De bel ging, de school was uit. Ik moest te voet naar huis en Bram was al vertrokken dus moest ik maar alleen.
Ik stapte een van de straten van mijn wijk in. In de verte zag ik een figuur me aanstaren. Ik kon niet zien wie het was maar ik had een slecht voorgevoel. Zo kalm mogelijk stapte ik door. Ik kwam steeds dichter bij de onbekende figuur. Hij werd steeds duidelijker, tot ik hem herkende...'Jake?!' vroeg ik verward. Ik liep verder naar hem toe. Hij was het echt! Wat deed hij hier, en hoe zag hij er uit? Net een zwerver! Hij liep ook naar me toe, ondertussen riep hij mijn naam heel vrolijk. Hmm, vreemd. Toen hij bij mij was tillde hij me op en draaide me door de lucht. Toen hij me neer zetten keek hij me diep in mijn ogen aan. Ik rook een sterke geur van alcohol. Hij had gedronken?! En veel ook! Ik keek in zijn ogen en zag dat ze dof stonden. Had hij...? Nee dat kan niet. Hij is erg maar zo erg, nee!
Ik drukte mijn gedachte weg en zetten een stap achteruit toen ik merkte hoe dicht hij wel niet stond. 'Oké Jake, ik breng je naar huis. Zo kun je niet verder over straat.' Ik weet dat ik hem niet echt mogt maar, zo kon ik hem niet alleen naar huis laten gaan. Dan zou ik me zeker schuldig voelen. En wat als hem dan iets zou overkomen? Dat zou ik mezelf nooit verge-. Wacht waarom denk ik hier nu aan ik mag hem amper, ik ken hem amper. Ik schudden mijn hoofd om helder te worden en sleurde hem mee door de straaten. Onderweg vroeg ik waar hij woonde. De rest van de weg was het stil. Ik ondersteunde hem zodat hij niet zou vallen met zijn dronkenheid. (A/N geen idee of dat woord echt bestaat? haha)
Hij was al bijna gevallen en had me bijna mee op de grond geleurd. Het was wel grappig hoe hij prate, al kwam er niet echt veel zinnig of verstaanbas uit, zijn erge dubbele tong was hilarisch.Als we eindelijk aan zijn huis kwamen viel mijn mond open van verbazing. Het was gigantisch. Maar natuurlijk was dat te verwachten, zijn ouders waren super rijk én, ze gaven hem altijd geld inplaats van aandacht. Tipisch. Samen met droke Jake liep ik naar de voordeur. Hij had verteld dat zijn vrienden er waarschijnlijk zouden zijn. Zijn ouders waaren aan het werken.
Hij liep wankelend naar de deur en maakte die open met zijn sleutel. Hij ging binnen en ik volgende hem. 'Oké en nu moet je echt gaan ruste.' zei ik streng. Hij keek me even aan en zei toen : 'Ik ga drinke, wil jij ook wat?' Ik schudden met mijn hoofd 'neen', hij begreep het, knikte en liep naar de keuken. Ik hoorde wat lawaai van, ik denk de kelder, en toen iemand roepen : 'Hé Jake kom je ook?' Ik hoorde Jake niks terug roepen. Verder schonk ik er geen aandacht aan en ging op de groote witte bank zitten. Even later kwam Jake terug binnen. Hij ging naast me zitten, en voor mij net iets te dicht bij. 'Oké... En ga nu maar slapen.' Terwijl ik dat zei stond ik recht. Ik draaide me naar hem om en duwde hem met zijn rug tegen de bank zodat hij nu lag. Ik wou terug weg gaan toen hij mijn arme pakte en me tegen hield. 'Blijf' fluisterde hij met een hese stem in mijn oor. Ik kreeg een rilling van zijn warme adem tegen mijn hals. Ik probeerde me los te trekken maar, hij was te sterk en door de terug schok viel ik boven op hem. 'Eh... Sory' zei ik zacht. Opnieuw probeerde ik recht te staan en opny, hield hooij me tegen. Hij draaide zich om, waardoor ik nu onder zijn warme, gespierde, lichaam lach. Mijn wangen kleurde lichtjes roos. Hij boog zich naar me toe en fluisterde in mijn oor. 'Je bent mooi.' Aan zein stem te hooren, en te ruiken, hij was nog stom dronken. Ik kreeg het steeds meer benoud van het feit dat er een dronke Jake op me lag. Jake begon met kleine, zachte kussjes in mijn hals te plaatse. Ik werd steeds banger door zijn aanrakingen. Ging hij...? Nee, vast niet. Hoop ik! Hij vond mij zwake plek en ik kreeg kippenvel toen hij er zachte kussjes op gaf. Plots schoot een herinnering me binnen. Een die ik diep, diep, diep van binnen had weggestopt. Een vreselijke herinnering. Uit het niets rolde er een traan over mijn wang. Jake zag het en kuste hem teder weg. Hij scande mijn gezicht en zijn blik bleef uiteindelijk hangen op mijn luppen. Ik zag een lustige blik in zijn ogen en smeekte in mijzelf dat hij niks ging doen. Hij kwam dichter met zijn hoofd naar het mijne.
