Hap İle Şeker

yeni mahkum\1

Demir parmaklıklar arasında yankılanan ses yenilerin geldiğini belli ediyordu.Ben yine nefes nefese kalmış, duvara sırt üstü yaslaniyodum.
"Günaydın şekerci"
Nobetciyi  görmemle yüzümde alaycı bir gülüş yükseldi. Kafa sallayıp kikirdadim.onlari sinir etmek çok zevkliydi.
"Canın yine dayak istiyo sanırım"diyip oda sırıtma başladı.
Bi sefer ona tehlikeli bir şekilde gülümsedim. Ellerimi birbirine sürtüp kikirtattim.
Ellerimden çıkan sesle irkildi.
"Tek olarak bişey yapamazsın  biliyosun.....değil mi?"
Korkuyla incelmis sesi hoşuma giderken bu sefer kahkaha attım.
"Bugün odana yeni mahkum gelicek onunla odanı paylasicagini umuyorum"
Diyip tekrar sırıtma ya başladı.
Sinirle kaşlarim çatıldi.
"Odamı bir piçle paylasmayacagimi size belirttiğimi saniyordum"
Bu sefer kahkaha atan oydu.
"Pic olduğunu kim söyledi? "
@@@@@@@@@@@

Nefes seslerin ve el cirpislarim hücrede yankılanıyodu.her egildigimde daha çok sinirleniyorum. Bu lanet yere düşmeden önce çok cilizdim.korku,zayıflık ve merhamet bu üç duygu beni mahvetmisti.her şınav çekişimde karşı hücredeki adamların ilgisini çekiyorum.
Eğil ve zıpla. Egil ve zipla.

Buraya 17 yaşında düşmüştüm. Bipolar  bozukluğa sahiptim. Yada doktorum ve üvey babam böyle düşünüyordu. Annem çok zayıf ve muhtaç bi insandı. Zor duruma düşünce kara yılana bile sarılırdı.tamda öyle olmuştu.
Babam olmadığı halde komünist damgası yiyip sinir dışı olmuştu. Annem ise yine zor duruma düştüğünü zannedip görücü usulü adamın biriyle evlenmişti. Sanki ben hiç hayatta değilmişim gibi davranırdi  her zaman.
Babama karşı bir duygusu yoktu zaten.
Sadece onun parasını yiyordu. Bunun babamda bende farkındaydık.
Yeni babamın tek amacı desen eğlenmeyi. Annemden 10 yaş küçük bi iş adamıydı. Ona annemi kullanmaması icin hep engel oluyodum.bu da onun sinirini bozuyodu.en son annemi hastalıkla kandırıp deli olduğumu söylemişti. Annem de zaten salak olduğundan direk inanmıştı.

Üç ay hastanede yattıktan sonra ilaç kullanmaya başlamıştım. Bunuda kullanarak hapcı olduğumu iddia etmişti. Ve ben yine bişey yapamamıştım. Sonra guya uyuşturucu kullanımından ve satimindan dolayı 5 yıl hapse mahkum edilmiştim. Tam 5 yıl.
Şimdi ise 3 ayım kalmıştı. Okul denen bişey yoktu.gelecegim yoktu.annem desen fazla alkol den komaya girip öldüğünü duymuştum. Çokta şaşırdığım söylenemezdi.salagin tekiydi.
Bu sefer hayatımı mahfetmesiyle intikam ve hırs beni guclendirmisti.bu sefer korkak ve cılız değildim. Ama hayat bana tüm kötü şeylerle birlikte iyi şeylerde bırakmıştı. Hala merhametliydim.
6
Bu sefer uzun ince değil. İri yarıydim.omuzlarima dökülen uzun dalgalı kumral saçlarım vardı. Ve siyah gözlerim. Boyum çok uzun değildi.ama  herkese tepeden bakıyodum.bu uzun sayılırdı heralde.cok iyi teklonoji bilgim vardı. Haliyle hayallerimde vardı.
İmkansız gelebilir.
Ama kendi ayaklarım üzerinde durduğum zaman.....aşık olmak istiyorum.....aile kurmak...etrafta kendi çocuklarımın dolaştığını görmek istiyorum. Tabi kim benim gibi birisiyle evlenirse.

99 ve 100

100. Şınav dan sonra yine nefes nefese duvara yasladım sırtımı.

"Şekerci oda arkadaşınla tanışmaya hazırmısin?"