She's Gone(On Going)

Chapter 12 ❤️Consequences

Zach's POV

"Hello Zachary, si Celine nasa ospital ngayon. I'll text to you where okay."

"W-what happened papa?" Nag aalalang tanong ko.

"Hindi ko pa rin alam, tumawag lang si Mildred sakin para sabihin na nasa ospital sila ngayon. Mag kita nalang tayo dun iho."

"Okay po." Pag katapos namin mag usap ay tumakbo agad ako palabas ng  opisina at sumakay ng elevator. Tumunog ang phone ko at nakita ang text ni papa kung saan ospital dinala si Celine.

Pag kadating sa lobby ay agad akong lumabas papunta sa sasakyan ko. Nanginginig ang kamay ko sa pag pasok ng susi. Fvck! Nang maipasok ko na ay mabilis kong pinatakbo ang kotse ko papunta sa ospital. Halos paliparin ko na 'to sa sobrang bilis pero napahinto ako dahil sa traffic.

"Shit!" Nahampas ko ang steering wheel sa inis. Ngayon pa talaga nag katraffic kung kailan ako nag mamadali. Bumusina ako ng bumusina but it's no use. Kumaliwa ako at nag hanap ng ibang daan.

Bwisit. Naiinis ako sa sarili ko. Pag may nangyaring hindi maganda sa kanya, 'di ko talaga mapapatawad ang sarili ko. It's all my fvcking fault.

"Why are you here?" Tanong ko kay Celine habang pababa ako ng hagdan. Tumayo siya mula sa pag kakaupo at lumapit sakin.

"I just came here to give you this." I took a deep breath to lessen the nervousness that I'm feeling right now.  My hands are shaking  kaya mabilis kong inabot ang envelope sa na binigay niya. Kinakabahan kong tinignan 'yun at para akong sinagasaan ng ten wheeler truck sa nakita ko. I hold my tears from falling. I looked at her but she's looking in different direction.

I noticed that she's holding her breathe just to control her tears. "Pinapalaya na kita Zach." Hindi na niya napigilan pa ang luha niya at tuluyan nang pumatak 'yun.

"B-but it doesn't m-mean that I d-don't love you..." She paused and bit her lower lip. Alam kong nahihirapan siya. "It doesn't mean that I don't love you anymore because I still do Zach!"

"We already talked a-" she never let me to finish and she cut me off.

"Yeah, I know. Pero ang sakit sakit kase. Kahit anong pilit kong intidihin hindi ko magawa. Sabi ng utak ko tanggapin ko na. Hindi mo na ako mahal. Tapos na tayo! Pero ang itong puso ko..." Pinunasan niya ang luha niya pero tila may sariling buhay 'to at patuloy parin sa pag agos.

"Ang puso ko, ikaw pa rin ang sinisigaw Zach. Paano tayo nauwi sa ganito? Anong nangyari satin? Anong nangyari sa pangako mo na ako lang Zach? Shit ang unfair mo!"  Iyak na siya ng iyak sa harapan ko.

"Ang gago mo, naging mabuting asawa naman ako di ba? I did my best just to save our marriage Zachary pero mukha atang wala na akong magagawa dahil ikaw na ang bumitaw. Ang sakit lang kase minahal kita ng sobra, sobra na halos wala nang natira para sakin. Pinag katiwala ko sayo ang puso ko pero sinuli mo ng durog Zach. Wasak na wasak na ako.  Now tell me how can I live now? How to live without you. But despite of all of  this, I want to say thank you, you make me happy." Ngumiti siya ng mapakla tsaka nag lakad papunta sa pintuan. Bago lumabas ay lumingon ulit siya sakin.