BEN MARDİNLİ

55 11 0
                                    


          Ben Mardinli! Etmedim kimseye minnet etmem , bakmadım kimsenin ardından  bakmam. Şu sevdan lal etti beni daha da lal olmam ! Bu sevdayı birde Mardinlinin ağzından dinlemek istedim işte onun anlattıklarından aldığım notlar.

          Ben hep hayalini kurduğum kişiyi bulmuştum yada bulamamış mıyım bundan emin değilim ama tek emin olduğum "Allah (c.c) kuluna vermeyeceğin şeyin hayalini kurdurmaz mış" işte tek emin olduğum ve güvendiğim bu başka umudum ve bekleyişim olmadı zaten. Ben onu hep büyüklerin en büyüğü olandan istemiş ve emanet etmiştim ve sana bir sır vereceğim o bunu bile göremiyordu. Ben kimseye minnet etmedim, kimseye eyvallah çekmedim, kimse için kendim kurduğum kuralları bozmadım, ben hiçbir şey için sözümü yemedim, kimse için affedilmez hatayı affetmedim, kimse benim için vazgeçilmez değildi bunlar ondan önceki hayatım idi evet ben onla ölüp yeniden doğmuştum ama o bunu bile görmeyecek kadar küçüktü belkide bu yüzden bu sözleri sarf ediyorum şuan.

       Peki neden o ? O bana çok benziyordu aslında evet ona bakınca kendimi görmemek mümkün değildi çalışkan,zeki,hırslı vb. ama tek fark vardı, o benim kadar insan tanımamıştı ve herkese çok güveniyordu. Yarın acı çekmesin diye acı çektirmek istedim içim kan ağlarken ama o bunu bile anlamayacak yaştaydı. Aşk ve sevda gibi ince şeyler tam uygun zaman ve şekilde gelirse hoş gelir insana ama yanlış zaman da doğru kişi , doğru zamanda yanlış kişiyle yaşarsanız sizi çok yorar ve bir anlam kazandırmaz. O benim doğru kişim idi ama yanlış zamandı benim içinde onun içinde. Ben verdiğim hiç bir sözü tutmamazlık yapmadım tıpkı ona verdiğim bütün sözleri tuttuğum gibi.

    Oda sevdi beni bundan eminim ve hiç şüphem olmadı bundan. Ama hayatı boyunca her şey gönlünce olmuş bazı şeylerden vazgeçme duygusu tatmamıştı halbuki aşk vazgeçmek değil midir?


        

 


ŞERİNé VE MARDİNLİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin