Είχα κάποτε μια αγάπη

Κεφάλαιο 1ο

Γεια σας!!! :)

Θα ηθελα να σας ενημερωσω στα πρωτα Κεφάλαια σας παρουσιαζω την Ζωη ως ενα 19 χρονο κοριτσακι. Ωστοσο τα αισθηματα της, οι πραξεις τις και η συμπεριφορα της θα ειναι ανωρημες! Θα το καταλαβετε και απο μονοι σας για αυτο μην σας φοβιζει το οτι ειναι λιγο παιδικη η περιγραφη της ιστοριας μου!

Ελπιζω να το απολαυσετε και να σας αρεσει!!!!! =)

*Γραψτε τα σχολια σας και πειτε μου την γνωμη σας!!!!*

Κάθε ρομαντική ιστορία που διαβάζουμε είτε είναι σε περιοδικό, εφημερίδα ή βιβλίο εχει κατι που μας ενδιαφερει να το μαθουμε και αυτο λεγεται αγαπη. Η αγαπη ειναι ενα πολυ δυνατο αισθημα που ενώνει των ανθρωπων τις καρδιες και τις κανει να νιωθουν μια ξεχωριστη χαρα και ελξη. Στη ζωη που ζουμε πλεον, δυστηχως σπανια θα βρεις αυτο το μοναδικο αισθημα γιατι πολυ απλα ή θα σε κανει τον πιο χαρουμενο ανθρωπο του κοσμου ή θα σε καταστρεψει. Ολες οι ιστοριες αυτου του θεματος (ρομαντικες) εχουν διαφορετικο ιδους περιστασεις. Εχουν τα καλα τους και τα κακα τους ομως στην δικη μου την περιπτωση ειχα και τα δυο. Όλα άρχισαν πρίν έξι χρόνια! Έτσι όπως καθόμουν στο γραγείο χαζευοντας στο κομπιούτερ, συγκεκριμενα στο facebook, ξαφνικα ειδα κατι που τραβηξε την προσοχη μου! Ανοιξα λοιπον την ιστιοσελιδα (το προφιλ οπως λεμε) για να δω πιο πολλες πληροφοριες. Απο τις φωτογραφιες που ειδα ηταν μελαχρινος, λιγο ψιλος, γυμνασμενος μπορω να πω, και ματια που μπορουσαν να σου πουν πιο πολλα απο ενα στομα. Μαγευτηκα απο την πρωτη στιγμη που τα αντικρισα! Καταβαθος ενιωθα οτι αυτος ο ανθρωπος θα μπορουσε να ειναι τα παντα για εμενα μια μερα! Και ετσι έγινε... Μετα απο λιγες ωρες κοιταζοντας ολες τις φωτογραφιες και γενικα οτι στοιχεια ειχε στο προφιλ, αποφασισα να στειλω ετοιμα φιλιας και ηλπιζα οτι θα με δεχτει. Την επομενη μερα ειχα ειδοποιηση οτι ο Μανωλης με αποδεχτηκε ως φιλη του! Ημουν παρα πολυ ενθουσιασμενη και φυσικα τρελα χαρουμενη!! Δεν τοπιστευα. Το ομολογω δεν ηταν και τιποτα το σπουδαιο αλλα για ενα δεκα εννιαχρονο κοριτσακι που ημουν, ηταν, ιδικα απο καποιον που δεν το περιμενα καθολου! Εποιτα δεν ηξερα τι να κανω. Δεν ηξερα αν θα επρεπε να του στειλω μηνυμα ή να περιμενω απο εκεινον να μουστειλει. Εντομεταξι, εγω εκανα που και που ενα ή δυο λάικ σε καποιες κοινοποιησεις που ανεβαζε ετσι για να δειξω ενδιαφερον. Περιμενα μερικες μερες να περασουν για να δω αν θα κανει το πρωτο βημα αλλα δυστηχωςδενεκανε.