'Alsjeblieft Jake doe het niet.' fluisterde ik zacht. Ik wist niet of hij het gehoord had, ik denk het niet want nog geen seconde later voelde ik zijn lippen op de mijne. Hij bewoog ze zacht maar gulzig tegen de mijne aan. Ik proevde de alcohol. Echt een woord. SME-RIG! Hij bewoog zijn lippen steeds ruwer tegen de mijne aan maar, ik weigerde hem terug te zoenen. Ik had Maxim.
Jake liet zijn hand plots over mijn lichaam gaan. Hij stopte bij mijn onderug. In paniek rukte ik mijn hoofd los. Hij keek me verbaasd aan en nog voor hij zijn lippen opnieuw op de mijne kon duwen hoorde we een stem roepen : 'Hé bro waar blijf - WTF zei ge aan het doen man!' Jake sprong van schrik, onmiddellijk van me af. Ik keek nu ook van waar de stem kwam. Hij kwam van Jesse. De béste vriend van Jake. Hij keek half lachend naar Jake. Natuurlijk, het kan toch niet anders, hij heeft bijna elke dag een nieuw meisje. Wie vind dat nu niet grappig? Oh, mischien... Ik want ik ben hier dus wel het slachtoffer! Jesse kwam meer naar de bank en zei ondertussen : 'Hey Jaky, welke chick heb je nu weer b-' Hij keek verbaasd naar mij, op de bank. Hij liep snel naar me toe en knielde bij me neer voor de bank. Ondertussen ging ik recht zitten. 'A-alles oké?' vroeg hij licht in paniek. Maar ja dat snapte ik wel want, ik was dé vriendin, van dé Maxim. Hey, dat rijmt! Ha, geweldig! Behalve... in deze fucking situatie! Ik knikte zacht als antwoord op Jesse zijn vraag. Hij begreep het en richte zich nu naar Jake, die nu klaar wakker was. Geen spoortje drank nog te zien. 'Wat denk je dat je aan het doen was!' Riep Jesse. Hij was duidelijk boos. 'Zij' zei hij nu al wat rustiger en keek me met meedeleven in zijn ogen aan terwijl hij met zijn hand naar mij gebaarde. 'Is DÉ vriendin van Maxim Williams.' Jake zijn ogen werden groot toen hij dat hoorde. 'Wtf heb ik gedaan.' hoorde ik hem verbaasd mompellen. 'Het spijt me Sky, ik wist het niet en ik was droke... Het spijt me.' 'Het is... Het is oké.' zij ik haperend. 'Nee, nee, nee, nee. Het is niet OKÉ. Alsjeblieft vergeef het me?' Hij smeekte het bijna. 'Het is goed, ik vergeef het je.' Hij zuchte opgelucht. 'Al weet ik noet of Maxim er oké mee zal zijn.' Ik zei het half in mijzelf, hoopend dat noemand het zou horen. 'Wat zei je daar?' vroeg Jesse nu. 'Niks' zei ik snel. 'Jawel, iets met Maxim... Skyler, wat zei je?!' 'Dat ik niet weet of Maxim hier oké mee is!' riep ik gefrustreerd. 'Oh' zijden de jongens tegelijk. 'Ik zorg wel dat hij niks zal doen maar, wees toch maar voorzichtig.' zei ik snel om ze gerust te stellen. 'Wie moet waarom voorzichtig zijn?' vroeg een stem die de kamer juist in kwam. 'Skyler, wa-wat doe jij hier?' vroeg Bram verward. 'Ehm... Jake was dronken, en ik heb hem hier of gezet.' 'Oké, maar waarom hoorde ik dan zoveel geroep?' 'Hij...' zei ik niet weetent wat ik moest doen. 'Ik heb haar gezoend, en het spijt me echt verschrikkelijk.' Het was Jake die dat zei. Onmiddellijk draaide Bram zich naar Jake om. Hij keek me even aan en ik knikte als teken dat het waar was. 'Het is niet erg Bram, ik kan er wel tegen nu.' Bram richte zich terug naar mij. Hij wist waar ik het over had, wat normaal was, aangezien hij, normaal gezien dan, de enige was die meer over mijn verleden wist dan de rest. 'Sky, begin er nu niet over oké? Ik snap het.' Ik knikte en Jake en Jesse kregen een verbaasde uitdrukking op hun gezicht. 'Niet nu.' zuchte Bram tegen de twee vrienden. Het was even stil en ik vond het best ongemakkelijk worden dus zei om de stilte te verbreken: 'Dus Jake, ik vergeef je, als...' Ik stopte even en keek hem recht aan. Hij knikte dat hij het snapte. 