"Bıktım bunlardan....korkuyorum"
Bebeksi yüzü ağladığı için hafif kızarmıştı,yine o çok sevdiği kırmızı elbisesi üstündeydi.konuşmak için sesimi düzelttim.
"Neyden korkuyorsun?"
"Hayatımın sonuna kadar böyle kalmaktan.....ölmekten....
Çok korkuyorum"
Onu vücuduna sarılmış çocuk gibi dizlerine çökmüş görünce kalbimde aniden şefkat duygusu belirdi.Anneme söz verdiğim günden beri bırak kızlarla konuşmayı onlara yaklaşmıyordum bile.Ama bu küçük kızı ilk gördüğümde bebeksi ve çekici vücudu yüzünden etkilenmiştim.Biran kendimi sübyancı gibi hissettim.Bu küçük kızın hakkında düşündüklerim beni rahatsız etmişti.Ama be dersem diyim barbie bebeğe benziyordu.Kendimi kandıramazdım.Ama kimse bu dünyada dört dörtlük değildi.Onun düzgün bir hayatı yoktu.Burada barınmak için vardı.Çok güzel olabilirdi ama akıl sağlığı yerinde değildi.Bunları düşünürken kendime kızdım.Bunlarda kusur muydu?
Ben vardım ya?
İlk başta amcası yüzünden oldu zannetmiştim.Fakat değildi.
Doğuştandı...açıkçası bu onu farklı kılıyordu,pek fazla konuşmazdı.Ya ağlardı ya da gülümseyip aniden kahkahalar atardı.Bu özellikler onu o yapan cinstendi.
Ona hayran kalmıştım.
Uzun ,hafif ince kollarımla onu sardım.
Aniden kahkaha atmaya başladı.Yine.
"Ay burası çok sıcakmış"
Hafif hafif kıkırtıları doldu kulağıma,hoşuma gidiyodu elbet gülmesi fakat bir sorun olduğu belliydi.
"Ne yapıyorsun burda aptal?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hap İle Şeker
RomanceHap,şekere olan aşkı yüzünden ona bulaşmak zorundaydı. Yoksa sonu karanlikti. "Odamda bir piçle kalmak istemiyorum!" "Pic olduğunu kim söyledi? " ============ "Ne yapıyorsun burada aptal?" ============ "Sevsene beni tan...böyle sımsık...
