CHIC

Chapter VIII (When she's sad )

AN: Sorry po sa tinagal na panahon ngayon lang ako nakapagupdate!! sana po ay magustuhan nyo na sya <3 sorry din po sa mga typo error. keep voting and commenting! ü

- Angge

-------------------------------

Tiffany's POV

Nakadating kami sa bahay, malungkot kaming pareho ni Alma at hindi alam ang gagawin namin. Hindi ko maipinta sa mukha ni Alma kung bakit siya nagkakaganun.

Napagisipan kong huwag muna magkulong sa kwarto at magswimming sa pool.

Nagrelax ako dun, pumikit habang nakahiga sa inflatable na bed. Oo alam ko, katanghaliang tapat nagswiswimming ako, pero okay lang. Gusto ko lang muna marelax.

"Maam, juice po" si Alma na nakaupo pala sa gilid ng pool ang tumawag sakin, agad naman akong lumangoy papunta sa gilid ng pool dahil rin siguro sa init.

"Maam, may nabalitaan po ako, wag po kayo magagalit"

While taking a sip of my juice, she spoked. Hindi ako umimik at kumuha ng donut. I ate it all in one piece.

"Oh, ano ba yung nabalitaan mo?" habang I'm muching my donut, umimik ako sakanya. Angtakaw kong sosyal. =)))

"Maam, usap usapan po kasi ng ibang muchacha sa Angelicum Academy"

"Na ano?!" Pinutol ko ang mga sinasabi ni Alma, I'm scared and I know na yun nga yung video ang nalaman nya.

"Alma, get me a towel now, basa na itong isa" I changed the topic, bakit kasi kailangan kapang pakealaman ng katulong mo?!

I'm the boss here, I know shes gonna give me some "cool" advices para ano?! para maging close sakin? Gaaah, I don't like her. She's being too personal. She's just a yaya.

My "soon-to-be-good" mood dropped. Napaupo ako sa sobrang kaba. I'm so pathetic! --____--

"Maam towel"

"Maam sorry po, hindi ko naman po sinasadya eh"

I grabbed my towel. Got inside my house at nagkulong ulit sa kwarto.

This is why I don't usually get out of my room. Yaya's!! They're so annoying! :-( puro nalang "maam may kailangan po ba kayo" lagi nalang "maam ano po problema"

Hindi ba nila naiisip na naiinis ako sa kakulitan nila. Can't they just come to me when I need them?!

Matagal din akong nakatitig sa salamin, pinagmamasdan ang sarili kong umiiyak. Ganito siguro kapag problemado, Lahat ng past o present basta kalungkutan maiisip mo.

Malaking bagay ang nagawa ko na mahirap burahin. Hindi ko na alam kung kakayanin ko dahil naguumpisa pa lang.

Sana andito nalang si mama at papa, sana wala nalang yang mga bullshit na business meetings na yan. :-( Puro nalang katulong :-( Nakakainis! :-(

Nasa kalagitnaan ako ng pageemote ng narinig kong nagriring ang phone ko. Tumakbo ako sa bed.

Kim Calling...

"Tiffany?" Bungad sakin ni Kim, I can't speak. Naiiyak ako.

"uuuhhm, oh bakit?"

"ohgod! can I come over there?!I'm really worried about you" .

pinagisipan ko kung pede ko ba talagang tanggapin si Kim dito bahay, gusto ko muna kasi mapagisa.

"tiffany?!"

"ah sure sure, pumunta kana"

Then she hunged up. Humiga ako at naisipang matulog muna.

------------