'Als... Je beloofd, en dan is dit voor iedereen hier, dat je er nooit iets tegen iemand anders over praat. Het word ons geheim.' 'En Maxim dan?' vroeg Jake. 'Maxim ga ik het wel vertellen en dan kijk ik hoe het tussen ons verder gaat.' Iedereen knikte. 'En jij Bram.' Ik ging dichter bij hem staan aangezien de andere het niet hoefde te weten. 'Jij... moet het zweren, aangezien je het anders moet vertellen.' Blijkbaar zei ik het niet zacht genoeg want Jake en Jesse moppelde allebij iets van 'wat?!' 'Dit zijn jullie zaken niet! Kom we gaan Bram.' Siste ik geërgerd. Wat bemoeiden zij zich er mee. We liepen samen naar de deur toen ik me iets bedacht. Ik ga Jake niet hélemaal ongestraft hier mee weg laten komen. 'Wacht, ik moet nog even snel iets doen.' zei ik snel tegen Bram en ging terug naar de kamer waar we net nog waren. 'Jake' zei ik met een gemene grijns op mijn gezicht. Hij draaide zich licht verward om. 'Ik heb nog een cadeautje voor je, omdat je zo aardig was daar net.' Ik stapte rustig op hem af en op het juiste moment. Vlak voor ik hem knuffelde. Want hij had zijn arme open gehouden. Hief ik mijn knie en hij kwam precies op de goede (of slecht, voor hem dan) plek terecht. Met een glimlach op mijn gezicht draaide ik me om en liep naar Bram. 'Die had ik verdiend.' hoorde ik Jake nog kreune. Jesse was al in lachen uitgebarsten ondertussen. En ik kon mijn lach ook steeds moeilijker inhouden. Ik ging in Bram zijn auto zitten, die ik vreemd genoeg, dus eerst niet had opgemerkt. We reden naar huis. en ondertussen zwoor Bram niks te zeggen over heel het gedoe. Op voorwaarde dat ik hem alles vertellende, wat ik dus toen ook deed. Het duurde niet lang voor we thuis waren.
Morgen hadden we terug school en dus moest ik mijn huiswerk nog maken. Na mijn huis werk en al het gewoonlijke : eten, tv kijken, en andere dingen. Ging ik maar slapen. Het hele voorval had me best uitgeput. Ook omdat ik me steeds moest bedwingen niet in huilen uit te barsten toen de herinnering aan HÉM terug kwamen.
Eenmaal in bed lag ik te piekeren hoe ik dit het best aan Maxim kon vertellen. Als hij echt van me hield zou hij het niet ui maken en zou hij het moeten begrijpen, en natuurlijk heel boos worden op Jake. Maar wat als hij dat wel deed, wat als hij het uit makten, en niet begreep, en niet boos werd op Jake, maar op mij! Ik dacht nog een hele tijd na over Maxim en Jake en heel de dag. Tot ik uiteindelijk in een diepe onrustige slaap viel.
nieuw record aan woorden daar kunt ge nog een puntje aan zuigen hé Jana
aantal: 2113 boeiaaa
Heeey mensen alles goed? Leuke vakantie? Jaa, en anders nu wel foor het nieuwe hoodstuk. haha oké zo goed is het nu ook weer niet.
Vergeet geen comment te plaatsen en volg me alsjeblief en vertel verder over dit boek ik weet niet of het echt wel goed is en met tewijnig reads kan het zijn dat ik met dit boek stop.
En nu even iets anders, ik ben bezich aan een volgende boek. Het komt waarschijnlijk na de kerst vakantie online als, ik het goed genoeg vind want ik heb er geen inspiratie meer voor. Als jullie al een beschrijving willen laat het dan weten anders moet je maar gewoon wachten.
Bedankt voor het lezen en niet vergete stemmen!!!
TOEDELS
JE LEEST
The Goodgirl with the Bad Secret (discontinued)
Novela Juvenil(discontinued) Als Skyler Blue te horen krijgt dat ze gaat verhuizen veranderd alles. Sory ik ben niet zo goed in beschrijvingen, lees het boek maar gewoon.