Chapter 3: BABE MAGNET AND PRINCE CHARMING
Samantha
Saturday ngayon at wala akong magawa dito sa condo ko. It's already 4pm and I'm still laying in my bed. Hindi pa ako kumakain simula kanina. Tamad din akong magluto. What a life.
*chuu chuu*
Ow-kay. Ang panget ng effects ng tiyan ko. -_________-
I'm starving...
*chuu chuu*
Sa labas na nga ako kakain. I have no choice kesa naman mamatay ako sa gutom.
So saan masarap kumain? Hmm. I want chicken, fries, spagetti, sundae, and a mashroom soup. Waaaaah. Nagwawala na yung mga alaga ko.
Tumayo na ako bago pa tuluyan nawasak ang tiyan ko sa gutom.
Where's Snow?
Nakita kong nakahiga sa gilid ng kama ko. Busog pa siguro 'to o inaantok lang. Usualy kasi siya lagi yung gumigising sa akin. Nakita kong nakahiga sa gilid ng kama ko. Busog pa siguro 'to o inaantok lang. Usualy kasi siya lagi yung gumigising sa akin.
"Snow, I'll eat at the fastfood outside. I'll just pack you something to eat. Wait me." Paalam ko sakanya.
"Arf.. arf.." Sagot naman niya. Minsan feeling ko naiintidihan niya din ako.
Oh, well. Gutom na ako.
I'm off to McDonalds. Malapit lang 'to sa condo ko. I love their fries and sundaes. Tsaka na siguro yung spagetti and mashroom soup.
"Ate Sam!" Nagulat ako sa tumawag sa akin. Papasok na ako ng Mcdo. Si Seb lang pala.
"Hi, Seb." I greeted him and he smiled at me.
"Nakatira ka ba malapit dito?" Tanong niya ng makapasok na kami.
Nag-nod ako. "Isang street lang bago ang condo ko."
"Wow, ate. You live at a condo by your own?" Amaze na amaze na sabi niya. Ang cute niya talaga, para siyang batang inaalok ng candy. Ang sarap niya tuloy ibulsa.
I smiled. " Yeah. So bakit ka nandito?" Tanong ko.
"I'm with kuya but luckily he saw a girl outside and alam mo na." He said with a dissapointment with his brother.
What do I expect sa isang Levi Cortes? Iniwan ba naman yung kapatid para lang sa babae. Tch.
Halata naman sa mukha ni Seb na malungkot siya. Malamang kuya niya mismo iniwan siya sa ere. Kapag yung mokong na yun pumasok dito, yari talaga siya sa akin.
"I'm alone, samahan na kitang kumain. Ok lang ba yun?" Nakita kong sumigla yung mukha niya.
"Talaga, ate?! Salamat." He hugs me.
"Humanap ka na ng upuan natin. Ako na ang o-order. It's my treat."
"Aye, captain!" Nag-salute pa sia sa akin. He's so adorable.
Nag-order na agad ako. Bigla ko na naman naramdaman yung gutom. Buti nalang hindi gaano ka-haba yung pila.
"Here's our meal." Masigla kong sabi. Ngayon lang ulit ako naging ganito ka-cheerful simula nung nawala ang parents ko. Parang little brother ko na 'tong si Seb. I'm an only child.