Επομένως, πηρα την πρωτοβουλια να κανω την πρωτη κινηση. Καθως εγραφα το μυνημα για να του στειλω, με επιασε ενα σφιξιμο στο στομαχι μου σαν ενας κομπος απο την αγωνια μου και αναρωτιομουν αν κανω την σωστη επιλογη ή οχι. Ειχα ολα αυτα τα ερωτηματα που περιτριγυρνουσαν μεσα στο μυαλο μου οπως π.χ θα μου απαντησει ή όχι; Κι αν δει το μηνυμα αλλα πολυ απλα δεν απαντησει, τοτες τι θα σκεφτω; Ανχονομουν ολο και πιο πολυ με ολες τις σκεψεις αλλα λεω μεσα μου δεν εχω τιποτα να χασω και του εστειλα λεγοντας, ¨Γεια σου¨ με μια χαμογελαστη φατσουλα. Λιγα λεπτα αργοτερα βλεπω οτι διαβαστηκε το μηνυμα και αρχισε να δειχνει ενα εικονιδιο οτι γραφει. Η καρδια μου πηγε και ηρθε οσπου να απαντησει. Ξαφνικα ακουω τον ηχο του μηνυματος και φοβηθηκα. Ανοιγω το παραθυρακι και ελεγε ως εξης, ¨Γεια¨. Ενα σκετο ¨Γεια¨ηταν. Στην αρχη δεν μου αρεσε καθολου η απαντηση που πηρα γιατι μου φαινοταν οτι με το ζορι μου εστελνε και βαριοταν να πει κατι παραπανω αλλα στο τελος σκεφτηκα οτι ηταν λογικη η αντιδραση του εφοσον του ημουν μια αγνωστη. Επιπλεον, συνεχισα την συζητηση με θαρρος και χωρις αντησταση.

Ζωή(εγώ): Τι κάνεις;

Μανώλης: Καλά είμαι, εσύ;

Ζωή: Μια χαρα κι εγω.

Μανωλης: Χαιρομαι.

Ζωή: Μηπως ενοχλω;

Μανωλης: Οχι

Ζωη: Αα οκ. Απο πιο μερος της Κρήτης εισαι;

Μανωλης: Αγιο Στεφανο.

Ζωη: Αα ωραια! Ποσο χρονων εισαι;

Μανωλης: 22

Ζωη: Ααα οκ. Λοιπον σε αφηνω να μην σε ενοχλω. Γεια!

Μανωλης:Γεια

Κι ετσι τελειωσε η πρωτη μας συζητηση αλλα να λεμε την αληθεια δεν ειχα και τις καλυτερες εντιποσεις. Την επομενη μερα του ξανα-εστειλα ¨Γεια σου Μανωλη. Πως εισαι;¨ και απανταει με ενα ξερο ¨καλα¨. Ουτε να με ρωτησει εγω πως ειμαι ουτε τιποτα αλλα εγω το αφησα και τον ρωτησα ¨πως ηταν η μερα σου σημερα;¨ Ειδε το μηνυμα και δεν απαντησε και του στελνω ενα ερωτιμαρικο ¨;¨. Το βλεπει παλι, αλλα εκεινος τιποτα. Λιγα λεπτα αργοτερα εδειχνε οτι αποσυνδεθηκε απο το facebook. Το ιδιο εγινε μετα απο δυο μερες οσπου συνητοποιησα οτι δεν ενδιαφεροταν καθολου. Ετσι λοιπον, αποφασισα οχι μονο να τον διαγραψω αλλα και να τον μπλοκαρω γιατι δεν μου αρεσε η συμπερηφορα του απεναντι μου. Δεν με ενδιεφεραι καθολου μετα απο αυτο, ουτε καν τον σκεφτομουν ή συζητουσα για εκεινον με κανεναν. Δεν είχε νόημα. Πίστευα ότι δεν θα τον συναντούσα ποτέ ξανά και τελείωσε το θέμα αλλά έκανα λάθος. Συνέχισα κανονικά με τα μαθήματά μου και τις δραστηριότητές μου. Ήταν Μάιος πάνω που είχα τελείωνα τον δεύτερο μου χρονο της φοιτητικής μου ζωής. Σπούδαζα πληροφορική για θέματα υγείας. Δηλαδή θα μαθαίνω να παιρνάω στον υπολογιστλη ιατρικά ιστορικά στοιχεά, γενικές πληροφορίες των ασθαινών για να κρατιούντεασγαλές και απόρυτα. Υπολογιστές ήταν ένα πράγμα που μου άρεσε να ασχολούμαι και ήθελα να μάθω περισσότερο, συγκεκριμένα για ιατρικά.
Καλοκαίρι έμπενε σιγά σιγά που σημαίνει διακοπές και που αλλού θα πηγαίναμε, Ελλάδα! Ώρα για καθαρό αέρα, μπάνιο στην παραλία καθημερινός και φυσικά μπαράκια κάθε Σαββατοκύριακο. Αυτά έχει η ζωή στο νησί.

Γειά σας παιδιά!!!!!!
ΕΎΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΈΣΕΙ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΜΟΥ. ΈΧΩ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΛΆ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΟΙΓΗΘΩ. ΕΊΝΑΙ Η ΠΡΏΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΆ ΠΟΥ ΓΡΆΦΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΌ ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΓΡΆΨΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΏΜΗ ΣΑΣ!!!

ΖΩΉ