ŞERİNé VE MARDİNLİ

UNUTMAK YILLAR ALIR

 Evet her ayrılıktan sonra unutmak diye bir avunma hakikati vardır. Ve herkes tatmıştır bunu yeni ortam yeni arkadaşlıklar eskilere tövbe yeni alışkınlıklar yeni sevgili yeni dostlar bunlar hepsi sebep olur unuttum diye avunmaya ama eğer unuttuğun şeyi, kişiyi kalbine yazdıysan unutma " unutmak yıllar alır hatırlamak bir an "

 Bu konuyu anlatma üstadı olan Yusuf Hayaloğlu 'ndan dinlemek size bunu daha iyi anlatacaktır. Seneler  geçer bilirsiniz kimse tutamaz zamanı bu süre zarfında Mardinli kendisine yalan söyleyen birini asla affetmeyeceğini ve onu unutacağını söyleyip eski çevresini değiştirip kendisine verilen kendisini ramazan kadar sevecek olan hayali kişiyi bulduktan sonra verilmesi istenen tespihi kendisini sevdiğinden haberi olmayan ayça ya verir ve onu bir daha almayacağını söyler çünkü o ona yalan söyleyen birini affetmeyecek ve onun gösterdiği yoldan gitmeyecekti kendi yolunu çizmiştir Mardinli.

Kader ne gösterir bilinmez tabi iş yerinin hazırladığı Antalya toplantısına babası ile giden Mardinli kendini tutamayıp o unuttum diye avunduğu yere gitti ve kendini avuttuğunu anlattı o aslında unutmamıştır sadece öyle görünmek için elinden geleni yapmıştır. Ve oraya gidişi çoğu şeyi değiştirecektir aslında .

 Toplantı bitimi Mardinli misafir oldukları yerden izin alarak direk abisinin emaneti olan Halime teyzesini ziyarete gitmek için yola koyulur. Mahalleye gidince tabi eski dost arkadaş arar gözleri ama orayı unutmak için o kadar kırıcı olmuştur ki kimse eski samimiyetle konuşmaz onla. Bir kaç gerçek arkadaştan başka kimse pek ilgilenmez kendisi ile arkadaşlarıyla biraz vakit geçiren Mardinli ayçayı sorar. Ramazan la Mardinlinin mekanını arkadaşlarıyla kullanmaya başlayan ayçayı bulmak pek zor olmamıştır. 

 Mardinli' yi gören ayça şaşırma ve sevinç duygusunu birlikte yaşar gider sarılır. Bizi unutmayacağını biliyordum hem o sözlerine inanmadım inanmıyorum der. Mardinli kendini kollarının arasından çektikten sonra sen beni öldürmeye mi çalışıyorsun kız der ve güler. Konuşma faslı bitince tespihi sorar ayçaya Mardinli

 - Tespihini öyle bir yere kattım ki ben bile unutuyorum bazen 

+ Aman ha bana lazım o daha yengene vereceğim deyip gülen Mardinli karşısında üzgün bir yüz görünce ne oldu neden soldun diye sorar aldığı cevap karşısında çok şaşıracağını bilmeden.

- Ben o tespihi bana verdin sanmıştım yani Ramazan abim söylemedi mi sana ben söyledi diye tahmin ediyordum tespihi de bana verince 

 Konuşmasını tamamlamasına izin vermez Mardinli ramazan bana söyledi de sen seviyorsun demedi sadece sizi birbirinize yakıştırıyorum bende ona insan kardeşine o gözle bakmaz diyerek bitirmiştim o konuyu sende bitir ben sana kardeşlikten başka gözle bakmadım bakamam da tespihi bir gün gerçek kişiyi bulana kadar sende sağlam da durması için verdim. Şimdi beni Halime teyzelere götür sizin evin köpeği duruyordur diye korkudan gidemedim der ve giderler. Yolda konuşa konuşa giderken Mardinli onu bu işin olmayacağına ikna etmeye çalışır ve nihayet varmışlardır gidecekleri yere. Ayça benden bu kadar arkadaş ben eve gideceğim kaç gün daha buralardasın Mardinli buradan çıkar çıkmaz gideceğini babasının arabayı beklediğini söyler ve vedalaşırlar.

 Zor olsa da eve girmeye cesaret toplar ve kapıyı çalar. Kapıyı Ramazanın babası açar ve eşine seslenir hoş geldin bile demeden 

+ Hanım gel misafirin var der ve içeri gider.

Halime teyze Mardinliyi görünce sevinçli bir şekilde sarılıp içeri buyur eder ve ramazanın kimseye açmadığı odasında ağırlar Mardinliyi. Konuşma sırası masada duran siyah tespihe gözü çarpar Mardinlinin ona aldığı tespih tir. Tespihe uzun uzun bakan Mardinliyi görünce hal hatır konusunu kapatır ve söze başlar helime teyze

- Hediye ettiğin tespih bana verirken sakla demiştin gözüm gibi bakıyorum. Bana kalan en değerli emaneti intihar mektubunda da yazmış dikkat et ona diye ha bide kusura bakma o son sözlerim için ben ramazanın sana yalan söylediğini bilmiyordum onuda yazmış okuyamadım bir türlü çok geç oldu mektubu okumam okuduktan sonra sana ulaşmak istedim ama burayla bağını kopardığını söyledi ayça kimseyle konuşmuyor muşsun. 

+ Evet teyze biraz öyle oldu kimseyle konuşmak istemiyordum bana hiç yalan söylemeyen biri olduğunu düşünmüştüm ama o bile söylemiş. Sana orada bana öyle demedi diyecektim ama zaten desem de fayda etmeyecek diye düşündüm mektubu okuyabilir miyim ? ayça kimseye okutmuyor odaya kimseyi almıyor demişti de.

- Oku oğlum sen kimse değilsin oğlumun anlatırken yüzünü gülen tek insansın sen herkes değildin onun için bu yüzden benim için de.