Monday 05:45 AM
Omo! Tanghali na pala(para sakin tanghali na eh pakelam niyo ba). Agad akong nag ayos ng sarili ko . Actually mamaya pa yung pasok kong 2:00 pm pero syempre kelangan ko magbawas... its means mag jjogging ako
Paglabas ko agad ko itinaas ang hood ng jacket ko then naglagay ng head set at nagsimula na akong tumakbo. Hinayaan ko nalang yung mga paa ko kung San man ako dalhin.
Diko namalayan nasa tapat na pala ako ng abandoned house . kaka kilabot grabe..sabi jan may tatlo daw Jan na magkakaibigan na pumasok dun sa abandoned house pero dina nakalabas awoooo~~~~ hahahaha tinatakot ko nanaman ang sarili ko
Pinag mamasdan ko lang yung abandoned house ng biglang may humawak sa braso ko mula sa likod
Di kaya... omo!
"Waaaaaaaaaaaah!!!!" Sigaw ko nung pagtingin ko sa likod ko -_- lalaki lang pala. Wahahaha ang wafuuu emeged pero mas gwapo so Niel enebe hahaha
"Grabe ka makasigaw miss" sabi sakin ng lalaki. Tsk. Parang si Niel.. ikaw kaya dito tas gulatin kita? Baka mukha ka ng patay sa putla no
"Hehehe ikaw kasi eh ng gugulat ka. Tas dito pa sa tapat ng bahay na to" sabi ko naman
"Hahaha sorry miss ah. Ako nga pala si Wayne" pagpapakilala niya ang chu chu niya echoserang froglet gusto lang pala makipag kilala sakin. Inabot ko naman yung kamay ko
"I am Jamie" pagpapakilala ko naman. Actually..ngayon ko lang siya nakita dito sa village
"Did you know the story behind that abandoned house?" Hah? Hanudaw? Umiling lang ako bilang sagot. Diko naman talaga alam eh ..alam ko lang may tatlong magkakaibigan na pumasok Jan tas dinaka labas yun lang
"You know..its our house before ..." E? Really?
"I was 8 years old when our parents divorced" kwento niya ulit ..dun lang siya naka tingin sa abandoned house tas ako nakikinig lang sakanya. May kamukha siya actually pero diko maisip kung sino
"Naiwan kaming tatlo magkakapatid jan. Walang nag aalaga samin..alam mo yung tatlong magkakaybigan na pumasok Jan na di na nakalabas? Kami yon. Because mom said dati na pag lumabas kami ng bahay di na kami pwedeng pumasok. Ang harsh diba? kaya buong village di kami kilala "
"One day pumunta yung kaybigan ni dad. Kinuwa niya yung little bro ko. He said na when my little bro was teenager ibabalik niya sakin ang kapatid ko but the fast few years. Ni anino ng kapatid ko wala kaya kaming dalawa nalang ni Ayesha ang tumira jan sa abandoned house. When I was 13 may nanguhang company sakin then I became a model so my little sister and I.. leave that house and we live in condo" mahaba niyang kwento
"Diba sabi mo kayo yung sa creepy story Jan na tatlong magkakaibigan na lalaki pero magkakapatid pala?.. bat may kapatid kang girl?" Tanong ko sakanya
"Yeah meron nga. Ginawan lang nila ng story . in short chismis di pa tapos ang pangyayari eh may ending na agad sila" paliwanag niya
"E bat naman kayo napagkamalang di nakalabas ng bahay na yan?" I asked sabay turo sa abandoned house
"Nung nakita na kami ng mga tao dito sa village. Ang huli saming kita eh nung pumasok kami Jan. Kaya Kala nila di kaming lumalabas is because tuwing madaling araw ako umaalis Jan sa bahay then my two siblings.. di ko sila pinapalabas for their security"
"Ahh" yun lang ang nasabi ko. Tae! Kahit di ko masyadong naintindihan yung through to life story niya eh na amaze ako. Kasi syempre he was young ng mag trabaho siya so 8 y o lang siya iniwan ng parents nila. It means na 6 and 4 palang yung dalawa niyang siblings awwwww so sad :( I feel him. Yung maiwan ng parents.
BINABASA MO ANG
Scott Brothers
Teen Fictionmabait naman talaga ako eh ^_______^v promise. hihihi..alam mo ba..kayang kaya kong dukutin ang mata mo.. kaya ko ring putulin lahat ng pwedeng putulin sayo at isabit ang bangkay mo sa ring ng basketball court hihihi...ganyan ako kabait eh...can w...
