İlk kez așık olmuștum. Onu ilk gördügüm yerde dünyam bașıma yıkılmıștı, nefesim tıkanmıștı ve çok utandım. Hayatta en korktugum șey bașıma geldi. Arkadașlarıma söylerken bile çok çekindim. Ama söyledim ve cevapları șu oldu"sen daha iyisine layıksın" aslında haklılardı ama seviyordum iște deliler gibi așıktım. Onu sevdikten sonra hayatımda degișen bir çok șey oldu çok mutluyken hayatım mahvoldu. İnsanları sevmiyordum artık. Herkezden nefret ediyordum ailemden, arkadașlarımdan, hiç bir șeyden zevk almıyordum sadece hayattan istedigim șey biraz YALNIZLIK... İște benden ibret alarak söylüyorum bu kelimeleri sevmeyin kardeșim SEVMEYİN.... :-(
