Het zoete broodje *Pauze*

3 Nathalie

Rustig fiets ik door de stad. Ik ben op weg naar mijn appartement, alleen heb ik niet meer zo veel haast als vanochtend. Ik heb dan ook geen afspraken staan. Het is dan ook rustig op de weg. Waarschijnlijk Het is al bijna half acht als ik binnenkom. Kitty begint te mauwen als ze me ziet. 

'Ook hallo meisje.' zeg ik terwijl ik mijn jas ophang en mijn schoenen uit doe. Mijn sleutels en tas liggen op hun vaste plaats in de keuken. Ik begin met het aanzetten van een paar lampjes. Het begint winter te worden, dus koud en donker is het al. Ik draai mijn verwarming wat hoger en plof dan rustig op de bank neer om met de afstandbediening de radio aan te zetten. Na vijf minuutjes op de bank te hebben gelegen besef ik me dat ik nog moet koken. Fijn. Met een zucht loop ik naar mijn kleine keuken die bestaat uit een klein aanrecht met een oven, koelkast, gasfornuis en een gootsteen. Alles is gemaakt van zwarte steentjes. Ik vind het prachtig. De keuken is een van mijn favoriete plekjes in het appartement. 

Zachtjes meezingend met de muziek pak ik de spullen voor noedels. Ze zijn niet moeilijk om te maken, en ze worden verkocht in verpakkingen voor één persoon. Meestal kook ik iets anders, gezien mijn opleiding, maar ik ben erg moe. En heb eigenlijk geen zin om nog iets te maken. 

Alleen. Ja, dat is wat ik altijd al ben geweest. Sinds ik uit huis ging dan. Dat was drie jaar geleden. Toen ging ik hier wonen. Mijn ouders hadden het voor me gekocht, voor mijn studie. 

Mijn studie is werkelijk waar geweldig. Ik doe een opleiding voor chef-koks. Dat is al mijn droom sinds ik een klein kind was. Ik zit nu in mijn derde jaar. Ik werk zo 'n drie dagen in de week, de andere vier ga ik naar school. Omdat mijn opleiding niet zo veel tijd meer kost. Het is maar vier jaar.

Ik werk op vrijdag, zaterdag en zondag. Aangezien de bakkerij gewoon open is op zondag, en ik ervan houd om er te werken. Vandaag is het vrijdag. Dus moet ik nog twee dagen werken. Niet dat ik niet werk als ik bezig ben met mijn opleiding. 

Maar daar krijgen we geen geld voor, we betalen er geld voor. 

Het is dan wel allemaal voor een hoger doel, ooit mijn eigen restaurant openen. Dat is het enige wat ik wil. Een sfeervol restaurant waar het beste eten geserveerd wordt. Als ik dat zou doen, dan zal ik waarschijnlijk ook geen tijd meer hebben voor een geliefde. 

Daar heb ik nu al amper tijd voor. 

Toch mis ik het ergens wel. De liefde. Ik ben altijd alleen, als je Kitty niet meetelt. Mijn appartement voelt te groot voor me. Ik mis gewoon iets in mijn leven. Al zou ik niet weten waar ik de perfecte jongen nu vandaan moet halen. Hij zal niet zomaar de bakkerij binnen lopen, dat is zeker. 

Ik laat de noedels even op staan en besluit om een beetje op te ruimen. Hoe kan het toch zijn dat ik zo 'n zooi kan maken van mijn huis. Als mijn moeder dit zou zien zou ze flippen. 

Mijn moeder is meer zakelijk. Net zoals mijn moeder en broer eigenlijk. Ik ben de creatieve van de familie. 

We hebben een familiebedrijf, dat mijn broer Kane en zijn vriendin Anna over gaan nemen als ze er klaar voor zijn. Ik viel al gelijk af, aangezien ik de jongste ben, en helemaal niks heb met elektronica. Mijn vader zij altijd tegen mij, dat ik moest gaan doen wat ik wilde. Wat in mijn geval dus een eigen restaurant is.
Mijn familie heeft het best goed voor elkaar, aangezien het bedrijf goed verkoopt en nog best wel heel bekend is ook.

Kings! Dat is de naam van het bedrijf, en ook gelijk mijn achternaam. King. 

Mijn broer Kane heeft het ook goed voor elkaar. Hij heeft een vriendin van wie hij ongelooflijk veel houdt, hij krijgt een eigen bedrijf en hij woont samen met Anna. 

Soms wou ik dat het bij mij net zo goed zou gaan als bij mijn broer. Hij lijkt alles te hebben, en ik ben gewoon Nathalie. 

Het jongere zusje van Kane. Dat is hoe ik door anderen wordt genoemd als ze mijn naam niet meer weten. Ze zijn altijd alleen maar geïnteresseerd geweest in Kane. Iedereen. Behalve Kane zelf. Hij was dan weer onder de indruk dat ik zo goed kon koken. Daar is hij altijd jaloers op geweest. 

Zelf bakt hij er niks van. Hij laat minimaal één ding aanbranden, één ding wordt niet gaar en het andere smaakt nergens naar. Gelukkig voor hem dat Anna wel kan koken. 

Anna is ook echt een schat van een meid. Ze is goed voor mijn broer. En daar ben ik blij om. 

Een pruttelend geluid brengt me terug bij mijn noedels, waar ik nu haast naartoe ren om het vuur lager te zetten. Ik gooi er wat kruiden bij en snij heel snel wat groentes en vlees. Na nog een paar minuten is alles gaar. 

Ja, die noedels zijn zo wel goed. 

Snel pak ik een bord en schep ik de noedels over op het stenen bord. De pan gooi ik in de gootsteen en ik vis wat bestek uit mijn bestek la. Terwijl ik over Kitty heen stap en probeer mijn bord eten in balans te houden gaat de telefoon. Snel zet ik mijn eten op de salon tafel, hoewel ik weet dat de kans groot is dat Kitty nu mijn eten op gaat eten, en schuifel naar de telefoon, die naast de televisie staat. Ik zet het geluid van de radio uit en neem op. 

'Met Nathalie King, wat kan ik voor je doen?' vraag ik. 

'Nathalie, lieverd. Het is je vader die spreekt.' hoor ik de stem van mijn vader zeggen. 

'Hoi paps. Hoe gaat het?' vraag ik beleefd terwijl ik de telefoon tussen mijn oor en schouder klem en een glas water pak. 

'Niet goed, Kane zit in de problemen.' 

A/N.

Voor de slimmeriken onder ons, Marcus King is de vader van Nathalie, Kane King is dus de broer van Nathalie XD, de logica.