I Love You. || Ft. Niall Horan.

Hoofdstuk 8.

POV NIALL.

We lopen de zaal in en ik houd Jorieke haar hand stevig vast. Ze kijkt me aan en lacht. "Wat?" Vraag ik. "Ik ben zo trots op je" glimlach ik en geef hem een kus. "Halloooo" roepen de rest van de boys. "Kunnen jullie even opschieten? We hebben over een kwartier de soundcheck!" Zegt Liam. "Jaja daddy, we komen zo" zegt Niall en zucht. Ik moet lachen en ren naar de rest van de jongens. "Heeeey?!" Hoor ik Niall roepen en ik zie hem achter me aan komen rennen. Ik plof op de bank die in de backstageroom staat en Niall ploft moe naast me neer. "hoe kan jij nou niet moe zijn?!" Vraagt hij vol verbazing. "conditie, noemen ze dat" zeg ik lachend. De rest van de jongens lachen mee. Ik zie dat Niall me niet-begrijpend aankijkt en ik leg hem snel uit. "Voor we hier kwamen wonen speelde ik voetbal, ik voetbalde met m'n team vrij hoog en op de dag van de wedstrijd dat we kampioen konden worden gingen we verhuizen. Voetbal was mijn uitweg voor alles, al het verdriet van toen mijn moeder overleed. Als ik voetbalde kon ik gewoon even helemaal nergens aan denken." Zei ik. Ik slikte en moest vechten tegen mijn tranen. Dit had ik nog nooit eerder aan iemand verteld. Natuurlijk wel aan Susan maar die is hier niet.. "Wow, heftig!" Zei Louis. "Ja nouja, het maakt ook niet uit." Zei ik en stond op. Ik liep snel naar buiten, ik had even lucht nodig. Alles kwam zo dichtbij. De dag dat mijn moeder overleed, alles komt naar boven en ik laat mijn tranen stromen. Ik voel twee armen om me heen schrik licht. Snel veeg ik de tranen uit mijn ogen en draai me om. Ik kijk recht in de ogen van Niall en voel de tranen weer terugkomen. Ik snik en druk mijn hoofd tegen zijn borst aan. "Ssht, het is goed" hoor ik Niall lief tegen me zeggen. Na een tijdje kijk ik hem aan en veeg mijn tranen weg. "Sorry" zeg ik zachtjes. "Geeft niet, je kan alles tegen me zeggen babe." Zegt hij en glimlacht. Ik glimlach zachtjes terug en geeft hem een kus.

We lopen hand in hand terug naar de jongens. "Heeyy" zeggen ze tegelijk. "Gaat t weer een beetje?" Vraagt Liam en ik knik. "Boys, komen!" Hoor ik Paul een beetje geïrriteerd roepen. "Sorry babe, ik ben zo terug." Zei ik en Jorieke knikte en staarde voor zich uit.

POV JORIEKE.

Pff, dat was eruit. Ik heb nog nooit aan iemand dat hele verhaal verteld. Nouja, vroeg of laat zou Niall er toch wel achter komen toch?

We zitten weer in de bus. Het concert van de jongens was geweldig! De fans waren helemaal blij en zongen alle liedjes mee. We liggen allemaal kriskras door elkaar in de loungeroom. "Ik ga naar bed" zeg ik en de jongens knikken. "Goodnight babe." Zei Niall. Ik glimlachte en gaf hem een kus.