Heaven's POVNapa face palm ako.
Takte! Mag uumpisa na sana ang activity ehh!
Magsasaya na sana!
Makakagawa na sana ako ng paraan kung paano magkakabati ang apat.
Kung hindi lang nawawala ang--
"Putcha! Asan na ba yung posporo? Dapat isang sako ang binili niyo ehh!" Rinig kong reklamo ni Elisha habang nagkakamot ng braso, kinakagat na ata ng lamok.
Oo! Posporo lang ang nawawala! Kailangan kasi namin iyon para sindihan namin ang gasera na magsisilbing ilaw namin sa daan. May ipapahanap daw kasi saamin si Ms. Kim ehh hindi pa masyadong inexplain kasi nawawala ang mga posporo.
Kaya eto kami! Todo hanap!
Dahil kailangan."Sino ba kasi ang nagtago noon? Ilulublob ko talaga sa toilet bowl!" iritang sigaw ni Khailee habang naghahanap sa damuhan.
Ang alam ko kasi nasa lamesa lang yun nakita ko yun kanina eh habang kumukuha ako ng inumin ni Elisha.
Napadako ako sa may tent namin, andoon kasi si Rae nag eemote
"Hoy! Ano uupo kana lang jan? Nag papakahirap kaming magaganda rito tapos ikaw nag iinarte ka jan!" galit na sabi ni Khailee kay Rae. Tatayo na sana siya ng lapitan ko siya at hinila.
Pero bago ko pa siya mahila may kinuha muna ako sa lamesa at hinila ko na siya sa may likod ng tent namin.
Nakakunot noong nakatingin siya saakin, nacu-curious ata kung bakit ko siya basta basta hinila."What!? " may halong pag kaka irita na pagtatanong niya, hambalusin kita diyan ehh xD ikaw na nga tutulungan. haha! Jowk.
"Rae!?"
Tinaasan niya ako ng kilay habang seryoso naman akong nakatingin sakanya, bah! kailangan maging seryoso ngayon! Si rae kasi kaharap!
"Ano!?"
"Hindi ka ba naaawa sa mga kaklase nating naghahanap ng posporo?" lalo pa niya akong tinaasan ng kilay.
"Bakit? Pinagbibintangan mo ba ako na ako yung kumuha? Ano naman gagawin ko sa mga posporo na iyon? Hindi ako nakain ng ganoon dahil hindi naman nakakain iyon." This time ako naman ang nag taas ng kilay.
"Hindi ka naniniwala?" Muli niyang pagtatanong.
Madaldal rin pala ang isang to? ><
"Naniniwala what i mean--"
"Tsaka bakit ka ba may dalang kandila?"
"--is sindihan mo na ito." pagpapatuloy ko sa sinabi ko, bastusan ehh nag sasalita pa ako sinapawan na agad? *-*
"What!?" bulaslas niya "I told you, i'm not the one who stole it."
"I know, kaya sindihan mo na to" tsaka ko nilapit sakanya ang kandila na dala dala ko.
Napairap siya.
"Paano ko yan sisindihan? Eh wala nga akong posporo." Irita na niyang sabi.
Nginitian ko siya ng ubod ng tamis.
"Your ability" hindi parin nawawala sa labi ko ang ngiti ko habang sinabi ko iyon.
Bakas sa mukha niya ang gulat.
Pero nawala rin iyon tsaka tinitigan niya ako ng seryoso.
"Alam mo na pala?" Walang ka emo emosyon na sabi niya.
ESTÁS LEYENDO
Magic In Our Hearts
Fantasía"MAGIC", it is a word that many of us don't believe. But, if you believe in yourself that you can do anything, it is possible to happen. That is what happened to this five students who believe that " MAGIC IS TRULY IN OUR HEARTS"