Kurduğu en güzel hayalleri yıkılır ya insanın, hem de beklenmedik insanlar tarafından. Bende altında kaldım hep düşüncelerimin. Ve hep sessiz kaldım. Korkmak değil de, kırıldım hep, yoruldum.
Bu oyunun kuralı da bu olsa gerek; insanın bazen en çok söylemesi gereken şeylerinin yerine sahne alır suskunluğu..
Bende onlardan biri oldum, sustum ve kendi gösterimi yine kendim seyrettim.
Başrolleri ben hariç bütün olumsuzluklar oynadı. Ben yalnızca izledim.
Sen olma böyle..
Olumsuzlukları bir tarafa topla, olumluları bir tarafa. Bırak bu seferde tüm olumsuzluklar kalsın yalnız başına.
Hayatına alacağın insanı iyi seç. Bir yola çıktığın zaman yarın seninde ayağın bir taşa değecektir. Önemli olan senin canınla birlikte onunda canının yanabilmesidir.
Boşa değil bu dediklerim, gördüm geçirdim bunları ben hemde sadece 1 kere. Ve daha korktum, halen daha korkuyorum bazı şeyler için. Kaybetmekten, kaybedilmekten, üzmekten, üzülmekten, kırmaktan, kırılmaktan..Sevilmekten bile korkuyorum...
"Biz sevilmeye aç bırakılmış insanlarız. En kötüsü de sevmek istediklerimiz tarafından"..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOL YANIM
Poetryİçinden gelenleri yazan, durduk yere üreten, her kelimeden bir şeyler çıkaran... Nam-ı Diğer ÇAKIR Fotoğrafçı/(Tüm fotoğraflar bana aittir) Instagram: @alperen.demirell Not:Lütfen yorum ve değerlendirme yapınız :)
