Ben -§

•Kendin Olmak•

Kendin ol.

Çok klasik değil mi?

Hemen hemen her tanıdığınız size kendiniz olmak gerektiğini söylemiştir ve sizde sıkılmışsınızdır.

Ben de sıkıldım. Ne kadar doğru olsa da sıkıldım.

'Ben kendimim zaten. Başkasına özendiğim yok' diyorsun değil mi?

Tanıdıkların da 'sürekli arkadaşların gibi davranıyorsun ama, onlar gibi konuşuyorsun' diyorlar.

Sen de bu söylenenleri kulak ardı ediyorsun.

Ben gibi.

Sana şimdi bir şey söyleyeceğim ve sende 'Aa sende mi? - Yeter ama. -Ciddi misin?' Gibi cümleler kuracaksın.

Her 'doğruyu söylüyorum' diyene inanma.

Ama ben onlardan değilim.

Ben -S'im.

Ve kendin olmak konusunda ben de aynı şekil de düşünüyorum.

'Kendin ol' klasik cümlesini bir de benden duy istedim.

Ama bir kaç örnekle;

-Ben kendimim.

-Kimseye özenmiyorum.

-Kimin kime özendiğini karıştırıyorsunuz.

-Herkes ben gibi diye kimliğimi değiştiremem.

Gibi cümleler örneğimin anahtar cümleleri..

Şimdi dünyana tekrar treninle göç edeceğiz. Dünyandaki ''Candy'n - (Kendi'n)'' ülkesine ormanlarını kontrol etmeye gideceğiz. Bakalım ne kadar solmuş bitkilerin.

Ben anlatırken sen hayal et ve öyle oku.

Anlaman kolaylaşacak emin ol.

O tıklım tıklım olan kendi dünyalarına gidecekleri için sevinen insanların aralarından sıyrılıp ülkene ayak bastık. Bana bakıyorsun ama ben sadece bir silüetim. Karanlık kapşonlu bir silüet. İnsanların beni gördüklerinde tanıyacakları için simsiyah giyinmiş bir silüet.

Kendimi saklıyorum. Çünkü beni görünüşümden değil sözlerimden hatırlasınlar istiyorum. Sende bunu biliyorsun. Trenden indikten sonra etrafa bakıyorsun ve diyorsun ki 'Benim nasıl böyle bitkin düşmüş bir ülkem var? Ve niye burada kimse yaşamıyor?' Bende sana dönüp cevap veriyorum. 'Çünkü insanlarında bitkin düşmüş aynı ormanların gibi. Çoğusu ölmüş durumda.' Sende bunun nedenini soruyorsun.

