Disaster(h.s Fanfiction)

Stefanie

Έχει περάσει ένας μήνας από τότε που την αφησα.Τόσος καιρός μακριά από μενα και όλα πάνε προς το χειρότερο. Με τα παιδιά έχουμε να μιλησουμε από εκείνο το βραδυ. Ή Stefanie δεν έχει απηχθει ακόμα και δεν ξερω αν θα γίνει ποτέ.Ή Stassie για κάποιο περίεργο λογο θα ηθελα να ήταν εδώ δίπλα μου να την εχω στην αγκαλια μου και να την βλεπω να χαμόγελαει και ο λόγος να ειμαι εγω.Ή Stassie όχι μόνο δεν θα ήθελε να είναι εδώ αλλά αν μπορούσε θα με έκλεινε στήν φυλακή για να σαπισω στο μέρος που μου αξίζει.Γυρναω άλλη μια φορα στο κρεβάτι μου και κοιταω το ταβσνι.Πως έγινε έτσι ή ζωή μου?Εχω καταντήσει μιζερος,δεν μιλαω με κανεναν τόσο καιρό απλά καθομαι μεσα και βλεπω από τις ελάχιστες τρύπες του παραθύρου μια φως μια σκοτάδι έτσι κάπως είναι και ή ζωή μού τελευταία.Αρπάζω το κινητο μού και καλω τον νιαλλ.
Νιαλλ:Μπαα μας θυμήθηκες?
Εγω:Ασε τα λογια και ετοιμαστειτε για απαγωγή.
Κλείνω το κινητο και σηκωνομαι και ντυνομαι λίγο διαφορετικά από τις αλλες μέρες θα έλεγα. Φοραω ένα πουκάμισο και ένα τζιν μαύρο κλασικά. Κατεβαινω κάτω και βαζω ένα ποτό ενώ καθομαι στο καναπε.
Αυτή ή απαγωγή πρεοει να είναι πιο οργανωμένη, σίγουρα οι Fosters θα είναι πιο επιφυλακτικοί μετά την απαγωγή της Stassie ειδικά αν ή Stassie άνοιξε το στόμα της..
Το κουδούνι χτυπάει και παω να ανοιξω την πόρτα.Οι άλλοι τρεις απαγωγείς κάνουν εμφάνιση και περνάνε μέσα.
Λιαμ:Λοιπον ο Νιαλλ μας ειπε για απαγωγή οντως?
Εγω:Ναι καθιστε.
Νιαλλ:Ποιον θα απαγαγουμε?.
Λουί:Την Stefanie
Λέει προτού μιλησω εγω και τον κοιταω
Λιαμ:Δεν νομιζω να είναι σωστό.Ίσως μας πιάσουν την προηγουμενη φορα απήγαγαμε την Stassie ή οποία ηταν ή λάθος κοπελα.
Εγω:Δεν έχουμε να φοβήθουμε τιποτα αν οργανωθούμε.Πρέπει να απαγαγουμε την Stefanie.
Νιαλλ:Καλώς έκλεισε.Ποτέ θα γίνει?
Εγω:Σήμερα,τωρα κιόλας.
Λουί:Μα είναι μέρα θα μας δουν.
Εγω:Το ίδιο πιστεύουν και αυτοί για αυτο δεν παμε βράδυ.
Λιαμ:Καλα ελάτε να δουμε τι θα κανιυμε τωρα.
Εγω:Εγω θα μπω στο σπίτι ενώ εσυ Λίαμ θα προσεχείς μην μπει κανείς μέσα και εσεις οι δυο θα είστε στο αμάξι.
Νιαλλ: Καλώς αλλά δεν θα έχουν μπραβους?
Εγω:Θα το τακτοποίησω εγω αυτό.
Λιαμ:Ωραια έκλεισε.
Ξεκινήσαμε για το σπίτι των Fosters δεν ξερω αλλά ειμαι τοσο ανυπόμονος να πληγωσω κάποιον αυτή την στιγμή αφού δεν μπορεσα να πληγωσω την Stassie.Το ξερω πως ίσως ή Stassie πληγωθεί με αυτό αλλά το θελω τόσο πολύ από την μια.Το να πληγωνεις κάποιον ίσως φταίει ότι δεν εκτίμησε κατι που το έδωσες. Στην Stassie εδωσα την ελευθερία της μόνο και μόνο επειδή ήθελε να μείνει.Αν ήθελε να φύγει τότε θα την κραταγα και ίσως να την πλήγωνα σωματικά ποσό ψυχικά..
