The Goodgirl with the Bad Secret (discontinued)

Hoofdstuk 16

Ik stopte bij de voordeur. Ik belde aan, aangezien ik geen sleutel had. Ik hoorde wat gestomel en de deur ging open terwijl Bram recht in mijn gezicht riep: 'Wie de fucking hel komt me nu weer sto- Skyler!'

Ik sprong letterlijk in zijn arme en knuffelde hem plat. Jullie denken nu: Waarom is zij zo blij om hem te zien? Nou dat weet ik zelf niet echt, waarschijnlijk door het fijt dat Nathan aan me zat en zo... Je snapt het wel. 'Hoe ging het?' vroeg Bram onmiddellijk nadat hij me los liet. Ik hm-de iets en liep toen langs hem heen. Ik liep direct door naar boven. Ik mag hem niks vertellen dan is het beter dat ik die vrage ontwijk anders vermoed hij misschien iets. Ik wil hem niet kwijt, dus zal ik alles verzwijgen. 'Ik maak de regels en jij volgt ze alleen' Natans woorde galmde door mijn hoofd.
In mijn kamer plofte ik op mijn bed, sloot mijn ogen en dacht na over alles. Ik hoorde Bram de trap op lopen en ging dus al maar recht zitten. Hij kwam mijn kamer binnen en ging naast me zitten op mijn bed. 'Ik snap het.' zei hij na een lange stilte. 'Bedankt.' fluisterde il waarna ik mijn hoofd op zijn schouder legde. Hij sloe zijn arme om me heen en trok me in een knuffel. 'Maar ik wil één ding weten?' vroeg hij. Ik knikte maar gewoon, het is maar één vraag. 'Zijn er erge dingen gebeurt? Of gaan gebeuren?' Mijn adem stokte in mijn keel. Ik snapte zijn vraag maar, wat moest ik antwoordden. Ik lieg echt niet graag, en al zeker niet tegen Bram. Hij heefd het dan ook al vaak door als ik lieg. Wat moest ik zeggen. Ik wist niks dus schudde ik maar gewoon nee met mijn hoofd. Hij knikte als teken dat hij het bgreep. 'Oké, ga nu maar wat slapen. Ik weet niet wat er gebeurd is maar je moet morge wel terug naar school.' Hij gaf me nog een kus op mijn voorhoofd en verdween toen uit mijn kamer. Oei dat is waar ook, ik moet naar school morgen. En ik heb vandaag school gemist. Wat zal iedereen wel niet denken.
Ik volgde Brams "orders" op en deed mijn pyjama aan. Ik kroop in mijn bed. Maar of ik echt in slaap zou vallen, wist ik niet. Ik dacht na over vanalles. Tot mijn gedachye stopte bij één bepaald onderwerp. Hij. Waneer ging hij mij en hem oproepen. Waarschijnlijk moesten we naar daar op de zelfde dag dat we zijn ontvoerd en naar daar gebracht. Hij hield altijd alles in de gaten. Hij wist ook dat ik de Dark Warrior was. De Dark Warrior is daar ontstaan. Hij is de leider van álle Warriors. Dan zijn er veschillende groepen. Ik zit in de Dark samen met hem. Oh ja jullie weten zijn naam nog niet. Oké hier komt die het iiiis... Milan. Oké nu weten jullie dat ook weer eens. Terug naar de Dark. Ik ben de leider van de Dark, vandaar dat ik dé Dark Warrior ben. Iedereen heeft zijn eigen naam. Bij mij dus Dark en dat staat voor mystherie, en als ik boos ben ben vreed, maar echt heel vreed. Soms dan. Het hangt wel af van de situatie. Maar je snapt het wel zeker. Ik hoop het toch want ik leg het niet nog eens uit. Daar ben ik nu veel te moe voor. Ik val zowat in slaap. Dus baai ik ga slapen. Ik sloot mijn ogen en werd langzaam opgeslokt in mijn droom wereld.

sry voor het korte hoofdstuk volgende word langer beloofd
TOEDELS XX