Disaster(h.s Fanfiction)

Δεν μπορω

Αφού ο Νιαλλ έφυγε αποφάσισα να παω για ένα μπανιο προτού έρθει ο Λίαμ για το θεμα της απαγωγής. Ανεβαινω τα σκαλοπάτια και ακουω το τρίξιμο καθώς παταω πάνω σε αυτά.Γαμωτο νομιζω πως ηρθε ή ώρα να τα αλλαξω με εκνευρίζει και ο παραμικρός ήχος,μου αρεσει να ειμαι μόνος στην μοναξιά μου δεν χρειαζομαι τίποτα και κανέναν ποσό μάλλον ένα κορίτσι στην ζωη μου. Τι σκέφτομαι δεν θελω να παθω τα ιδια με την τελευταία φορά.Αφού εφτασα επιτέλους συο δωμάτιο μου ανοίγω την πόρτα βγαζω τα ρούχα και μπαινω στο μπανιο,μού αρεσει να κανω μπανια μεγάλης διάρκειας αλλά όχι αυτό δεν ισχυει σήμερα.Αφού εχω τελειωσει βγαζω μια άσπρη κοντομανικη μπλουζα και την γλιστραω πάνω από τους ώμους μου και τέλος ένα από τα πολυάριθμα μαύρα skinny jeans μου. Το κουδούνι χτυπάει και ξερω πως τα παιδιά ήρθαν για το θεμα της απαγωγής.Κατέβαινε γρήγορα τα σκαλοπάτια και ανοίγω την πόρτα εμφανίζοντας μου τον Νιαλλ τον Λίαμ και προς έκπληξη μου τον Λουί.
"Τι νέα φιλέ?" με χτυπάει στον ώμο φιλικα ο Λίαμ καθώς μπαίνει μεσα, έπειτα ο Νιαλλ και τελευταίος ο Λουί.
"Πως και από τα μέρη μας Tomlinson?"τον ρωταω καθώς κλεινω την πόρτα πίσω μου.
" Ειμαι και εγω μέλος σε αυτή την ομάδα μην το ξεχνάς "μου λέει καθώς απλώνεται σε ένας από τους βολικους καναπέδες μου.
" Δεν μπορω ούτως ή άλλως"του λεω ειρωνικά αν και δεν εχω όρεξη για κανενα καβγά μαζί του
Αυτός απλά γνεφει και το αφήνει να περάσει καθώς εγω ειμαι έτοιμος να μιλησω στον λιαμ.
"Λοιπον Λίαμ θα μας κανείς την τιμή να απαγαγεις την κοπελα?"
Γελαω σαρακαστικα αν και από το βλέμμα του διακρινω ένα ίχνος υπερηφάνειας.
"Ξερεις σκέφτομαι όταν απαγαγω την κοπελα να την βίασω κιολας" χαμόγελαει καθώς εγω σκέφτομαι αυτό που μου είπε μόλις.
"Δεν είναι το θεμα μας αυτό τωρα αλλά κανε ότι θες αρκει να μην γίνει καμία στραβη" ας κάνει ότι θέλει δεν με νοιαζει εγω μπορω να εχω οποία θελω μονο που δεν ήρθαν στο σπιτι μου για αυτο τον γαμημενο λογο.
"Λοιπον τι θα γινει θα αρχίσουμε ποτέ εχιυμε και άλλες δουλειές εκτός από αυτό"
"Εμ εγω λεω να γίνει μεθαυριο που θα έχουν μια γιορτή για τα γενέθλια της κοπελας όλοι θα γιορτάζουν και δεν θα το υποψιαστεί κανείς" λεει ο Λουί μετά από ωρα.Δεν είναι και άσχημη ιδέα για έναν μαλακα σαν και αυτον.
"Ωραια ας γίνει έτσι παιδιά ξερετε τι πρέπει να κάνετε έτσι?" ρωταω για άλλη μια φορα για να ειμαι σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Όλοι γνέφουν και απλα κάθονται.
"Τι θα γίνει εδώ θα κατασκηνώσεις γαμω?το ξέρουν ότι δεν θελω κόσμο και αυτοί κάθονται
"Α ναι χαρρυ ξεχασαμε ότι δεν εισαι κοινωνικός" λεει ο Νιαλλ και όλοι γελανε εις βάρος μου.Δεν κρατιεμαι άλλο θα τους σκοτώσω.
"Τραβατε γαμηθειτε μαλακές"λεω καθώς ανοίγω την πόρτα και φεύγουν. Ησυχία εγω και ή μοναξιά μου ξανά.Παω στο δωμάτιο μου και σκέφτομαι την νύχτα της απαγωγής.Κλεινω τα ματια μου προσπαθώντας να κοιμηθώ αλλά δεν μπορω αυτή ή κολογαμημενη απαγωγή έχει τρυπώσει στο μυαλο μου.

Αυτό ήταν και το τριτο κεφαλαίοοο..ΨΗΦΙΣΤΕ και σχολιαστε γνώμες..Δεν μ αρεσει σκετο νεξτ..Βασικά αν δεν το διαβάζουν πολλοί ίσως το σταματήσω :(