Αφιυ έχουμε φτάσει πλέον βγαινω εγω με τον Λίαμ προχωρώντας προσεκτικά στην πίσω αυλή έχοντας τα ματια μας κυριολεκτικά 14.Του λεω να περιμένει στην πορτα ενώ μπαινω μέσα από την πόρτα της κουζίνας.Ελέγχω να δω αν εχω το όπλο μου στην τσεπη και προχωρώ για τα υπνοδωμάτια. Το σπίτι φαίνεται πλούσιο όσο και έξω.Φωτογραφίες της Stassie αλλά και της Stefanie στολίζουν παντού τον χώρο και μα τον θεό ορκίζομαι πως είναι ιδιες. Το μόνο που πλέον καταλαβαίνω ότι έχουν διάφορα είναι τα ματια τους.Ή Stassie έχει αυτά γκρι με πράσινο που δεν μπορω να καταλαβω καλα ενώ ή Stefanie μπλε. Ανεβαινω τα σκαλιά γρήγορα όσο πιο γρήγορα την οαρω τόσο πιο γρήγορα θα φύγουμε από εδώ.Φτανω στο πάνω όροφο και βλεπω τέσσερις πόρτες. Ωραια τώρα εγω που στο διάολο θα ξερω πιο είναι της Stefanie?Και αν δω την Stassie σήμερα Νανά?Όχι δεν πρέπει θα κατέστρεφε όλο το σχέδιο και θα με έπιαναν.Ευτυχώς κάποιος με λυπήθηκε και έξω από ένα δωμάτιο είναι κρεμασμένο μια ζωγραφιά που γράφει "Stef" ωραια αυτή είναι ή Stefanie.Πηγαίνω γρήγορα στην πορτα και την ανοίγω σιγά σιγά ενώ την βλεπω να κοιτάει έξω από το παράθυρο. Βγαζω το μαντήλι προσεκτικά από την τσέπη και την πλησιαζω όταν γυρνάει πίσω και πάει να φωνάξει προτου της κλείσω το στόμα. Πέφτει αναίσθητη στα χερια μου μετά από δευτερόλεπτα και τώρα πρέπει να φύγω από εδώ.Την παιρνω στους ώμους μου και βγαινω έξω κατεβαίνοντας γρήγορα τα σκαλοπάτια όταν ακουω βήματα να πλησιάζουν και γρηγορα άνοιγε μια πορτα και μπαινω μέσα.Τριγύρω υπάρχουν πίνακες καρέκλες και διάφορα άχρηστα πράγματα πρέπει να είναι ή αποθήκη του σπιτιού ή κάτι τέτοιο.Ανοίγω την πόρτα σιγά σιγά για να δω αν υπάρχει κανεις τριγύρω και βγαινω γρήγορα με την κοπελα στα χερια μου όταν την παρατηρώ λίγο και ή ομοιότητα με την Stassie είναι ολόιδια.Μια γνωστή φωνή από πίσω μου ακούγεται και ή καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά.
Stassie:Stef?Stefanie?Μαμα μηοως ειδες την Stefanie?
Βήματα από πίσω μου ακούγονται και πρεοει να φύγω γρήγορα από εδώ αλλά τα ποδια μου με κρατάν εδώ.Γρήγορα μπαινω στην κουζινα και βλεπω την πόρτα που μπηκα πριν.Θα περιμενω λίγο και μετά θα βγω όταν μια άλλη φωνή ακούγεται.
"-"-Οχι γλυκια μου στο δωμάτιο της θα είναι.
Ή μητέρα τους,αυτή είναι ή μητέρα τους.
Stassie:Δεν είναι πηγα εκεί πουθενά δεν είναι.
Μητέρα: Φώναξε τον πατέρα σου Γρήγορα.
Πρέπει να φύγω τωρα θα με καταλάβουν ήδη έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν κάτι.
Ανοίγω την πόρτα και βλεπω τον Λίαμ του κανω νόημα να προχωρήσει και γρήγορα μπαίνουμε στο αμάξι μαζί με την κοπελα και φεύγουμε για το σπίτι μου.
~....~
Έχουμε φτάσει και ή κοπελα βρίσκεται στο δωμάτιο όπου ειχα βάλει και την Stassie ενώ τα παιδιά έχουν φύγει.
Βρίσκομαι στην κουζινα ενώ ακουω κάποιος να βήχει από το πάνω όροφο.Ή κοπελα ξύπνησε. Η Stefanie.Τρέχω γρήγορα στα σκαλοπάτια και μπαινω στο δωμάτιο της Stefanie.Με κοιτάει ενώ την βλεπω να μου χαμόγελαει προτού μου κλείσει το μάτι.
Stefanie:"Σε περιμενα τοσο καιρο."μου λέει και νομιζω πως δεν ακουσα καλα.
Εγω:"Τι?"τι λέει?
Stefanie:" Αργησες περισσότερο από ότι υπολόγιζα"μου λέει και πλέον πιστεύω πως δεν θα έχουμε καλή αρχή.

Ουφφφφ εβαλα ένα κεφάλαιο μετά από καιρό.. Σκατά είναι αλλά υγεία..σορρυ που δεν εβαλα αλλά εφτιαξα δικό μου κανάλι στο youtube.Ναι επιτέλους.. Τεσπα τι κανετε?:))Αν σας άρεσε ΨΗΦΙΣΤΕ και σχολιαστε για το τι θελετε στην συνεχεια.:))