı çünkü yorulmuştum sonunda pes ettim. "Ne var ne koşup duruyorsun deli tavuk gibi" kahkayı basmıştım. Suratındaki ifade o kadar komikti kii! Hiçbirşey demeden sert bir bakış atıp geldiği yerden ters yöne doğru gitmeye başladı. BAŞARMIŞTIM ZAFER BENİM!!
Ormanda birşeyler buldum zehirli midir diye düşünmeden attım ağzıma çok acıkmıştım çünkü..

ÇOK SEVİYOMUŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin