I Love You. || Ft. Niall Horan.

Hoofdstuk 22.

POV JORIEKE.

Ik werd wakker en zuchtte. Het is vandaag woensdag, waar zijn we ook alweer? Ohja, Amsterdam! Snel stapte ik uit bed en deed mijn brace om mn knie, trok een jonggingsbroek aan en pakte een sweater van Niall. Ik hinkte door de bus en zag dat we al bij de Amsterdam arena waren, dit is zo cool! Ik maakte snel een foto en zette hem op insta. Good to be back! LoveHolland!.

"Schiet ohooop!" Schreeuwde ik naar de jongens. We gingen straks Amsterdam in. Ik ben hier al zo lang niet meer geweest! De laatste keer was voor mijn moeder was overleden. Ik wil sowiezo aan de jongens laten zien waar ik met mijn moeder kwam vroeger! Het park waar we zondag altijd heengingen om te voetballen en zulke plekken! "Jahaaaa we koooomen!" Riep Louis. Gekke jongens.
Een poosje later zitten we in de auto. Paul moest per se mee, want stel je voor als we gillende fans tegenkomen en het binnen no time volstaat met honderden gillend gekke meiden? Nada fun. "Waar gaan we eerst heen?" Vraagt Paul. "Ehm, we kunnen eerst naar het huis gaan waar ik vroeger woonde en vanaf daar naar het park waarover ik vertelde?" Antwoord ik en kijk de jongens vragend aan. "Sure!" Word er van alle kanten geroepen en ik geef Paul het adress door.
Als we aangekomen zijn bij het huis waar ik vroeger woonde zie ik dat het een studentenhuis geworden is. Het is eigenlijk niks veranderd, behalve dat alle verf afgebladderd is en het er heel slecht uitziet vanaf buiten. Ik kijk naar de deur, die nog een klein beetje verf heeft en begin te glimlachen. "What?" Vraagt Niall nieuwschierig aan mij. "Ik weet nog goed dat we naar de Gamma gingen, een bouwmarkt hier in de buurt en ik een deur en een kleur uit mog kiezen." Antwoord ik.

*flashback, Jorieke 9 jaar.*

"Papaa, mamaa, gaan we nu?" Roep ik terwijl ik ongeduldig bij de deur sta te wachten. "Ja, we komen schat!" Riep mijn moeder en we liepen naar de auto. We gingen naar een grote winkel waar ze allemaal dingen voor het huis hadden en ik mocht een nieuwe voordeur uitkiezen. Ik wist al helemaal welke kleur: mintgroen! Toen we de Gamma binnenliepen gingen we direct naar de deuren. Ik koos een standaard deur uit met 2 raampjes. Toen de verf. Ik liep naar een pot met mintgroene verf en hoorde mijn ouders zuchten. Blij wees ik de pot aan. "Die mama!" Schreeuwde ik blij en toen begonnen mijn ouders te lachen. "Is goed lieverd," zegt ze tegen mij en mijn vader pakt 2 grote potten verf.
Toen we hadden afgerekent reden we naar huis.

*einde flashback*

Ik vertelde het verhaal aan de jongens en begon weer te glimlachen. Na nog een poosje gepraat te hebben gaan we verder naar het park. We komen een paar fans tegen maar die waren gelukkig heel rustig. Na wat foto's te hebben genomen lopen we verder. Als we bij het park aankomen gaan we aan de picknicktafel zitten. Na een poosje te hebben gepraat en de jongens vele pogingen hebben gedaan om nederlands te praten, gaan we weer terug. "Ga maar vast, ik kom later wel!" Zeg ik en de jongens kijken me raar aan. "Ik ga even naar Susan, als verassing." Zeg ik voor de duidelijkheid. "Is goed. Bel maar als weer terug wil, dan kom ik je halen!" Zegt Paul en ik knik. Ik geef de jongens een knuffel en Niall een kus. "Be carefull." Zegt Niall in mijn oor en ik begin te glimlachen. "Komt goed!" Zeg ik en ik loop weg. Ik weet nog precies waar het is, nu maar hopen dat Susan thuis is!
Ik sta voor het huis en bel aan. De deur word open gedaan en ik zie een half slapende Susan tevoorschijn komen. "Heeeeeeeeei guuuuurl!" Roep ik enthousiast en haar ogen vliegen open. "Jorieke?!" Zegt ze verbaast en ik geef haar snel een knuffel. "Lekker geslapen?" Vraag ik met een lach. "Ja, pff, we waren gisteren uitgegaan met een paar vrienden, nou, dat heb ik geweten." Zegt ze en ze zucht. "You gotta hangooooover!" Zing ik lachend. "Shut up girl." Zegt ze lachend en ze staat op. "Wil je wat drinken?" Ik knik. "Doe maar cola!" Antwoord ik en ik loop mee naar de keuken. "Ik maak even een ontbijtje klaar hoor." Zegt ze en ik begin te lachen. "What?" Vraagt Susan verbaasd. "Meid, het is 3 uur s'middags en jij wil een ontbijt gaan maken?" Zeg ik nogsteeds lachend. "Tsja, je moet toch wat eten." Zegt ze met een grijns en ze maakt een bak yoghurt met muslie. We gaan aan de keukentafel zitten en kletsen over vanalles en nog wat. "Shit." Mompel ik als ik op mijn telefoon de tijd bekijk. "Whatsup?" Vraagt Susan. "Paar gemiste oproepen van Paul en de jongens, die zullen wel weer bezorgt zijn. Het is al 7 uur!" Zeg ik lachend en Susan kijkt geschrokken op haar mobiel voor de tijd. "We kunnen pizza bestellen? Of moet je terug?" Vraagt ze en ik denk even na. Eigenlijk vind ik het wel sneu als ik Niall en de boys alleen laat eten maar aan de andere kant, ik zie Susan hierna heel lang niet meer.. "Ik overleg wel even met Paul." Antwoord ik en Susan knikt. Ik loop naar de gang.

"Hoi Paul!"

"Hey, moet ik je al komen halen?"

"Ehm, is het goed als ik een pizza bestel met Susan?"

"Ja tuurlijk! Ik kom je dan om 9 uur halen. "

"Is goed! Geef Niall een kus van me en de boys een knuffel!" Zeg ik lachend.

"Haha, zal ik doen! Tot vanavond."

"Doei Paul!"

Ik loop de kamer in en Susan kijkt me verwachtingsvol aan. "Doe mij maar een pizza Shoarma!" Roep ik en ze geeft me gillend een knuffel. Dit gaat gezellig worden!

Als we een serie hebben gekeken gaat de bel. "Dat is Paul, denk ik." Zeg ik terwijl we opstaan van de bank. Susan knikt en loopt naar de deur toe. "Hey Paul!" Roept ze en ik hoor ze wat praten. Ik pak mn telefoon die ik aan de lader van Susan had gelegd en doe hem in mijn broekzak. Ik pak ook mijn krukken en loop naar de deur toe. "Hey Paul." Zeg ik en draai me dan weer naar Susan toe. "Ik wacht wel in de auto." Zegt Paul en ik knik naar hem. "Ik ga je missen meid!" Zeg ik tegen Susan met tranen in mijn ogen. "Ik jou ook." Snikt ze en ik geef haar een knuffel en loop dan naar de auto. "Love you!" Roep ik nog en zwaai nog een keer. Ik leg mijn krukken in de auto en stap in. "Was het gezellig?" Vraagt Paul en ik knik. Paul merkt dat ik niet zo spraakzaam ben en zet de radio aan. Over Again komt er toevallig net op. De rest van de rit naar het hotel is het stil. Geen vervelende stilte maar een fijne stilte. Als we bij het hotel aankomen zie ik Niall al wachten. "Hey babe!" Roep ik en kruk naar hem toe. "Hey Princess, hoe was het?" Vraagt hij en al kletsend lopen we naar de hotelkamer.