Bende 'Çünkü sen kendin değilsin. Ne kadar itiraz etsende öyle. Çok fazla değil belki ama en ufacık bir şeyden etkileniyorsun. Ve bunu direkt uygulamaya döküyorsun. Hatırlıyor musun sınıfındaki kız/erkek ne kadar da havalıydı. Herkes onu hayran hayran incelerken sen onun aslında o kadar da havalı olmadığını düşünüyordun. Niye bütün kızlar/erkekler seninle çıkmak için seni değilde onu seçiyorlardı. O günden sonra sen de değiştin unutma anneni/babanı durumunuz her ne kadar okulun popüleri kadar olmasada yeni ayakkabılar alamak için zorladın, şeklini beğenmesen de en pahalısı olsun diye uğraştın. Sonunda sende onun gibiydin. Pahalı kıyafetler giyen, son model telefonu olan, popüler, havalı, okulun gözdesi, derse girmeyen, çorap değiştirir gibi sevgili değiştiren o cool kişi. Okuldaki hedefin tamamdı. Peki ya ailen? Sanırım onları unuttun ha? Eve geldiğinde annen sana elindeki okul müdüründen gelen devamsızlık mektubunu gösterdi. Baban eve geldiğinde toplantı zamanıydı. O nefret ettiğin ve genelde bol azar işittiğin aile toplantısı. Masaya oturdunuz. Bir kişi eksikti o uyuz, gıcık, şımarık, baş belası küçük kız/erkek kardeşin. Annen elindeki mektubu sertçe masaya bırakıp dikkatini babanın kızgın bakışlarına çekti. Baban konuşmaya yeni başladığında sen çoktan sıkılmıştın bile. Şu seksenlerden kalma masa örtüsü bile sana artık daha çekici geliyordu .'bu kaçıncı devamsızlık mektubu? Bu halinle gelecekte ne yapacaksın? Geçen sene böyle değildin ne oldu sana? Hep o arkadaşların yüzüne onlara özeniyorsun. Artık aynen onlar gibisin. Kendin ol, kendin ol, kendin ol' babanın son cümleleri kafanda tekrarlanırken sinirle oturduğun sandalyeden kalktın 'kendimim ben zaten özendiğim kimse yok. Okulun popüleriyim diye aradaşlarıma benzediğimi söyleyemezsin baba. Beni anlamıyorsunuz.' Dedin ve babana arka çıkan annenle karşı karşıyaydın artık. 'Bak yavrum. Yanlış bir örneksin diye kardeşini bile çağırmadık. Artık bazı şeylerin farkına varmalısın. Baban haklı' şimdi masada kardeşinin niye olmadığını anlamıştın. Onların haksız olduklarını düşünürken başını olumsuzca salladın ve odana doğru ilerledin. Arkandan baban bağırdı. 'Yarın telefonun bende kalıyor küçük hanım/bey' sözüyle ona döndün ve elini telefonunu istercesine uzattığında göz devirip oflayarak o son model telefonunu cebinden çıkarıp sertçe masaya bıraktın ve odana girdin. Hala seni anlamadıklarını, telefonunu alınca bir şeyin değişmeyeceğini düşünüyordun. Bilgisayarından herhangi bir sosyal medyaya girip bir arkadaşına olanları anlatmak istedin. Sosyal medyana girip arkadaşlarına baktın, ama kime anlatacaktın? Yeni arkadaşların telefonun olmadığı için seninle dalga geçeceklerdi, belkide artık seninle takılmayacaklardı ve popülerliğin puuf ortadan yok olacak ve o eski sen olacaktın. Peki ya eski arkadaşlar? Onlar seni dinler ve asla dalga geçmezlerdi. Çünkü son model telefon umurlarında değildi. Doğru ya onlarla biraz kavgalı ayrılmıştınız. Çünkü onlarda sana ailenmiş gibi davranıyorlardı. Ve kafana dank etti. Ailenmiş gibi. Ailenmiş gibi yakın. Ailenmiş gibi sıcak, ailenmiş gibi içten. Bilgisayarı sertçe kapatıp yatağına girdin. Ne yapmıştın sen? Herkesi kaybetmişdin bir popülerlik için. Tamam popülerlik eğlenceliydi ama herkesi kaybetmeye deymezdi. Yorganı başına kadar çekip ağlamaya başlamıştın hatırlıyor musun? İşte ülkendeki insanlar bu nedenle öldü, ormanında bu yüzden solmuş anladın mı? Diyorum.

Sende gözünden süzülen bir damla yaşla başını onaylarcasına sallıyorsun. Ağlamaklı sesinle 'peki ya şimdi ne olacak?' diye soruyorsun. Bende gülümseyip cevap veriyorum. 'Kendin olacaksın'

Sanırım şimdi anladın.

İşte benim de dahil bu kulak ardı ettiğim 'kendin ol' cümlesi bu yüzden önemli.

Umarım bende dahil bu özelliğimize artık daha dikkat ederiz. Belki 'bana böyle olmaz' diyorsundur. Ama sana kendi hayatımdan örnek verdim.

Heran her şey istemsizce değişebilir.

Eğer hala düşüncenden dönmediysen kusura bakma sana en fazla bu kadar yardımcı olabilirim.

Son olarak;

Kendin ol.!

Neden mi?

Çünkü sonun en az anlattığım hikayedeki sen kadar kötü olacak.

» ♪ «

» ∞ «

» ∅ «

» ★ «

ssssssssssssssss.sssssssssssssssss
ssssssssssssss. .ssssssssssssssssss
sssssssssss. .sssssssssssssssssss
sssssssss. .ssssssssssssssssssss
sssssss. .ssssssssssssssssssssss
sssss. .sssssssssssssssssssssss
sss. .sssssssssssssssssssssssss
s. .sssssssssssssssssssssssssss
sss. .sssssssssssssssssssssssss
ssssss. .ssssssssssssssssssss
ssssssssssssss. .sssssssssss
sssssssssssssssss. .sssss
ssssssssssssssssss. .ssss
ssssssssssssssssss. .sssssss
sssssssssssssssss. . ssssssss
ssssssssssssssss. .ssssssssssss
ssssssssssss. . ssssssssssssss
sssssssss. .ssssssssssssssssss
sssss. .ssssssssssssssssssssss
sss. .ssssssssssssssssssssssssss
s. .sssssssssssssssssssssssssssss
s. sssssssssssssssssssssssssssssss

-§

Geçmişe dönük..