Είχα κάποτε μια αγάπη

Κεφάλαιο 10ο

Ζ- Μανώλη μου, Καλημέρα! :*

Μ- Ελα γύρισες?

Ζ- Ναι πριν λιγο και μολις ξαπλωσα.

Μ- Ωραια! Πως τα περασατε?

Ζ- Περασαμε Τελειααα!!!!! Πολυ χορο, ποτο και γελιο.

Μ- Εσυ δεν πιστευω να πινεις?

Ζ- Οχι Μανωλη μου αφου δεν μπορω, το ξερεις αυτο δεν παιζω με την υγεια μου.

Μ- Ετσι να προσεχεις το ποτο σου να μην σου βαλουν τιποτα μέσα.

Ζ- Ναι Μανωλη μου προσεχω, μην ανησιχεις. Για πες μου τωρα εσυ τι κανεις?

Μ- Εμεις σημερα δεν ειχαμε δουλεια γιατι ειναι ασχημος ο καιρος.

Ζ- ΑΑ οκ..

Εδω και πολυ καιρο ηθελα να τον ρωτησω για κατι που με ετρωγε να μαθω αλλα ποτε δεν εβρισκα την ευκαιρια. Ηθελα να νιωθουμε ανετα απεναντι ο ενας στον αλλον για μην υπαρξει καμια παρεξηγηση ή οτιδηποτε.

Ζ- Μανωλη μου μπορω να σε ρωτησω κατι?

Μ- Ναι πες μου.

Ζ- Τι σου ειχε πει ο Γιωργος για εμενα? Και γενικα τι ειχε γινει με εμενα κι εκεινον?

Μ- Κοιτα να σου πω. Αυτο που εγινε δεν ηταν και οτι καλυτερο. Πρωτα τα ειχες με τον κολλητο μου και τωρα μιλας με εμενα, αλλα δεν ειπε τιποτα κακο. Μου ειπε απλα οτι δεν υπηρχε χημεια και τελειωσε. Ασε που μου ειπε οτι του ομολογησες πως σου αρεσω και δεν το περιμενα αυτο, καθολου να μου το πει.

Ξαφνικα ντροπιαστηκα παρα πολυ και η ατμοσφαιρα ηταν καπως.

Ζ- Τι????????????? Σου το ειπε???

Μ- Ναι.

Ζ- Και ποια ηταν η αντιδραση σου?

Μ- ΕΕε.. Δεν το περιμενα.. Δεν θυμαμαι. Παντως εγω του το ειχα πει οτι κατι ειχα ψιλο-καταλαβει με την συμπερηφορα σου οτι με θες αλλα εκεινος δεν με πιστευε. Οσπου μας ειδε εκεινο το μεσημερι στο τραπεζι να κοιταζομαστε... Τον ειχα προειδοποιησει και δεν ηθελε να με ακουσει.

Ζ- ΑΑΑ.. Το ηξερε κιολας. Μαλιστα! Πολυ ωραια...

Μετα απο λιγα λεπτα του ειπα να μπει στο σκαιπ για να βαλουμε και καμερα!

Μ- Γιατι εισαι σκεφτηκια? με ρωτησε καθως με εβλεπε με προσοχη

Ζ- Ε.. κατι δικα μου.

Μ- Πες μου τι σκεφτεσαι?

Ζ- Αυτο που μου ειπες για τον Γιωργο... και κατεβασα το κεφαλι μου