Ηταν που ηταν δυσκολο, εφευγε κι ο ενας και αλλος ομως το χειροτερο ηταν να βλεπωμαστε εντονα στα ματια χωρις να κανουμε τιποτα. Με αναστατοσε τοσο πολυ οταν με κοιτουσε ετσι και παλι δεν εκανε καμια κινηση. Η ενταση που ενιωθα κρατωντας τα χερια του μου ελεγε οτι κατι ηθελε να κανει και δεν αφηνε τον εαυτο του ελευθερο!! Ηταν η πρωτη φορα που τον ειδα τοσο χαμενο και ανγχομενο τον Μανωλη. Μεσα στην αγωνια μου επιτελους λεει "Ενταξει, τα λεμε..." Χαμογελασα λεγοντας του "Καληνυχτα!" Και ετσι εφυγε διχως να κανει τιποτα. Απογοητευτηκα αρκετα μετα απο αυτο. Σκεφτομουν μεσα μου, γιατι να μην πει κατι περισσοτερο για ολα αυτα που περασαμε? Γιατι δεν με φιλησε? Γιατι να κανει τοσες κινησεις μεσα στο αυτοκινητο και οταν ημασταν μονοι δυσταζει? Δεν μπορουσα να τον καταλαβω με ειχε μπερδεψει παρα πολυ.
Μπαινω στο σπιτι μου ενω ολοι κοιμουνται, αλλαζω ρουχα για να ξαπλωσω και εκει που χαζευα λιγακι το ιντερνετ οσπου να με παρει ο υπνος το κινητο μου δονιζει με ειδοποιηση!
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Μηνυμα απο τον Μανωλη!!!
Μ- Δεν ηθελα να το αφησουμε ετσι... ;( Ηθελα να κατσω αλλα ο Κωστας με περιμενε και δεν μπορουσα να τον αφησω. Μετα ειδες ηρθε και ενα αυτοκινητο και επρεπε να φυγω..καντεμια εε? ;/
Ζ- Ναι το καταλαβα... Θα μπορουσε να μπει στην ακρη για να περασει το αυτοκινητο αλλα δεν πειραζει... Εγινε τωρα! Μακαρι να μπορουσες να ερθεις πισω.
Μ- Ναι! Μακαρι... ηθελα πολυ να μεινω..
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
